Marc Andrew Mitscher (1887-1947) was een Amerikaanse admiraal en pionier in de marineluchtvaart. Tijdens de Tweede Wereldoorlog leidde hij de Fast Carrier Task Force, een belangrijk onderdeel van de Amerikaanse strategie in de Stille Oceaan. Mitscher speelde een doorslaggevende rol in de ontwikkeling van marineluchtvaart, het uitvoeren van luchtoperaties en de toepassing van vernieuwende tactieken.
Inhouds opgave
Vroege Leven en Opleiding
Geboorte en Familieachtergrond
Marc Andrew Mitscher werd geboren op 26 januari 1887 in Hillsboro, Wisconsin. Hij was de zoon van Oscar Mitscher, een federaal Indianenagent en later burgemeester van Oklahoma City, en Myrta Shear. Zijn grootvader Andreas Mitscher was een Duitse immigrant, terwijl zijn andere grootvader, Thomas J. Shear, diende in de wetgevende macht van Wisconsin.
Militaire Opleiding
Mitscher begon zijn militaire loopbaan in 1904 aan de United States Naval Academy in Annapolis, Maryland. Ondanks een moeizame start – hij verzamelde 159 strafpunten en werd tijdelijk verwijderd – slaagde hij erin terug te keren en af te studeren in 1910. Na zijn afstuderen diende hij twee jaar aan boord van USS Colorado en werd in 1912 benoemd tot vaandrig.
De Opkomst van de Marineluchtvaart
Vroege Interesse en Training
Mitscher toonde al vroeg interesse in luchtvaart en behaalde in 1916 zijn vliegbrevet als Naval Aviator No. 33. Hij diende aan boord van USS North Carolina, een schip dat werd gebruikt voor experimenten met vliegtuigenlanceringen. Hij was betrokken bij de ontwikkeling van vliegtuigkatapulten, die later van groot belang werden voor vliegdekschepen.
Eerste Wereldoorlog
Tijdens de Eerste Wereldoorlog leidde Mitscher de Naval Air Station Montauk in New York en trainde hij piloten voor de marineluchtvaart. Zijn werk legde de basis voor het gebruik van vliegtuigen voor verkenning en artillerieobservatie, taken die later onmisbaar werden.
Interbellum: Ontwikkeling van Luchtmacht
Trans-Atlantische Vluchtpoging
In 1919 maakte Mitscher deel uit van een team dat de eerste trans-Atlantische vlucht probeerde te realiseren. Als piloot van de NC-1 voerde hij een gedurfde poging uit, maar zware mist en technische problemen dwongen hem tot een noodlanding. Hoewel zijn vliegtuig de reis niet voltooide, ontving Mitscher de Navy Cross voor zijn bijdrage.
Ontwikkeling van de Vliegdekschip Tactieken
Tijdens de jaren 1920 en 1930 werkte Mitscher aan de ontwikkeling van tactieken voor vliegdekschepen. Aan boord van USS Langley en USS Saratoga hielp hij bij het verbeteren van vliegdekschipoperaties. Deze ervaringen zouden later van groot belang zijn voor zijn commandostijl tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Tweede Wereldoorlog
Commandant van USS Hornet
In oktober 1941 kreeg Mitscher het bevel over USS Hornet. Onder zijn leiding speelde het schip een sleutelrol in de Doolittle Raid, waarbij bommenwerpers Japan aanvielen als reactie op Pearl Harbor. Hoewel Mitscher slechts indirect betrokken was, getuigde dit van de strategische waarde van vliegdekschepen.
Slag om Midway
Tijdens de Slag om Midway in juni 1942 voerde Mitscher het bevel over Hornet, maar de acties van zijn luchtgroepen leidden tot gemengde resultaten. Hoewel het schip aanzienlijke verliezen leed, leverden andere onderdelen van de Amerikaanse vloot een verwoestende slag toe aan de Japanse marine.
Slag in de Filipijnenzee
Als commandant van Task Force 58 speelde Mitscher een centrale rol in de Slag in de Filipijnenzee. Hier toonde hij zijn leiderschap door strategische luchtoperaties te coördineren en de beroemde Great Marianas Turkey Shoot mogelijk te maken. Zijn bevel om vliegdekschepen ‘s nachts te verlichten om piloten te helpen terugkeren, illustreerde zijn toewijding aan het beschermen van zijn bemanning.
Tactische Innovaties
Mitscher was een voorstander van gecoördineerde luchtaanvallen waarbij jagers eerst vijandelijke luchtafweer onderdrukten, gevolgd door bombardementen en torpedoaanvallen. Deze aanpak minimaliseerde verliezen en verhoogde de effectiviteit van aanvallen, wat leidde tot succes in verschillende campagnes.
Nalatenschap en Overlijden
Na de oorlog bleef Mitscher pleiten voor het behoud van een sterke marineluchtvaart, vooral te midden van politieke discussies over de rol van luchtmacht in het naoorlogse leger. Hij overleed in 1947 aan een hartaanval en werd begraven op Arlington National Cemetery.
Conclusie
Marc Andrew Mitscher speelde een rol in de ontwikkeling van de Amerikaanse marineluchtvaart en vervulde een leidende positie tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn werk wordt gezien als een voorbeeld van strategisch denken en het belang van zorg voor bemanningsleden binnen militaire operaties.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Naval History & Heritage Command , Public domain, via Wikimedia Commons
- Gay, George (1979). Sole Survivor. Naples, Florida: Midway Publishers. ISBN 0-938300-08-3.
- Hornfischer, James D. (2016). The Fleet at Flood Tide: The U.S. at Total War in the Pacific, 1944-1945. Random House Publishing Group. ISBN 978-0-345-54872-3.
- Parshall, Jonathan; Tully, Anthony (2005). Shattered Sword: The Untold Story of the Battle of Midway. Dulles, Virginia: Potomac Books. ISBN 1-57488-923-0.
- Potter, E. B. (2005). Admiral Arleigh Burke. U.S. Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-692-6.
- Sprekelmeyer, Linda, editor (2006). These We Honor: The International Aerospace Hall of Fame. Donning Co. Publishers. ISBN 978-1-57864-397-4.
- Taylor, Theodore (1991). The Magnificent Mitscher. Annapolis, Md.: Naval Institute Press. ISBN 1-55750-800-3.
- Willmott, H.P. (1984). June, 1944. Blandford Press. ISBN 0-7137-1446-8.
- Bronnen Mei1940
.jpg){kind=link}