Gerard Corfield Bucknall werd geboren op 14 september 1894 in Rock Ferry, Cheshire, Engeland. Hij was de zoon van Harry Corfield Bucknall en Alice Frederica Oakshott. Zijn vroege opleiding volgde hij aan Repton School en West Downs School, waarna hij in 1913 toetrad tot het Royal Military College, Sandhurst.
Op 25 februari 1914 werd hij als tweede luitenant benoemd bij het Middlesex Regiment. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog diende hij in Frankrijk en België. Op 5 oktober 1914 werd hij tijdelijk bevorderd tot luitenant en kreeg op 11 december 1914 deze rang permanent toegekend.
Tijdens de Slag aan de Somme op 25 augustus 1916 nam hij het bevel over zijn bataljon over nadat hogere officieren waren uitgeschakeld. Voor zijn moed werd hij onderscheiden met het Military Cross (MC). Zijn citatie vermeldde zijn vermogen om troepen te herorganiseren onder zware vijandelijke vuur. Later werd hij brigade-majoor van de 114e Infanteriebrigade binnen de 38e (Welsh) Divisie. In 1918 ontving hij een tweede onderscheiding (Bar) bij zijn Military Cross en werd hij genoemd in de despatches.
Inhouds opgave
Interbellum: Tussen twee oorlogen
Na de oorlog diende Bucknall in Duitsland en later binnen het Egyptische leger, dat toen onder invloed van het Britse Rijk stond. Vervolgens keerde hij terug naar zijn regiment. In 1928 werd hij toegelaten tot de Staff College in Camberley, waar hij samen studeerde met latere prominente militaire leiders zoals John Harding, Gerald Templer en Richard McCreery.
Na zijn opleiding werd hij benoemd als General Staff Officer Grade 3 (GSO3) bij het War Office. Vanaf 1932 diende hij als commandant van cadetten aan het Royal Military College, Sandhurst. Op 1 januari 1936 werd hij bevorderd tot brevet-luitenant-kolonel en later volgde een opleiding aan het Royal Naval College in Greenwich.
Tussen 1937 en 1939 was hij instructeur aan het Royal Military College of Canada. In deze periode kwam hij in contact met Canadese officieren zoals Harry Crerar en Guy Simonds, die later een belangrijke rol speelden in de Tweede Wereldoorlog. Kort voor het uitbreken van de oorlog keerde hij terug naar Groot-Brittannië en nam hij het bevel over het 2e Bataljon, Middlesex Regiment.
Tweede Wereldoorlog: Van divisiecommandant tot ontslag in Normandië
Met de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog in september 1939 werd Bucknall benoemd tot Assistant Quartermaster-General bij het War Office. Later kreeg hij het bevel over de 138e Infanteriebrigade. Op 29 juli 1941 werd hij bevorderd tot tijdelijk generaal-majoor en werd hij commandant van de 53e (Welsh) Infanteriedivisie.
In september 1942 werd hij, nu als tijdelijk luitenant-generaal, benoemd tot bevelhebber van XI Corps in East Anglia. In april 1943 volgde hij generaal Frederick Morgan op als commandant van I Corps, dat werd voorbereid op de geallieerde landing in Normandië. Dit korps omvatte onder andere de 3e Canadese Divisie en de Britse 3e en 49e (West Riding) Infanteriedivisies.
Hoewel hij in juni 1943 benoemd werd tot Companion of the Order of the Bath (CB), verlangde Bucknall naar een operationele commandopost. In augustus 1943 werd hij commandant van de 5e Infanteriedivisie in de Middellandse Zee, een eenheid binnen het Britse Achtste Leger onder leiding van generaal Bernard Montgomery. Bucknall voerde de divisie aan tijdens de laatste fase van de Siciliaanse veldtocht en vervolgens bij de geallieerde invasie van Italië.
Zijn optreden in Italië maakte indruk op Montgomery, die hem in januari 1944 benoemde tot commandant van XXX Corps, een belangrijke gevechtseenheid voor de geplande invasie van Normandië. Op 11 maart werd hij tijdelijk bevorderd tot luitenant-generaal.
Tijdens de Slag om Normandië stond Bucknall aan het hoofd van XXX Corps. Het korps speelde een belangrijke rol bij de Britse landingen op D-Day en de daaropvolgende operaties, waaronder Operatie Perch. Zijn leiderschap werd echter bekritiseerd. De Britse opperbevelhebber, veldmaarschalk Alan Brooke, had al voorafgaand aan de operatie twijfels over zijn geschiktheid. In augustus 1944 werd hij vervangen door luitenant-generaal Brian Horrocks.
Na zijn ontslag als commandant van XXX Corps werd hij in november 1944 teruggezet naar zijn permanente rang van generaal-majoor en kreeg hij het bevel over Noord-Ierland, een positie die hij behield tot zijn pensionering in 1948.
Na de oorlog en overlijden
Na zijn actieve militaire loopbaan bleef Bucknall betrokken bij het Britse leger. In 1952 werd hij benoemd tot kolonel van het Middlesex Regiment, een functie die hij tot 1959 bekleedde.
Op 7 december 1980 overleed hij op 86-jarige leeftijd in een verpleeghuis in Chegworth.
Conclusie
Gerard Bucknall had een lange militaire carrière die zich uitstrekte over beide wereldoorlogen. Zijn vroege onderscheidingen in de Eerste Wereldoorlog en zijn opmars binnen het Britse leger onderstreepten zijn militaire vaardigheden. Toch werd zijn leiderschap tijdens de Slag om Normandië als onvoldoende beoordeeld, wat leidde tot zijn vervanging als commandant van XXX Corps. Zijn loopbaan weerspiegelt de complexiteit van militaire strategie en bevelvoering in een tijd van wereldwijde conflicten.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: No 5 Army Film & Photographic Unit : Laing (Sgt), Public domain, via Wikimedia Commons
- Smart, Nick (2005). Biographical Dictionary of British Generals of the Second World War. Barnsley: Pen & Sword. ISBN 978-1-84415-049-6.
- D’Este, Carlo (2004) [1983]. Decision in Normandy: The Real Story of Montgomery and the Allied Campaign. London: Penguin. ISBN 978-0-14-101761-7.
- Collins, James (1994). The D-Day Encyclopedia. Upper Saddle River, New Jersey: Helicon. ISBN 978-0-13-203621-4.
- Bronnen Mei1940
