De Suzuya (鈴谷) was een zware kruiser van de Mogami-klasse in de Keizerlijke Japanse Marine. Ze werd vernoemd naar de Suzuya-rivier op het eiland Karafuto (tegenwoordig Sachalin, Rusland). Als een van de meest geavanceerde schepen van haar tijd speelde Suzuya een belangrijke rol in verschillende maritieme operaties tijdens de Tweede Wereldoorlog, waaronder de Slag om Midway en de Slag in de Golf van Leyte.
Inhouds opgave
Algemene Kenmerken
De Mogami-klasse was ontworpen om te voldoen aan de beperkingen van het Verdrag van Washington. De Suzuya was uitgerust met geavanceerde technologieën en beschikte over indrukwekkende bewapening en snelheid.
Specificaties:
- Klasse en type: Mogami-klasse zware kruiser
- Waterverplaatsing:
- 8.500 ton (officieel, oorspronkelijk ontwerp)
- 13.670 ton (na verbouwing)
- Afmetingen:
- Lengte: 200,6 meter
- Breedte: 20,2 meter
- Diepgang: 5,9 meter
- Voortstuwing:
- 4 schroefassen, gekoppeld aan stoomturbines
- 8 Kampon-ketels, goed voor 154.000 pk (115.000 kW)
- Snelheid:
- 37 knopen (69 km/u) oorspronkelijk
- 35,5 knopen (65,7 km/u) na verbouwing
- Bereik: 8.032 nautische mijlen (14.875 km) bij 14 knopen (26 km/u)
- Bemanning: 850-950 man
Bewapening:
- Oorspronkelijk ontwerp:
- 15 × 15,5 cm/60 kanonnen (5×3)
- 8 × 12,7 cm/40 Type 89 luchtafweergeschut
- 24 × Type 93 Long Lance-torpedo’s
- Diverse luchtafweermitrailleurs
- Na verbouwing:
- 10 × 20 cm/50 kanonnen (5×2)
- 50 × 25 mm Type 96 luchtafweerkanonnen
Pantser:
- Riem: 100-125 mm
- Dek: 35-60 mm
- Toren: 25 mm
Vliegtuigen: 3 watervliegtuigen, gelanceerd via 2 katapulten.
Sensoren
De Suzuya was tijdens haar operationele carrière uitgerust met verschillende radar- en detectiesystemen, afhankelijk van de periode en de beschikbare technologie. Hieronder volgen de belangrijkste radars die op de Suzuya werden geïnstalleerd:
Type 21 Luchtzoekradar
- Deze radar werd geïnstalleerd tijdens een onderhoudsperiode in januari 1943.
- Het systeem was bedoeld voor het opsporen van vijandelijke vliegtuigen en bood de bemanning vroegtijdige waarschuwingen bij luchtaanvallen.
Type 22 Oppervlaktezoekradar
- Geïnstalleerd in juni 1944, tijdens een revisie in Kure.
- Dit type radar werd gebruikt om vijandelijke schepen op te sporen en bij te dragen aan tactische operaties.
- Latere aanpassingen verbeterden de precisie, waardoor het ook voor vuurleidingsdoeleinden bruikbaar werd (Type 22 Kai 4S).
Type 13 Luchtzoekradar
- Geïnstalleerd in juni 1944.
- Dit systeem was gespecialiseerd in het detecteren van vliegtuigen over grotere afstanden, ter ondersteuning van luchtverdediging.
De combinatie van deze radars maakte Suzuya beter voorbereid op luchtaanvallen en maritieme dreigingen, hoewel de Japanse radartechnologie over het algemeen achterbleef bij die van de geallieerden.
Ontwerp en Bouw
De Mogami-klasse kruisers, waaronder Suzuya, werden gebouwd als een direct gevolg van de beperkingen die door het Verdrag van Washington werden opgelegd. Om gewicht te besparen, werd gebruik gemaakt van elektrische lastechnieken en aluminium in de bovenbouw. De schepen hadden een enkele schoorsteen en gebruikten nieuwe tandwiel-aangedreven turbines, waardoor ze een hogere snelheid bereikten dan vergelijkbare kruisers uit die tijd.
