USS Hornet (CV-8): Geschiedenis, Slag om Midway en Erfenis

De USS Hornet (CV-8) was een vliegdekschip van de Yorktown-klasse van de Amerikaanse marine. Dit schip, het zevende dat de naam “Hornet” droeg, speelde een sleutelrol in de Tweede Wereldoorlog, vooral in het Pacifisch theater. Het schip stond bekend om het lanceren van de beroemde Doolittle Raid op Japan en haar cruciale bijdrage tijdens de Slag om Midway. Hoewel haar actieve dienstperiode slechts één jaar en zes dagen duurde, leverde de Hornet aanzienlijke bijdragen aan de oorlogsinspanningen. Voor haar acties ontving zij vier dienststerren en onderscheidingen, waaronder een Presidential Unit Citation voor uitzonderlijke heldhaftigheid.

Kenmerken en Specificaties van de USS Hornet (CV-8)

De USS Hornet was een voorbeeld van de geavanceerde marinetechnologie van haar tijd. Hieronder volgen de belangrijkste technische specificaties:

• Klasse en Type: Yorktown-klasse vliegdekschip
• Verplaatsing: 20.000 lange ton (standaard), 25.500 lange ton (volledig geladen)
• Afmetingen:
  • Lengte: 824 voet en 9 inch (251,38 meter)
  • Breedte: 83 voet 3 inch (25,37 meter) waterlijn, 114 voet (35 meter) totaal
  • Diepgang: 28 voet (8,5 meter) volledig geladen
• Snelheid: 32,5 knopen (60,2 km/u)
• Bereik: 12.500 zeemijl (23.200 km) bij een snelheid van 15 knopen (28 km/u).

• Bemanning: 2.919 officieren en bemanningsleden tijdens oorlogstijd.
• Bewapening:
  • 8 enkelvoudige 5-inch (127 mm) dubbeldoelgeschut
  • 4 viervoudige 1.1-inch (28 mm) luchtafweerkanonnen
  • 24 enkelvoudige .50-inch (12,7 mm) luchtafweermitrailleurs
• Pantser:
  • Gordel: 2,5–4 inch (64–102 mm)
  • Dek: 4 inch (102 mm)
  • Schotten en stuurinrichting: 4 inch (102 mm)
• Vliegtuigen: Maximaal 72 toestellen, ondersteund door drie liften en drie katapulten.

De combinatie van snelheid, bewapening en luchtvaartfaciliteiten maakte de Hornet een strategisch belangrijk schip in de Pacifische oorlog.

Bouw en Indienststelling

De bouw van de USS Hornet begon te midden van groeiende wereldwijde spanningen en de ineenstorting van het internationale maritieme verdragssysteem. Haar kiel werd gelegd op 25 september 1939 bij Newport News Shipbuilding in Virginia, als het derde schip van de Yorktown-klasse. Door de Naval Expansion Act van 1938 kreeg de Amerikaanse marine goedkeuring om haar vliegdekschipvloot te versterken als reactie op Japanse en Italiaanse agressie.

Het schip werd op 14 december 1940 te water gelaten, met Annie Reid Knox, de echtgenote van de Amerikaanse minister van Marine, als sponsor. De Hornet werd officieel in dienst genomen op 20 oktober 1941, onder bevel van kapitein Marc A. Mitscher. In de maanden voorafgaand aan de aanval op Pearl Harbor trainde het schip voornamelijk vanuit Norfolk, Virginia.

Begin van de Oorlogsoperaties: De Doolittle Raid

Een van de meest opvallende operaties van de USS Hornet was de lancering van de Doolittle Raid op 18 april 1942. Deze aanval was een direct antwoord op de Japanse aanval op Pearl Harbor.

Voorbereiding en Uitvoering

Op 2 april 1942 vertrok de Hornet uit Alameda, Californië, met 16 B-25 Mitchell-bommenwerpers aan boord. Deze toestellen werden geleid door luitenant-kolonel James H. Doolittle van de United States Army Air Corps. Het plan was om Japanse steden, waaronder Tokio, aan te vallen om het moreel van de Amerikaanse bevolking te verhogen en dat van de Japanners te ondermijnen.

