Nacht van de Lange Messen 30 juni 1934 de uitschakeling van de SA

Op 30 juni 1934 elimineerde Hitler's regime de SA-leiderschap tijdens de Nacht van de Lange Messen.
Op 30 juni 1934 elimineerde Hitler's regime de SA-leiderschap tijdens de Nacht van de Lange Messen.

De Nacht van de Lange Messen, ook bekend als Operatie Kolibrie (Duits: Unternehmen Kolibri), was een cruciale gebeurtenis in de geschiedenis van nazi-Duitsland. Deze zuivering, uitgevoerd van 30 juni tot 2 juli 1934, was gericht op het consolideren van Adolf Hitler’s macht door het elimineren van de leiding van de Sturmabteilung (SA), de paramilitaire vleugel van de nazi-partij. De SA, vaak de “Bruinhemden” genoemd, was op dat moment zowel een bron van instabiliteit als een bedreiging voor de gevestigde orde binnen nazi-Duitsland.

Motivatie achter de zuivering

De beslissing om de top van de SA uit te schakelen was ingegeven door meerdere factoren. Adolf Hitler, bijgestaan door sleutelfiguren zoals Hermann Göring en Heinrich Himmler, zag de SA onder leiding van Ernst Röhm als een onmiddellijke dreiging voor zijn autoriteit en de toekomstige richting van de nazi-partij. Röhm had ambitieuze plannen om van de SA een tweede leger te maken, wat weerstand opriep binnen de traditionele militaire elites van de Reichswehr. De SA werd ook gezien als te onafhankelijk en te radicaal, met sterke socialistische tendensen die haaks stonden op de belangen van de Duitse industriële magnaten en conservatieve elementen binnen de partij.

De rol van propaganda en misleiding

Nazi-propaganda speelde een cruciale rol in het rechtvaardigen van de acties tegen de SA. De officiële lezing presenteerde de zuivering als een noodzakelijke reactie op een vermeende poging tot staatsgreep door Röhm en zijn aanhangers, de zogenaamde Röhm-Putsch. Dit narratief was bedoeld om de eliminatie van een populaire figuur als Röhm en zijn volgelingen te rechtvaardigen voor zowel de binnenlandse als internationale gemeenschap.

Samenzwering tegen de SA

De actie tegen de SA was het resultaat van een complexe samenzwering die diep geworteld was in de politieke intriges van nazi-Duitsland. De zuivering werd niet alleen gesteund door Hitler en zijn naaste adviseurs, maar ook door andere sleutelfiguren binnen de NSDAP, de Reichswehr, en invloedrijke industriëlen.

Politieke en militaire zorgen

Ernst Röhm’s ambitie om van de SA een revolutionair leger te maken dat het reguliere leger zou overvleugelen, stuitte op hevige weerstand van de Reichswehr, die de SA zag als een bedreiging voor hun status en autonomie. Bovendien vreesden veel conservatieve en niet-nazi elementen binnen de Duitse overheid dat de radicale plannen van de SA voor een ‘tweede revolutie’ de stabiliteit van het land zouden ondermijnen.

De industriële en politieke elite

De Duitse industriëlen, zoals Gustav Krupp en Fritz Thyssen, speelden een cruciale rol in de samenzwering tegen Röhm. Deze industriëlen vreesden dat de socialistische tendensen van de SA hun belangen zouden schaden en zagen in Hitler een meer voorspelbare en beheersbare bondgenoot. De steun van deze machtige groep versterkte Hitlers positie aanzienlijk en bood hem de middelen om de zuivering uit te voeren.

Adolf Hitler’s wantrouwen jegens de SA

Hitler’s beslissing om de SA-leiderschap uit te schakelen was niet alleen gebaseerd op externe druk, maar ook op persoonlijke politieke calculaties. De toenemende macht en onafhankelijkheid van Röhm werd door Hitler gezien als een directe bedreiging voor zijn eigen leiderschap en de eenheid van de NSDAP.

Machtsstrijd binnen de partij

Binnen de NSDAP heerste er een felle machtsstrijd, waarbij figuren als Heinrich Himmler en Hermann Göring de kans schoon zagen om hun eigen macht te vergroten door Röhm uit de weg te ruimen. Himmler, in het bijzonder, wilde de SS positioneren als de dominante kracht binnen de partij en zag de eliminatie van Röhm als een kans om de autoriteit van de SS te vestigen.

