Pre-dreadnought battleship

Een pre-dreadnought slagschip was een type oorlogsschip dat dominant was in de marines van de wereld tussen de jaren 1880 en het begin van de 20e eeuw, voordat de introductie van HMS Dreadnought in 1906 een revolutie teweegbracht in het scheepsontwerp. Pre-dreadnoughts werden gekenmerkt door een gemengde bewapening: meestal twee grote kanonnen in hoofdgeschuttorens (meestal kaliber 12 inch), ondersteund door een secundaire batterij van kleinere kanonnen (6 tot 9 inch) en talrijke lichte artillerie voor verdediging tegen torpedoboten.

De schepen waren uitgerust met dikke bepantsering, aangedreven door kolengestookte stoommachines, en ontworpen voor gevechten op middellange tot korte afstand. Hoewel ze krachtige schepen waren in hun tijd, werden pre-dreadnoughts snel verouderd door dreadnoughts, die uniform grote bewapening, snellere snelheid, en superieure vuurkracht boden. Pre-dreadnoughts speelden een belangrijke rol in conflicten zoals de Russisch-Japanse Oorlog (1904-1905) en in beperkte mate tijdens de Eerste Wereldoorlog.