Toen de taskforce werd ontdekt door een Japanse patrouilleboot, werd de aanval voortijdig gelanceerd, vanaf 600 zeemijl (1.100 km) in plaats van de geplande 400 zeemijl (740 km) van de Japanse kust. Ondanks deze moeilijkheden slaagden de bommenwerpers erin om hun doelen te bereiken. Hoewel de vliegtuigen niet de geplande landingszones in China bereikten, was de missie een belangrijke psychologische overwinning voor de Verenigde Staten.

Slag om Midway: De Beslissende Keerpunt

De Strategische Context

Na de succesvolle Doolittle Raid versterkte Japan zijn inspanningen om Amerikaanse invloed in de Stille Oceaan terug te dringen. De Slag om Midway, van 4 tot 7 juni 1942, was een poging van de Japanse marine om de strategisch belangrijke Midway-atol te veroveren. Dit zou hen een voordeel geven in de Stille Oceaan en de Amerikaanse marine verzwakken. De USS Hornet speelde een cruciale rol in deze strijd, die uiteindelijk als een keerpunt in de oorlog werd beschouwd.

Bijdrage van de USS Hornet

Op 28 mei 1942 vertrok de Hornet samen met Task Force 16 vanuit Pearl Harbor naar een positie ten noordoosten van Midway, bekend als “Point Luck”. Daar bereidde de taskforce zich voor op een verrassingsaanval tegen de Japanse vloot, waaronder vier grote vliegdekschepen van de Japanse Kidō Butai.

Op de ochtend van 4 juni lanceerde de Hornet een aanvalsgolf bestaande uit torpedobommenwerpers en duikbommenwerpers. Helaas leidde navigatiefouten ertoe dat de duikbommenwerpers hun doel misten. Torpedo Squadron 8 (VT-8) voerde echter een gedurfde aanval uit op de Japanse vloot, ondanks dat ze zonder escorte opereerden. Van de 15 vliegtuigen in VT-8 keerde er slechts één bemanningslid, Ensign George H. Gay, levend terug. Deze opoffering was niet tevergeefs; het afleiden van de Japanse jagers gaf Amerikaanse duikbommenwerpers van andere carriers de kans om succesvol aan te vallen.

De gezamenlijke aanval van Amerikaanse schepen resulteerde in de vernietiging van vier Japanse vliegdekschepen: Akagi, Kaga, Soryu en Hiryu. Dit was een verwoestend verlies voor de Japanse marine en een strategische overwinning voor de Verenigde Staten. Hoewel de Hornet niet direct betrokken was bij de vernietiging van de schepen, speelde haar aanwezigheid en de moed van haar bemanning een sleutelrol.

Campagne op de Salomonseilanden

Bescherming van Guadalcanal

Na Midway werd de Hornet ingezet in de Slag om Guadalcanal, een cruciale strijd om de controle over de Salomonseilanden. Van augustus tot oktober 1942 ondersteunde de Hornet Amerikaanse troepen door luchtondersteuning te bieden en vijandelijke schepen te onderscheppen.

Op 24 augustus raakte de USS Enterprise, een ander belangrijk vliegdekschip, zwaar beschadigd tijdens de Slag bij de Oostelijke Salomonseilanden. Dit maakte de Hornet tijdelijk het enige operationele Amerikaanse vliegdekschip in de regio. Ondanks de zware belasting wist de bemanning haar verantwoordelijkheid te dragen en bij te dragen aan het behouden van Amerikaanse controle over Guadalcanal.

Slag om de Santa Cruz-eilanden

De Slag om de Santa Cruz-eilanden op 26 oktober 1942 markeerde het einde van de operationele carrière van de Hornet. Tijdens deze strijd slaagde de Hornet erin om meerdere Japanse schepen te beschadigen, waaronder het vliegdekschip Shōkaku. Echter, Japanse vliegtuigen voerden een gecoördineerde aanval uit op de Hornet, waarbij ze bommen en torpedo’s gebruikten.

Ondanks heroïsche pogingen om het schip te redden, werd het te zwaar beschadigd en moest het worden verlaten. Pogingen van Amerikaanse schepen om de Hornet te laten zinken faalden, en het schip werd uiteindelijk tot zinken gebracht door Japanse torpedo’s.

