
HMS Resolution, een van de vijf slagschepen van de Revenge-klasse, werd gebouwd voor de Royal Navy tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ondanks haar aanzienlijke potentieel als oorlogsschip speelde zij een beperkte rol tijdens de conflicten waarin zij actief was.
Inhouds opgave
Ontwerp en Technische Specificaties
Het Ontwerp van de Revenge-Klasse
De slagschepen van de Revenge-klasse werden ontwikkeld als een meer compacte en zwaarder gepantserde versie van de voorgaande Queen Elizabeth-klasse. Hoewel oorspronkelijk bedoeld om zowel kolen als stookolie te gebruiken, werd het ontwerp aangepast om uitsluitend oliegestookte ketels te gebruiken, wat een aanzienlijke toename van motorvermogen opleverde.
HMS Resolution had een totale lengte van 189,2 meter, een breedte van 27 meter en een diepgang van 10,2 meter. Haar standaard waterverplaatsing bedroeg 25.750 ton, oplopend tot 31.130 ton bij volle belading. Het schip was uitgerust met Parsons-stoomturbines, goed voor een vermogen van 40.000 paardenkracht, en haalde een maximale snelheid van 23 knopen (42,6 km/u). Tijdens proeven bereikte zij een snelheid van 22 knopen.
Bewapening en Pantsering
De primaire bewapening bestond uit acht 15-inch (381 mm) Mk I kanonnen, geplaatst in vier dubbele geschutskoepels. Daarnaast had zij een secundaire bewapening van twaalf 6-inch (152 mm) kanonnen, twee 3-inch luchtafweergeschut en vier onderwater torpedobuizen.
Het pantserontwerp was gericht op maximale bescherming tegen vijandelijk vuur. De romp had een waterlijnpantser van maximaal 13 inch (330 mm) dik, terwijl de geschutskoepels en barbettes ook zwaar gepantserd waren.
Oorlogsaanpassingen voor de Revenge-Klasse
De aanpassingen die tijdens de Tweede Wereldoorlog aan de schepen van de Revenge-klasse werden aangebracht, waren over het algemeen beperkt. HMS Resolution kreeg echter verschillende belangrijke verbeteringen om haar gevechtsefficiëntie en defensieve capaciteiten te vergroten:
- Radarinstallaties:
- Luchtafweeraanpassingen:
- De originele viervoudige .50-kaliber machinegeweren werden vervangen door negen 20 mm Oerlikon-kanonnen in september 1941.
- In 1942 werden twee viervoudige “pom-pom”-installaties toegevoegd, evenals een extra Oerlikon-kanon.
- Gewichtsbesparing en herconfiguratie:
- Om gewicht te besparen en ruimte te maken voor de extra bemanning die nodig was voor het bedienen van de nieuwe uitrusting, werden in 1943 twee van de 6-inch kanonnen verwijderd.
Deze moderniseringen weerspiegelden de verschuiving in marinestrategieën, waarbij luchtafweer en radarcapaciteiten steeds belangrijker werden in de veranderende oorlogsvoering. HMS Resolution kon hierdoor beter reageren op luchtaanvallen en vijandelijke schepen detecteren.
Hoewel Amerikaanse slagschepen investeerden in geavanceerde Combat Information Centers (CIC), beschikte Resolution niet over een vergelijkbaar geïntegreerd commandosysteem. De aanpassingen aan boord waren gericht op het verbeteren van individuele systemen in plaats van een volledige herstructurering van commandofaciliteiten. Deze beperkte upgrades waren echter voldoende om het schip operationeel te houden in een ondersteunende rol tijdens de Tweede Wereldoorlog, vooral in konvooi-escortes en kustverdediging.
Constructie en Eerste Dienstjaren
Bouw en Eerste Wereld Oorlog
HMS Resolution werd op 29 november 1913 te water gelaten bij Palmers Shipbuilding and Iron Company in Jarrow en opgeleverd in december 1916. Haar intrede kwam te laat om een rol van betekenis te spelen in de Eerste Wereldoorlog. Na de Slag bij Jutland in 1916 was de strategie van zowel de Britse als Duitse marine gericht op behoud van de vloot, wat resulteerde in een verminderde inzet van grote slagschepen.
