Nobutake Kondō (近藤 信竹, Kondō Nobutake) was een admiraal in de Keizerlijke Japanse Marine gedurende de Tweede Wereldoorlog. Hij stond bekend als commandant van de IJN 2nd Fleet, de voornaamste eenheid voor onafhankelijke operaties van de marine. Kondō’s strategische rol tijdens cruciale campagnes maakte hem een van de meest invloedrijke militaire leiders van Japan tijdens de oorlog.
Inhouds opgave
Vroege Leven en Carrière
Opleiding en Vroege Marinecarrière
Nobutake Kondō werd op 25 september 1886 geboren in Osaka. Hij sloot zich aan bij de Keizerlijke Japanse Marine en behaalde in 1907 de hoogste onderscheiding van zijn klas van 172 cadetten aan de Keizerlijke Japanse Marineacademie. Als adelborst diende hij op de kruiser Itsukushima en het slagschip Mikasa. Na zijn benoeming tot vaandrig werd hij toegewezen aan diverse schepen, waaronder de kruiser Aso, torpedobootjager Kisaragi en slagschip Kongō.
Tussen 1912 en 1913 was Kondō marineattaché in het Verenigd Koninkrijk, een belangrijke ervaring die zijn kennis van maritieme strategie verder verfijnde. Tijdens de Eerste Wereldoorlog bekleedde hij verschillende stafposities en diende hij als hoofd artillerieofficier op de protected cruiser Akitsushima.
Loopbaan Na de Eerste Wereldoorlog
Na de oorlog volgde Kondō de opleiding aan het Naval Staff College en werd in 1919 bevorderd tot luitenant-commandant. Van 1920 tot 1923 was hij gestationeerd in Duitsland om toezicht te houden op de naleving van het Verdrag van Versailles. Bij zijn terugkeer naar Japan diende hij op het slagschip Mutsu en werd bevorderd tot commandant in 1923.
Kondō bekleedde later verschillende functies, waaronder die van adjudant van kroonprins Hirohito (de latere keizer Showa) en instructeur aan de Keizerlijke Japanse Marineacademie. In deze periode werd hij ook benoemd tot kapitein en kreeg hij het bevel over de kruiser Kako (1929–1930) en het slagschip Kongō (1932–1933).
Promoties naar vlagofficier
In 1933 werd Kondō gepromoveerd tot schout-bij-nacht en later, in 1937, tot viceadmiraal. Hij diende als stafchef van de Gecombineerde Vloot en speelde een sleutelrol in de strategische planning van de Keizerlijke Japanse Marine. Tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog voerde Kondō het bevel over de IJN 5th Fleet, waarmee hij operaties uitvoerde nabij Zuid-China, waaronder de Hainan Island Operatie en de Swatow Operatie.
Tweede Wereldoorlog
Aanval op Pearl Harbor en Vroege Successen
Bij het uitbreken van de oorlog in de Stille Oceaan in 1941 had Kondō het bevel over de IJN 2nd Fleet. Deze vloot speelde een belangrijke rol in de invasies van Maleisië, de Filipijnen en Nederlands-Indië. Kondō was ook verantwoordelijk voor het leiden van de Indiase Oceaan-operatie, waarin Japanse zeemachten geallieerde scheepvaartroutes aanvielen.
Slag bij Midway
Tijdens de Slag bij Midway in juni 1942 commandeerde Kondō de bezettingsmacht en de ondersteunende schepen. Deze campagne eindigde echter in een strategische nederlaag voor Japan. Hoewel Kondō geen directe verantwoordelijkheid droeg voor de uitkomst, markeerde het een keerpunt in de oorlog in de Stille Oceaan.