Het einde van Röhm’s ambitie

De ambities van Röhm om de SA te transformeren in een ‘tweede leger’ en de mogelijkheid van een ministerie van Oorlog onder SA-beheer, waren in tegenspraak met Hitler’s visie van een gecentraliseerde, totalitaire staat. Door Röhm uit te schakelen, elimineerde Hitler niet alleen een rivaal, maar verzekerde hij ook de loyaliteit van de Reichswehr en consolideerde hij zijn greep op de macht binnen Duitsland.

Interne Strijd en Externe Dreigingen

De interne dynamiek binnen de NSDAP en de externe dreigingen waarmee de partij werd geconfronteerd, droegen bij aan de urgentie van de zuivering.

Machtsstrijd binnen de NSDAP

De strijd om macht binnen de NSDAP was hevig. Prominente nazileiders zoals Hermann Göring en Rudolf Hess zagen in de verwijdering van Röhm en zijn aanhangers een kans om hun eigen positie binnen de partij te versterken. Door de eliminatie van Röhm werd de weg vrijgemaakt voor Himmler’s SS om de dominante kracht binnen de partij te worden, wat de interne orde en hiërarchie verstevigde.

De dreiging van een ‘Tweede Revolutie’

De SA, onder leiding van Röhm, pleitte voor een voortzetting van de revolutionaire activiteiten, zelfs na de machtsovername door de nazi’s. Deze zogenaamde ‘Tweede Revolutie’ was bedoeld om meer radicale sociale en economische veranderingen door te voeren, iets wat de conservatieve en kapitalistische elementen binnen de partij en in de samenleving krachtig afwezen. De angst voor deze revolutionaire tendensen speelde een sleutelrol in de beslissing om de SA-leiding te decimeren.

De Uitvoering van de Zuivering

De daadwerkelijke uitvoering van de Nacht van de Lange Messen was zowel grondig als brutaal. Het evenement markeerde een donkere ommekeer in de geschiedenis van nazi-Duitsland, waarbij macht, verraad en geweld samenkwamen in een bloedige zuivering.

De Aanloop naar de Actie

In de dagen voorafgaand aan de zuivering werd een sfeer van paranoia en geheimhouding zorgvuldig gecultiveerd door de top van de nazi-partij. De planning en coördinatie werden in diepste geheim uitgevoerd, met Hitler, Göring, Himmler en hun vertrouwelingen aan het roer. De Reichswehr werd op de hoogte gebracht en hun steun werd verzekerd, terwijl tegelijkertijd de top van de SA in het duister werd gehouden over wat hen te wachten stond.

De Nacht van de Actie

Op 30 juni 1934 begonnen de arrestaties van de SA-leiders en hun aanhangers. Hooggeplaatste SA-officieren werden over het hele land opgepakt, vaak in de vroege uren, en zonder enige kans op verzet. Velen werden ter plekke geëxecuteerd, terwijl anderen naar geheime locaties werden gebracht voor ondervraging en latere executie.

Het Lot van Ernst Röhm

Ernst Röhm, de leider van de SA, werd gearresteerd en uiteindelijk geëxecuteerd na een kort verblijf in de gevangenis. Röhm, die ooit een naaste bondgenoot en vriend van Hitler was, werd aangeboden zelfmoord te plegen, maar weigerde. Zijn executie werd persoonlijk bevolen door Hitler en uitgevoerd door leden van de SS.

Reacties en Gevolgen

De nasleep van de Nacht van de Lange Messen had verstrekkende gevolgen voor de machtsstructuur binnen nazi-Duitsland.

Consolidatie van Hitler’s Macht

Door de SA-leiding uit te schakelen en de SS te versterken, consolideerde Hitler zijn controle over de nazi-partij en de Duitse staat. De actie verstevigde zijn greep op de macht en demonstreerde zijn bereidheid om meedogenloos op te treden tegen iedereen die als een bedreiging werd gezien.

De Impact op de Reichswehr

De Reichswehr, nu bevrijd van de concurrentie van de SA, werd de enige militaire kracht binnen Duitsland onder strikte controle van het nazi-regime. Dit versterkte de loyaliteit van het leger aan Hitler, die vanaf dat moment hun onvoorwaardelijke steun genoot.

De Invloed op de SS en de Politieke Sfeer in Duitsland

Na de Nacht van de Lange Messen was de SS niet alleen de dominante paramilitaire kracht in Nazi-Duitsland, maar ook een centraal instrument van staatscontrole en repressie. De gebeurtenissen hadden ook een diepgaande invloed op de politieke sfeer in het land.

