HMS Erebus was een monitor van de Royal Navy, gelanceerd op 19 juni 1916, en diende in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Samen met haar zusterschip HMS Terror vormde zij de Erebus-klasse, genoemd naar de schepen van Franklin’s tragische expeditie naar de Noordwestelijke Passage (1845–1848). De Erebus-klasse werd speciaal ontworpen voor kustbombardementen ter ondersteuning van landoperaties.
Inhouds opgave
Ontwerp en Kenmerken van HMS Erebus
Algemene Kenmerken
| Type | Erebus-klasse monitor |
|---|---|
| Waterverplaatsing | 7.200 ton (7.300 ton volledig geladen) |
| Lengte | 405 ft (123,4 m) |
| Breedte | 88 ft (26,8 m) |
| Diepgang | 11 ft 8 in (3,56 m) |
| Snelheid | 12 knopen (22 km/u; 14 mph) |
| Aandrijving | 2 reciprocatingmotoren, 2 schroeven |
| Bemanning | 226 |
| Bewapening | 2 × 15-inch (381 mm) kanonnen (1×2) |
| 8 × 4-inch (100 mm) kanonnen (8×1) | |
| Diverse luchtafweergeschut en machinegeweren |
HMS Erebus was uitgerust met geavanceerde 15-inch kanonnen, geplaatst in een enkele geschuttoren op een verhoogde barbette. Deze opstelling gaf het schip een uitzonderlijk bereik van 40.000 yards (36,6 kilometer), wat ideaal was voor kustbombardementen.
Achtergrond en Ontwikkeling van de Erebus-Klasse
Tijdens de Eerste Wereldoorlog experimenteerde de Royal Navy met monitors, oorlogsschepen die ontworpen waren voor kustoperaties. Ze werden gebruikt om zwaar artillerievuur te bieden ter ondersteuning van landtroepen. Monitors zoals HMS Erebus hadden een geringe diepgang, wat hen geschikt maakte voor operaties in ondiep water, maar waren minder geschikt voor open zeegevechten.
Lessen uit eerdere ontwerpen
De Erebus-klasse was een directe reactie op de tekortkomingen van eerdere monitors, zoals de Marshal Ney-klasse. Problemen met betrouwbaarheid, wendbaarheid en stabiliteit in deze schepen leidden tot een nieuw ontwerp, waarbij:
- Betere stabiliteit werd bereikt door aanpassingen in de romp.
- Verbeterde bescherming tegen torpedo’s werd geïmplementeerd met anti-torpedobulten gevuld met staalbuizen.
- Sterkere motoren werden toegevoegd voor een snelheid van 12 knopen.
De nieuwe schepen hadden een zwaar bepantserd ontwerp, met een geschuttoren beschermd door 13-inch (33 cm) dikke pantserplaten. Dit maakte hen uitstekend bestand tegen vijandelijk vuur.
Dienstgeschiedenis van HMS Erebus
Eerste Wereldoorlog
HMS Erebus nam deel aan bombardementen op Duitse stellingen bij de Belgische havens Oostende en Zeebrugge. Op 28 oktober 1917 werd het schip beschadigd door een op afstand bestuurbare Duitse FL-boot, waarbij 15 meter van haar anti-torpedobult verloren ging.
Interbellum
Na de Eerste Wereldoorlog speelde HMS Erebus een rol in de Britse interventie in Rusland. Ze ondersteunde operaties in de Witte Zee en de Oostzee. In 1921 nam ze deel aan schietoefeningen tegen het overgegeven Duitse slagschip SMS Baden. Later werd ze omgebouwd tot een opleidingsschip voor artillerie en bleef ze operationeel tot het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de Tweede Wereldoorlog diende HMS Erebus in verschillende theaters:
- Oostelijke en Middellandse Zee: Ze voerde bevoorradingsmissies uit naar het belegerde Tobruk en ondersteunde geallieerde landingen met bombardementen.
- Normandië: Tijdens D-Day, op 6 juni 1944, bombardeerde ze Duitse batterijen bij Barfleur en La Pernelle. Een van haar kanonnen werd echter vernietigd door een explosie.
- Le Havre en Walcheren: In augustus 1944 ondersteunde HMS Erebus aanvallen op Duitse stellingen in Le Havre. Later, in november 1944, leverde ze cruciale ondersteuning tijdens de bevrijding van Walcheren.
Ontmanteling
Na de oorlog werd HMS Erebus in juli 1946 uit dienst genomen en gesloopt. Er wordt aangenomen dat een van haar 15-inch kanonnen later werd gebruikt op HMS Vanguard, het laatste slagschip van de Royal Navy.
Conclusie
HMS Erebus speelde een belangrijke rol in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Als lid van de Erebus-klasse toonde het schip aan hoe monitors konden bijdragen aan kustbombardementen en ondersteuning van landoperaties. Haar ontwerp weerspiegelde de technologische vooruitgang en lessen die tijdens de oorlogen werden geleerd, terwijl haar dienstgeschiedenis een getuigenis is van de veelzijdigheid en het belang van dit type oorlogsschip.
Bronnen
- Brown, David K. (2012). The Grand Fleet; Warship Design and Development 1906–1922. Seaforth Publishing. ISBN 9781848320857.
- Bronnen Mei1940
- Buxton, Ian (2008). Big Gun Monitors: Design, Construction and Operations 1914–1945. Pen & Sword. ISBN 9781844157198.
- Crossley, Jim (2013). Monitors of the Royal Navy: How the Fleet Brought the Great Guns to Bear. Pen & Sword. ISBN 9781783830046.
- Parkes, Oscar & Prendergast, Maurice (1969). Jane’s Fighting Ships 1919. Arco Publishing Co. ISBN 9780715347164.
- Afbeelding: Royal Navy official photographer, Public domain, via Wikimedia Commons
