Patton (1970): Oorlogsfilm

Pattonis een Amerikaanse biografische oorlogsfilm uit 1970 over de Amerikaanse generaal George S. Patton tijdens de Tweede Wereldoorlog. De hoofdrollen worden vertolkt door George C. Scottals Patton en Karl Maldenals generaal Omar Bradley, en werd geregisseerd door Franklin J. Schaffner naar een script van Francis Ford Coppola en Edmund H. North, die hun scenario baseerden op Patton: Ordeal and Triumph van Ladislas Faragoen Bradley’s memoires, A Soldier’s Story.

Generaal George S. Patton spreekt een ongezien publiek van Amerikaanse troepen toe en benadrukt het belang dat Amerikanen hechten aan zegevierende rolmodellen, evenals zijn eigen eisen dat zijn mannen de vijand verslaan door als een team te werken en te vechten.

In zijn eerste ontmoeting met het Duitse Afrikakorps bij Kasserine wordt het II Corps vernederend verslagen door generaal Erwin Rommel, die Patton hoog in het vaandel heeft staan als een gerespecteerde rivaal. Als gevolg hiervan krijgt Patton het bevel over het II Corps en begint onmiddellijk discipline bij te brengen onder zijn niet-geteste troepen. Naast de slechte conditie van Amerikaanse soldaten in het II Corps, identificeert Patton ook de koppigheid van zijn Britse tegenhanger; Generaal Bernard Montgomery ondermijnt voortdurend de Amerikaanse troepen om de oorlogsroem te monopoliseren. Pattons kans om zijn waarde te bewijzen komt in de daarop volgende Slag bij El Guettar, waar Patton de oprukkende Duitse troepen verslaat.

De uiteindelijke geallieerde overwinning in Noord-Afrika zet zowel Patton als Montgomery ertoe aan om met concurrerende plannen te komen voor de invasie van Sicilië. Pattons plan, gebaseerd op de Peloponnesische Oorlog, benadrukt het strategische belang van Syracuse; als het aan een bezettingsmacht zou worden overgelaten, zouden de Italianen zich zeker terugtrekken. Patton stelt voor dat Montgomery Syracuse verovert, terwijl hij in de buurt van Palermo zal landen en vervolgens Messina zal veroveren om de terugtrekking af te snijden. Hoewel het plan in eerste instantie indruk maakt op generaal Alexander, aan wie Patton en Montgomery rapporteren, wijst generaal Eisenhower het af ten gunste van Montgomery’s meer voorzichtige plan dat de twee legers zij aan zij in het zuidoosten landen, waardoor Patton in wezen wordt gedegradeerd tot het bewaken van de linkerflank van de Britse opmars. Woedend over het gebrek aan vooruitgang, trekt Patton naar het westen en verovert Palermo, voordat hij Montgomery naar Messina verslaat. Pattons botte agressie past slecht bij zijn ondergeschikten Omar Bradley en Lucian Truscott. Tijdens een bezoek aan een veldhospitaal ziet Patton een soldaat huilen door een shell shock. In de veronderstelling dat de soldaat niet echt fysiek gewond is, slaat Patton de soldaat en dreigt hem neer te schieten vanwege zijn lafheid en eist dat hij terugkeert naar de frontlinie. Eisenhower eist dat Patton zich bij zijn hele commando verontschuldigt voor de woordenwisseling. Hoewel Patton verplicht, is hij verbijsterd om erachter te komen dat Bradley, niet hij, het bevel heeft gekregen over Amerikaanse troepen die zich voorbereiden op de invasie van Frankrijk.

Nu de invasie van Normandië moet beginnen, krijgt Patton de leiding over de fictieve First United States Army Group als lokvogel in Londen, de geallieerde consensus gelooft dat zijn aanwezigheid in Engeland de Duitsers zal vertellen dat hij de invasie van Europa zal leiden. Tijdens een oorlogsrit in Knutsford merkt Patton openlijk op dat de naoorlogse wereldzal worden gedomineerd door Britse en Amerikaanse invloeden, gezien als een kleinigheid voor de Sovjet-Unie. Hoewel Patton er bezwaar tegen heeft iets verkeerds te hebben gedaan, is de situatie al uit zijn macht geraakt. De beslissing om hem naar huis te sturen of in Engeland te houden, berust op generaal George Marshall. Hoewel hij niet aanwezig is tijdens delandingen op D-Day, krijgt Patton het bevel over het Derde Leger van generaal Bradley, nu zijn meerdere. Onder leiding van Patton raast het Derde Leger op briljante wijze door Frankrijk, maar wordt onverwacht tot stilstand gebracht wanneer de voorraden worden omgeleid naar Montgomery’s ambitieuze Operatie Market Garden.

Tijdens de Slag om de Ardennen bedenkt Patton een plan om de ingesloten 101st Airborne Division in Bastogne te ontzetten, wat hij doet voordat hij door de Siegfriedlinie naar Duitsland knalt.

Duitsland capituleert uiteindelijk, hoewel Pattons uitgesprokenheid hem opnieuw in de problemen brengt wanneer hij de Amerikaanse politiek vergelijkt met het nazisme. Hoewel hij zijn commando opnieuw verliest, blijft Patton de wederopbouw van Duitsland in de naoorlogse periode meemaken. In een slotscène is Patton te zien terwijl hij Willie, zijn bullterriër, loopt. Pattons stem wordt gehoord:

“Meer dan duizend jaar lang genoten Romeinse veroveraars die terugkeerden van de oorlogen de eer van eentriomf, een tumultueuze parade. In de processie kwamen trompettisten en muzikanten en vreemde dieren uit de veroverde gebieden, samen met karren beladen met schatten en buitgemaakte wapens.

De veroveraar reed in een triomfwagen, de verdwaasde gevangenen liepen geketend voor hem uit.

Soms stonden zijn kinderen, in het wit gehuld, bij hem in de wagen, of reden ze op de sporenpaarden. Eenslaafstond achter de veroveraar, hield een gouden kroon vast en fluisterde in zijn oor een waarschuwing: dat alle heerlijkheid … is vluchtig.”


Bronnen en meer informatie

  1. Bronnen Mei1940