Versterking van de SS

De eliminatie van de SA als een concurrerende kracht binnen de nazibeweging gaf Heinrich Himmler en de SS de gelegenheid om hun invloed aanzienlijk uit te breiden. De SS groeide uit tot een veelzijdige organisatie die niet alleen verantwoordelijk was voor veiligheid en inlichtingen, maar ook voor de uitvoering van de meest sinistere beleidsaspecten van het regime, inclusief de Holocaust.

Politieke Zuiveringen

De Nacht van de Lange Messen stond niet op zichzelf; het markeerde het begin van een reeks zuiveringen en politieke repressie die het naziregime zou kenmerken. De actie verstevigde het idee dat absolute loyaliteit aan Hitler een vereiste was voor politieke en militaire functionarissen, en vestigde een cultuur van angst en onderwerping binnen de partij en de staat.

Maatschappelijke Impact en Internationale Reacties

De brute zuivering had ook een aanzienlijke impact op de Duitse samenleving en werd internationaal met zorg gadegeslagen.

Reactie van de Duitse Bevolking

De Duitse bevolking reageerde met een mengeling van angst en goedkeuring op de gebeurtenissen. Hoewel velen geschokt waren door de gewelddadigheid, zagen anderen het als een noodzakelijke stap om stabiliteit en orde te herstellen. De propaganda machine van het regime werkte op volle toeren om het verhaal van een verijdelde coup te verspreiden, wat hielp om de acties van Hitler te legitimeren.

Internationale Perceptie

Internationaal werden de gebeurtenissen met gemengde gevoelens ontvangen. Terwijl sommige regeringen de consolidatie van macht door Hitler als een stabiliserende factor zagen, waren anderen diep bezorgd over de toenemende brutaliteit van zijn regime en de mogelijke gevolgen voor de Europese vrede en veiligheid.

De Nacht van de Lange Messen blijft een van de meest ingrijpende gebeurtenissen in de aanloop naar de Tweede Wereldoorlog, en illustreert de extreme maatregelen die Hitler bereid was te nemen om zijn macht te consolideren en eventuele uitdagingen te elimineren.

Conclusie

De Nacht van de Lange Messen was niet alleen een keerpunt voor de interne dynamiek van de NSDAP, maar ook een cruciaal moment in de geschiedenis van het Derde Rijk. Deze gebeurtenis onderstreepte de bereidheid van Hitler om extreme geweld te gebruiken om zijn macht te consolideren en liet zien hoe politieke zuiveringen konden worden ingezet als instrumenten van staatscontrole.

Belangrijke Lessen

  1. Macht en Controle: De zuivering toont aan hoe de consolidatie van macht in autoritaire regimes vaak gepaard gaat met geweld en de onderdrukking van potentiële rivalen.
  2. Rol van de Propaganda: Het belang van propaganda in het vormen van publieke perceptie en het legitimeren van politieke acties werd duidelijk tijdens en na de Nacht van de Lange Messen.
  3. Internationale Reacties: De gebeurtenissen benadrukten de complexiteit van internationale relaties en hoe externe machten vaak reageren op binnenlandse politieke ontwikkelingen.

Voortdurende Relevatie

De lessen van de Nacht van de Lange Messen blijven relevant in hedendaagse discussies over politieke macht, autoritarisme, en de rechten van individuen onder repressieve regimes. Het herinnert ons eraan dat de prijs van ongecontroleerde macht vaak wordt betaald in menselijke levens en vrijheid.

Bronnen

Voor verdere verdieping en onderzoek naar de Nacht van de Lange Messen en de historische context ervan, kunnen geïnteresseerden de volgende bronnen raadplegen:

  1. Kershaw, Ian. Hitler: A Biography. Dit werk biedt een uitgebreid overzicht van Hitler’s opkomst en de politieke klimaat in Duitsland.
  2. Evans, Richard J. The Third Reich in Power. Dit boek onderzoekt de mechanismen van macht en controle binnen het Derde Rijk.
  3. Shirer, William L. The Rise and Fall of the Third Reich. Een klassieke en uitgebreide geschiedenis van nazi-Duitsland.
  4. Bronnen Mei1940
  5. Afbeelding: Bundesarchiv, Bild 102-14886 / CC-BY-SA 3.0, CC BY-SA 3.0 DE, via Wikimedia Commons