Guadalcanal-campagne
Een van de meest opvallende episodes uit Kondō’s carrière was zijn betrokkenheid bij de Guadalcanal-campagne in 1942. Hij voerde het bevel over Japanse troepen tijdens de Slag bij de Oostelijke Salomonseilanden en de Slag bij de Santa Cruz-eilanden. Kondō leidde ook de Japanse troepen in de tweede nachtelijke actie van de Zeilerslag bij Guadalcanal op 14/15 november 1942. Hoewel deze operatie bedoeld was om Henderson Field uit te schakelen, werden de Japanse strijdkrachten geconfronteerd met sterke Amerikaanse tegenstand. Kondō’s vlaggenschip, de Kirishima, werd vernietigd, wat bijdroeg aan het Japanse verlies in de campagne.
Latere Jaren en Einde van de Tweede Wereldoorlog
Afname van Invloed
De nederlagen tijdens de Guadalcanal-campagne leidden tot een verlies aan invloed voor Nobutake Kondō binnen de Keizerlijke Japanse Marine. Hoewel hij formeel niet werd gestraft, werd zijn operationele rol verminderd. Dit hing samen met de hiërarchie binnen de marine en politieke overwegingen. Kondō, lid van de “slagschipgroep” binnen de marine, bleef formeel in een hoge positie, terwijl andere bevelhebbers met lagere status strenger werden aangepakt.
In oktober 1942 werd hij benoemd tot plaatsvervangend commandant van de Gecombineerde Vloot en op 29 april 1943 gepromoveerd tot volledig admiraal. Deze posities waren echter vooral administratief, en Kondō speelde geen centrale rol meer in de strategische beslissingen van de marine.
Commandant van de China Area Fleet
Van december 1943 tot mei 1945 was Kondō commandant van de China Area Fleet, een positie die zich richtte op operaties in het bezette China. Hoewel dit een belangrijke administratieve rol was, had het weinig invloed op het verloop van de oorlog in de Stille Oceaan. In de laatste maanden van de oorlog trad Kondō toe tot de Opperste Oorlogsraad, waar hij diende tot de Japanse capitulatie in augustus 1945.
Nalatenschap
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog trok Nobutake Kondō zich terug uit het openbare leven. Hij overleed op 19 februari 1953. Zijn loopbaan weerspiegelt zowel de hoogtijdagen als de uitdagingen van de Keizerlijke Japanse Marine tijdens de eerste helft van de 20e eeuw. Hoewel Kondō aanzienlijke verantwoordelijkheden droeg, was zijn nalatenschap onlosmakelijk verbonden met de nederlagen in grote campagnes zoals Guadalcanal.
Conclusie
Nobutake Kondō bekleedde tijdens de Tweede Wereldoorlog belangrijke posities binnen de Keizerlijke Japanse Marine, waaronder het bevel over de IJN 2nd Fleet en het plaatsvervangend commando van de Gecombineerde Vloot. Zijn loopbaan omvatte zowel successen in de vroege stadia van de oorlog als verliezen tijdens latere campagnes, zoals Guadalcanal. Na 1943 vervulde hij voornamelijk administratieve en ceremoniële rollen binnen de marine en de Opperste Oorlogsraad. Hij overleed in 1953 na een lange carrière die nauw verweven was met de uitdagingen en strategieën van de Japanse marine in de 20e eeuw.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Admiraal Nobutake Kondō, public domain via wiki commens
- D’Albas, Andrieu (1965). Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II. Devin-Adair Pub. ISBN 0-8159-5302-X.
- Dull, Paul S. (1978). A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941–1945. Naval Institute Press. ISBN 0-87021-097-1.
- Dupuy, Trevor N. (1992). Encyclopedia of Military Biography. I B Tauris & Co Ltd. ISBN 1-85043-569-3.
- Parrish, Thomas (1978). The Simon and Schuster Encyclopedia of World War II. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-671-24277-6.
- Van Der Vat, Dan (1978). Pacific Campaign: The U.S.–Japanese Naval War 1941–1945. New York: Simon & Schuster. ISBN 0-671-79217-2.
- Bronnen Mei1940