Bij voltooiing in 1936 bleek echter dat de schepen topzwaar waren en stabiliteitsproblemen hadden. Dit leidde tot uitgebreide verbouwingen, waarbij onder andere de hoofdbewapening werd vervangen door zwaardere 20 cm kanonnen. Deze wijzigingen maakten de schepen tot enkele van de krachtigste kruisers tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Operationele Geschiedenis
Vroege Dienstjaren
De Suzuya werd te water gelaten op 20 november 1934 bij de Yokosuka Marinewerf. Na haar voltooiing in januari 1936 ging ze direct in de reserve om te worden aangepast aan de lessen geleerd tijdens proefvaarten met haar zusterschepen. Na uitgebreide aanpassingen werd ze in oktober 1937 officieel in dienst genomen.
In januari 1941 nam Suzuya deel aan oefeningen en patrouilles in Zuidoost-Azië, waarbij ze de Japanse invasie van Frans-Indochina ondersteunde.
Tweede Wereldoorlog
Slag om Malaya
Bij de Japanse aanval op Pearl Harbor in december 1941 was Suzuya ingedeeld bij de Zuidelijke Expeditievloot onder vice-admiraal Jisaburo Ozawa. Ze verleende dekking bij de landingen in Malaya, Thailand en Borneo.
Indische Oceaan en Slag om Midway
In maart 1942 nam Suzuya deel aan aanvallen op koopvaardijschepen in de Golf van Bengalen. Tijdens de Slag om Midway in juni 1942 was ze betrokken bij een poging om Midway-eiland te bombarderen. Deze operatie werd geannuleerd, maar het schip bleef opereren in de regio.
Campagnes in de Salomonseilanden
In de tweede helft van 1942 ondersteunde Suzuya operaties rond Guadalcanal, waaronder de bombardementen op Henderson Field in november. Ondanks zware tegenaanvallen van Amerikaanse vliegtuigen bleef Suzuya grotendeels ongedeerd.
Slag in de Golf van Leyte
In oktober 1944 speelde Suzuya een rol in de Slag in de Golf van Leyte, een van de grootste zeeslagen in de geschiedenis. Tijdens de slag werd Suzuya getroffen door meerdere luchtaanvallen. Een bijna-treffer veroorzaakte explosies in haar torpedobuizen, waardoor ze zwaar beschadigd raakte. Het schip werd uiteindelijk verlaten en zonk op 25 oktober 1944.
Conclusie
De Suzuya belichaamde de technologische vooruitgang en strategische ambities van de Keizerlijke Japanse Marine in de jaren voorafgaand aan en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hoewel haar ontwerp technische problemen kende, werd Suzuya na verbeteringen een van de meest formidabele kruisers van haar tijd. Haar dienstcarrière, van de Indische Oceaan tot de Stille Oceaan, weerspiegelt het verloop van de Japanse maritieme strategie tijdens de oorlog.
Bronnen en meer informatie
- Campbell, John. Naval Weapons of World War Two. Naval Institute Press, 1985. ISBN 0-87021-459-4.
- Afbeelding: Japanese Imperial Navy, Public domain, via Wikimedia Commons
- Bronnen Mei1940
- Klemen, L. “Forgotten Campaign: The Dutch East Indies Campaign 1941–1942”. Gearchiveerd op 12 april 2021.
- Lacroix, Eric & Wells II, Linton. Japanese Cruisers of the Pacific War. Naval Institute Press, 1997. ISBN 0-87021-311-3.
- Rohwer, Jürgen. Chronology of the War at Sea 1939–1945. Naval Institute Press, 2005. ISBN 1-59114-119-2.
- Watts, Anthony J. Japanese Warships of World War II. Doubleday & Company, 1967.