Interbellum: Een Periode van Rust
Tijdens de jaren twintig en dertig vervulde HMS Resolution een relatief vreedzame rol. Ze was afwisselend actief in de Atlantische Vloot en de Middellandse Zeevloot. In de vroege jaren twintig werd ze naar Turkije gestuurd in het kader van de crisis rond de Grieks-Turkse oorlog, inclusief haar betrokkenheid bij de grote brand van Smyrna in 1922. Verder verleende zij steun tijdens de interventie in de Russische Burgeroorlog.
In de daaropvolgende decennia fungeerde zij voornamelijk als een onderdeel van patrouilles en vlootmanoeuvres. Hoewel haar rol minder dramatisch was, hielpen deze missies de Britse zeemacht haar controle over belangrijke handelsroutes te behouden.
HMS Resolution in Actie – Tweede Wereldoorlog
Beginfase van de Tweede Wereldoorlog
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in september 1939 werd HMS Resolution toegewezen aan de Channel Force, gestationeerd in Portland. Haar eerste taken bestonden uit het escorteren van konvooien in de Noord-Atlantische Oceaan, een essentiële rol gezien de bedreiging van Duitse onderzeeërs en oppervlakte-raiders. In deze periode voerde zij ook een bijzondere missie uit: het transporteren van goudstaven naar Canada, bedoeld om de Britse economie te beschermen tegen mogelijke Duitse invallen.
In april 1940 sloot HMS Resolution zich weer aan bij de Home Fleet tijdens de Noorse campagne. Ze ondersteunde geallieerde landingen en leverde artillerievuur op Duitse stellingen rond Narvik. Gedurende deze campagne werd ze doelwit van Duitse luchtaanvallen en liep lichte schade op door een bominslag.
Operatie Catapult: Mers-el-Kebir
Na de Franse capitulatie in juni 1940 werd HMS Resolution overgeplaatst naar Force H, gebaseerd in Gibraltar. Ze nam deel aan de controversiële aanval op de Franse vloot bij Mers-el-Kebir op 3 juli 1940. De Britse marine kreeg opdracht om te voorkomen dat Franse oorlogsschepen in Duitse handen zouden vallen. HMS Resolution leverde vuursteun bij de beschieting van Franse slagschepen, waarbij onder andere de Bretagne werd vernietigd.
Hoewel deze actie strategisch belangrijk werd geacht, leidde het tot een breuk in de Frans-Britse betrekkingen en veroorzaakte het spanningen tussen de voormalige bondgenoten.
De Slag bij Dakar
Later dat jaar werd HMS Resolution betrokken bij de Slag bij Dakar in september 1940, als onderdeel van een poging om de Vichy-Franse vloot in West-Afrika te neutraliseren. Samen met de slagschepen Barham en andere schepen van Force M bombardeerde ze de haven en de Franse slagschip Richelieu.
De aanval op Dakar verliep echter niet zoals gepland. HMS Resolution werd op 25 september 1940 getroffen door een torpedo, afgevuurd door de Franse onderzeeër Bévéziers. De torpedo veroorzaakte ernstige schade, waardoor het schip slagzij maakte en zich terug moest trekken naar Freetown voor reparaties. Later werd ze overgebracht naar Philadelphia voor verdere herstellingen en modernisering.
Verdere Inzet in de Tweede Wereldoorlog
Na haar herstel keerde HMS Resolution in 1942 terug naar actieve dienst, nu toegewezen aan de Eastern Fleet in de Indische Oceaan. Haar taken waren voornamelijk gericht op het escorteren van konvooien en het beschermen van belangrijke scheepvaartroutes rond Oost-Afrika en India. De veroudering van het schip beperkte haar inzet in frontlinie-operaties. Ze speelde echter een ondersteunende rol tijdens de Japanse opmars in de regio.
