Het slagschip Littorio was een van de meest indrukwekkende oorlogsschepen van de Italiaanse Regia Marina tijdens de Tweede Wereldoorlog. Littorio, later hernoemd tot Italia, was een van de moderne slagschepen die Italië ontwikkelde in antwoord op de Franse marine-uitdaging, met specifieke aandacht voor haar rol in de Middellandse Zee.
Inhouds opgave
Ontwerp en specificaties
Littorio maakte deel uit van de Littorio-klasse, een reeks van geavanceerde slagschepen ontworpen om de balans van de maritieme macht in de Middellandse Zee te verschuiven. Dit schip werd gebouwd met het oog op snelheid, vuurkracht en bescherming. Hier zijn de belangrijkste specificaties:
- Klasse en type: Littorio-klasse slagschip
- Waterverplaatsing:
- Standaard: 40.723 lange tonnen
- Volledig geladen: 45.237 lange tonnen
- Afmetingen:
- Lengte: 237,76 m
- Breedte: 32,82 m
- Diepgang: 9,6 m
- Voortstuwing:
- 8 Yarrow-ketels
- 4 stoomturbines met een totale output van 128.200 pk
- Snelheid: 30 knopen
- Bereik: 3.920 mijl bij 20 knopen
- Bewapening:
- 9 × 381 mm kanonnen (hoofdgeschut)
- 12 × 152 mm kanonnen (secundair)
- Diverse luchtafweergeschut
- Pantsering:
- Hoofdpantsergordel: 350 mm
- Dek: 162 mm
- Torens: 350 mm
- Bemanning: 1.830 tot 1.950 man
Constructie en proefvaarten
Littorio werd neergelegd op 28 oktober 1934 bij de Ansaldo-werf in Genua, ter herdenking van de Mars op Rome door de Fascistische Partij. Haar constructie kende vertragingen door wijzigingen in het ontwerp en een tekort aan bepantsering. Het schip werd uiteindelijk te water gelaten op 22 augustus 1937 en voltooid in mei 1940.
Tijdens haar proefvaarten in de herfst van 1939, tussen 23 oktober en 21 december, werd haar vermogen getest. Na voltooiing werd ze in mei 1940 opgenomen in de Italiaanse vloot en gestationeerd in Tarente.
Vroege operaties en de aanval op Tarente
Kort na haar indienststelling nam Littorio deel aan verschillende missies om Britse konvooien in de Middellandse Zee te onderscheppen, waaronder de operaties “Hats” en “MB.5”. Deze acties leverden weinig op door onvolledige verkenningsinformatie.
Slag bij Tarente
Op 11 november 1940 werd de haven van Tarente het doelwit van een Britse luchtaanval, uitgevoerd door 21 Fairey Swordfish-vliegtuigen van het vliegdekschip HMS Illustrious. Littorio werd driemaal getroffen door torpedo’s, waarvan twee haar boeg raakten en één de achtersteven. Dit veroorzaakte ernstige schade, waardoor ze met een helling naar voren in het water lag. Pas op 11 december kon ze in het droogdok worden gebracht voor reparatie. De reparatiewerkzaamheden duurden tot 11 maart 1941.
Latere operaties en gevechten
Na haar reparatie voerde Littorio meerdere operaties uit, waaronder deelname aan de begeleiding van konvooien naar Noord-Afrika om bevoorrading te garanderen.
Eerste slag bij Sirte
Op 17 december 1941 nam Littorio deel aan de Eerste slag bij Sirte, waarbij ze met haar langeafstandsgeschut de Britse escorte dwong zich terug te trekken. Dit stelde het Italiaanse konvooi in staat om zijn missie te voltooien zonder verlies.
Tweede slag bij Sirte
Op 22 maart 1942 voerde Littorio het bevel over de Italiaanse vloot in de Tweede slag bij Sirte. Dit was een poging om een Brits konvooi naar Malta te vernietigen. Het gevecht eindigde zonder een duidelijke winnaar, hoewel Littorio Britse schepen, waaronder de kruiser Euryalus en de torpedobootjager Kingston, wist te beschadigen. Dit resulteerde echter niet in de vernietiging van het konvooi.
Schade door luchtaanvallen en de aanval op Malta
In juni 1942 werd Littorio geraakt door een bom van een B-24 Liberator en een torpedo van een Wellington-bommenwerper. Hoewel de schade beheersbaar was, vereiste dit verdere reparaties die tot augustus 1942 duurden.
Hernoeming en lot na de wapenstilstand
Na de val van het fascistische regime in juli 1943 werd Littorio hernoemd tot Italia. Toen Italië op 3 september 1943 een wapenstilstand tekende met de Geallieerden, werden de Italiaanse schepen bevolen zich over te geven aan de geallieerde troepen op Malta. Tijdens deze overtocht werd de vloot aangevallen door de Duitse Luftwaffe met Fritz X radiogeleide bommen. Italia werd zwaar beschadigd, terwijl haar zusterschip Roma werd gezonken.
Internering en uiteindelijke sloop
Na haar aankomst in Malta werd Italia overgebracht naar Alexandrië en vervolgens naar het Grote Bittermeer in het Suezkanaal. Ze verbleef daar tot het einde van de oorlog. In februari 1947 mocht ze terugkeren naar Italië. Volgens het Vredesverdrag van 10 februari 1947 werd Italia als oorlogsbuit toegewezen aan de Verenigde Staten. Ze werd op 1 juni 1948 uit het maritieme register geschrapt en tussen 1952 en 1954 gesloopt in La Spezia.
Conclusie
Het slagschip Littorio, later Italia, speelde een cruciale rol in de maritieme operaties van de Italiaanse Regia Marina tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ondanks haar geavanceerde ontwerp werd ze beperkt door operationele uitdagingen en politieke gebeurtenissen. Haar geschiedenis weerspiegelt de complexiteit van maritieme oorlogsvoering in de Mediterrane context van de Tweede Wereldoorlog.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Bundesarchiv, Bild 183-S54286 / CC-BY-SA 3.0, CC BY-SA 3.0 DE, via Wikimedia Commons
- Bagnasco, Erminio & de Toro, Augusto. The Littorio Class: Italy’s Last and Largest Battleships 1937–1948. Seaforth Publishing, 2011.
- Garzke, William H. & Dulin, Robert O. Battleships: Axis and Neutral Battleships in World War II. Naval Institute Press, 1985.
- Roberts, John. Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Naval Institute Press, 1980.
- Rohwer, Jürgen. Chronology of the War at Sea, 1939–1945: The Naval History of World War Two. Naval Institute Press, 2005.
- Bronnen Mei1940