De Ondergang en Nalatenschap van de USS Hornet

De Laatste Uren van de USS Hornet

Tijdens de Slag om de Santa Cruz-eilanden op 26 oktober 1942 raakte de USS Hornet onherstelbaar beschadigd door herhaalde aanvallen van Japanse vliegtuigen. Hoewel reparatieteams tijdelijk de kracht en controle over het schip herstelden, zorgden aanvullende torpedo-inslagen ervoor dat alle hoop op redding vervloog.

Viceadmiraal William Halsey gaf opdracht om het schip te verlaten en, indien mogelijk, te laten zinken om te voorkomen dat het in vijandelijke handen zou vallen. Amerikaanse torpedo’s en granaatvuur faalden echter om het schip volledig te vernietigen. Japanse torpedobootjagers, waaronder de Makigumo, voltooiden uiteindelijk het werk, en de Hornet zonk in de vroege uren van 27 oktober 1942. Bijna 140 bemanningsleden verloren hun leven, en 21 vliegtuigen gingen mee naar de diepte.

Wraak en Opvolging

Hoewel de Hornet verloren ging, was haar bijdrage aan de oorlogsinspanningen van onschatbare waarde. Haar naam werd in ere hersteld met de lancering van de Essex-klasse USS Hornet (CV-12) in 1943, die verder vocht in de oorlog en later een museum werd in Alameda, Californië. CV-8 blijft een symbool van opoffering en moed.

Wraklocatie en Historische Erkenning

In januari 2019 werd de wraklocatie van de USS Hornet (CV-8) ontdekt op een diepte van 5.300 meter nabij de Salomonseilanden. Dit werd bereikt door het onderzoeksschip RV Petrel, grotendeels gefinancierd door de wijlen Paul Allen. Dankzij gedetailleerde historische gegevens konden onderzoekers de locatie nauwkeurig bepalen. De ontdekking biedt inzicht in de constructie en gevechtsschade van het schip, terwijl het ook dient als een gedenkteken voor de gevallen bemanning.

Conclusie

De USS Hornet (CV-8) speelde een cruciale rol in de vroege stadia van de Amerikaanse oorlogsinspanningen in de Stille Oceaan. Van de Doolittle Raid tot de Slag om Midway en de gevechten rond Guadalcanal, het schip en haar bemanning droegen bij aan enkele van de meest significante overwinningen tegen Japan. Hoewel de Hornet uiteindelijk verloren ging, blijft haar erfgoed voortleven als een voorbeeld van Amerikaanse vastberadenheid en innovatie. De ontdekking van het wrak versterkt haar historische betekenis en biedt toekomstige generaties een tastbare verbinding met het verleden.

Bronnen en meer informatie

1. Campbell, Douglas E. (2011). Volume I: U.S. Navy, U.S. Marine Corps and U.S. Coast Guard Aircraft Lost During World War II – Listed by Ship Attached. Lulu.com. ISBN 978-1-257-82232-4.
2. Friedman, Norman (1983). U.S. Aircraft Carriers: An Illustrated Design History. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 978-0-8702-1739-5.
3. Hammel, Eric M. (2005). Carrier Strike: The Battle of the Santa Cruz Islands, October 1942. Zenith Imprint. ISBN 0-7603-2128-0.
4. Afbeelding: Naval History & Heritage Command , Public domain, via Wikimedia Commons
5. Hornet (CV-8) vii”. Dictionary of American Naval Fighting Ships. Navy Department, Naval History and Heritage Command. 15 januari 2015.
6. Mitscher, M.A. (13 juni 1942). Battle of Midway: USS Hornet Action Report, gearchiveerd op 3 februari 2020. Geraadpleegd op 13 februari 2019.
7. Rose, Lisle A. (1995). The Ship That Held the Line: The U.S.S. Hornet and the First Year of the Pacific War. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 1-55750-008-8.
8. Yarnall, Paul (15 maart 2015). “USS Hornet (CV-8)”. NavSource Online: Aircraft Carrier Photo Archive. Geraadpleegd op 14 april 2015.
9. “Part II. Unit Awards”. Navy and Marine Corps Awards Manual, NAVPERS 15,790. 1953.
10. Bronnen Mei1940