Met de afnemende vraag naar oudere slagschepen in gevechtsrollen, werd HMS Resolution in 1943 teruggestuurd naar Groot-Brittannië. Daar werd ze gedegradeerd tot een trainingsschip en diende ze bij HMS Imperieuse, een opleidingsfaciliteit.
Het Einde van de Dienst
De Laatste Jaren van HMS Resolution
Na haar terugkeer naar Groot-Brittannië in 1943 werd HMS Resolution uit actieve dienst genomen. Ze vervulde vanaf dat moment een ondersteunende rol als onderdeel van de trainingsfaciliteit HMS Imperieuse. Haar primaire functie was het opleiden van bemanningsleden, waarbij ze gebruikt werd als een statisch opleidingsplatform.
In 1944 werd haar bewapening grotendeels verwijderd. Haar 15-inch kanonnen werden overgedragen als reserveonderdelen voor andere slagschepen, zoals HMS Warspite en HMS Ramillies. Deze schepen werden op dat moment ingezet voor kustbombardementen in de aanloop naar en tijdens de geallieerde landingen in Normandië. Deze demilitarisatie markeerde het begin van haar definitieve afscheid als oorlogsschip.
Ontmanteling en sloop
HMS Resolution werd in februari 1948 officieel uit dienst genomen. Kort daarna werd zij op de verkooplijst geplaatst. Het schip werd verkocht aan de British Iron and Steel Corporation, waarna ze werd overgebracht naar de scheepssloperij Metal Industries Ltd. in Faslane, Schotland. Haar ontmanteling begon in mei van dat jaar, waarmee een einde kwam aan haar ruim dertigjarige carrière bij de Royal Navy.
Hoewel het schip zelf werd gesloopt, zijn enkele onderdelen bewaard gebleven. Een van haar 15-inch kanonnen werd later tentoongesteld in het Imperial War Museum in Londen. Dit stuk diende als een herinnering aan de bijdrage van HMS Resolution aan de Britse marine tijdens de turbulente decennia van de 20e eeuw.
Conclusie
HMS Resolution belichaamt de evolutie van de Royal Navy in een tijd waarin oorlogsschepen niet alleen moesten voldoen aan traditionele gevechtseisen, maar ook moesten worden aangepast aan nieuwe bedreigingen zoals luchtaanvallen en onderzeebootoorlogvoering. Hoewel ze niet prominent deelnam aan grote zeeslagen, illustreert haar dienstcarrière de veelzijdigheid en aanpassingsvermogen van de Royal Navy tijdens een cruciale periode in de moderne geschiedenis.
Haar moderniseringen, waaronder verbeterde radars en luchtafweersystemen, markeren de verschuiving naar technologische innovatie in oorlogvoering. HMS Resolution mag dan ontmanteld zijn, maar haar nalatenschap leeft voort, onder meer door de bewaarde 15-inch kanonnen die herinneren aan haar indrukwekkende slagkracht.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Oulds, D C (Lt), Royal Navy official photographer, Public domain, via Wikimedia Commons
- Burt, R. A. (2012). British Battleships, 1919–1939. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-052-8.
- Burt, R. A. (2012). British Battleships of World War One. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-863-7.
- Friedman, Norman (2014). Fighting the Great War at Sea: Strategy, Tactic and Technology. Barnsley: Seaforth Publishing. ISBN 978-1-84832-189-2.
- Smith, Peter C. (2008). The Great Ships: British Battleships in World War II. Mechanicsburg: Stackpole Books. ISBN 978-0-8117-3514-8.
- Smith, Peter C. (2009). Battleships at War: HMS Royal Sovereign and Her Sister Ships. Barnsley: Pen & Sword Maritime. ISBN 978-1-84415-982-6.
- Raven, Alan & Roberts, John (1976). British Battleships of World War Two. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-817-0.
- Bronnen Mei1940