Generaal ‎‎Werner von Fritsch‎‎ (1880 – 1939)

Generaal ‎‎Werner von Fritsch‎‎ (1880 - 1939)
Generaal ‎‎Werner von Fritsch‎‎ (1880 - 1939)

Thomas Ludwig Werner Freiherr‎‎‎‎ von Fritsch‎‎ (4 augustus 1880 – 22 september 1939) was een Duits ‎‎opperbevel‎‎. Hij was ‎‎de opperbevelhebber‎‎ van het ‎‎Duitse leger‎‎ van februari 1934 tot februari 1938, toen hij gedwongen werd af te treden nadat hij valselijk werd beschuldigd homoseksueel te zijn.

Hierbij kwam hij verschillende malen in botsing met Adolf Hitler, omdat hij vond dat de dictator veel te hard van stapel liep met zijn Lebensraum-plannen. Eind 1937 liet Von Fritsch hierover tot grote ergernis van Hitler zijn bezorgdheid blijken tijdens de Hossbachconferentie.

Zijn afzetting was een belangrijke stap in ‎‎Adolf Hitlers‎‎ vestiging van strengere controle over de strijdkrachten. Iets meer dan een jaar later, voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, werd Fritsch teruggeroepen als kolonel-in-chief van het 12e Artillerie Regiment. Hij sneuvelde in het begin van de oorlog in Polen.‎

‎Fritsch werd geboren in ‎‎Benrath‎‎ in de ‎‎Rijnprovincie‎‎ van het ‎‎Duitse Keizerrijk‎‎. Hij ging op ‎‎18-jarige leeftijd het Pruisische leger‎‎ in; in 1901 stapte hij over naar de ‎‎Pruisische Militaire Academie‎‎. In 1911 werd hij benoemd tot lid van de ‎‎Duitse generale staf‎‎, waar hij diende tijdens ‎‎de Eerste Wereldoorlog‎‎.‎

‎Tijdens het ‎‎interbellum‎‎ diende Fritsch in de strijdkrachten van de ‎‎Weimarrepubliek‎‎ (‎Reichswehr‎‎). In 1924 schreef Fritsch een brief aan ‎‎Joachim von Stülpnagel‎‎ waarin hij zijn haat tegen de democratie uitte en zijn hoop uitte dat generaal ‎‎Hans von Seeckt‎‎ een ‎‎putsch‎‎ zou uitvoeren om een militaire dictatuur te vestigen.

Fritsch verklaarde dat hij er totaal op tegen was om nog een “zwart, rood en goud cur” als kanselier te zien (een verwijzing naar de kleuren van de vlag van de Weimarrepubliek) en schreef dat hij geloofde dat Duitsland werd geruïneerd door “de propaganda van de Joodse kranten”.‎ Fritsch eindigde zijn brief met een lijst van allen die hij haatte:‎

‎Want in laatste instantie ‎‎Ebert‎‎, ‎‎pacifisten‎‎, Joden, democraten, zwart, rood en goud, en de Fransen, en deze vrouwen, en de hoeren, en dergelijke, alle kutten met uitzondering van moeder, deze vrouwen, zeg ik u, zijn allemaal hetzelfde, namelijk de mensen die Duitsland willen vernietigen. Er zijn misschien kleine verschillen, maar uiteindelijk komt het allemaal op hetzelfde neer. We kunnen alleen op onszelf vertrouwen. Betrouwbaarheid, waarheid en liefde alleen is er onder ons, Duitse mannen. Prösterchen, prostata‎.

‎Heinrich Himmler‎‎ en ‎‎Hermann Göring‎‎, geïnspireerd door het aftreden van Blomberg, beschuldigden de ongehuwde Fritsch van ‎‎homoseksuele‎‎ activiteiten. Fritsch was nooit een ‎‎rokkenjager‎‎ geweest en had zich liever geconcentreerd op zijn legercarrière.

Op 4 februari 1938 moest hij aftreden. Zijn vervanger, ‎‎Walther von Brauchitsch‎‎, was door Fritsch voorgedragen voor de post. Hitler profiteerde van de situatie door verschillende generaals en ministers te vervangen door nazi-loyalisten, wat zijn controle over de Duitse strijdkrachten (‎‎Wehrmacht)‎‎ versterkte.

Al snel werd bekend dat de beschuldigingen vals waren en een ererechtbank van officieren onderzocht de ‎‎Blomberg-Fritsch-affaire‎‎, hoewel deze werd voorgezeten door Göring zelf. De succesvolle annexatie van ‎‎Oostenrijk‎‎ bij ‎‎Groot-Duitsland‎‎ (‎‎Anschluss‎‎) van 12 maart legde alle critici van Hitler, Göring en Himmler het zwijgen op. Fritsch werd op 18 maart vrijgesproken, maar het kwaad op zijn naam was geschied.‎

Von Fritsch werd later door een militaire rechtbank van alle blaam gezuiverd, maar kreeg de positie van bevelhebber niet meer terug, die was inmiddels vergeven aan Walther von Brauchitsch.


Weerlegging van beschuldigingen tegen Fritsch‎

‎Het werd bekend dat de aanklachten tegen Fritsch vals waren. De informatie in het dossier ging in feite over een ‎‎Rittmeister‎‎ (cavaleriekapitein), genaamd Achim von Frisch.

Himmler en Heydrich vervolgden de zaak nog steeds en ontdekten gemakkelijk een persoon, Hans Schmidt genaamd, om als getuige te dienen ter ondersteuning van de aanklacht.

De ‎‎Wehrmacht‎‎ eiste een hof van eer van officieren om de Blomberg-Fritsch-affaire, zoals het bekend was geworden, te onderzoeken. De procedure werd voorgezeten door Hermann Göring. Schmidt beweerde Fritsch te herkennen als een officier die hij had gezien in een homoseksuele daad in een openbaar toilet met een man, in vertaling bekend als “Bavarian Joe”. ‎

Schmidt werd echter ontmaskerd als een beruchte crimineel wiens Berlijnse bende zich had gespecialiseerd in de chantage van homoseksuelen.


Hij kreeg het bevel over het 12e Artillerieregiment en nam in die hoedanigheid deel aan de inval in Polen. Bij een verkenningsmissie bij Praga, een voorstad van Warschau, werd hij geraakt door machinegeweervuur. De wond was niet dodelijk, maar hij weigerde behandeling waarna hij doodbloedde.

Bronnen en meer informatie

  1. Bronnen Mei1940
  2. Search results for Military Legal Resources, pdf/NT_Nazi_Vol-V.pdf, Available Online | Library of Congress (loc.gov)
  3. The Rise and Fall of the Third Reich: A History of Nazi Germany : William L. Shirer : Free Download, Borrow, and Streaming : Internet Archive

Foto

This file is licensed under the Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Germany license. Attribution: Bundesarchiv, Bild 183-R16862 / CC-BY-SA 3.0