Eva Anna Paula Braun (München, 6 februari 1912 – Berlijn, 30 april 1945) was de maîtresse en – op het allerlaatst – echtgenote van de Duitse dictator Adolf Hitler. Dit was een van de meest succesvol bewaakte geheimen van nazi-Duitsland.Volgens de chauffeur van Hitler, Erich Kempka, was Eva Braun de “ongelukkigste vrouw” in Duitsland. Zij zat het grootste deel van haar tijd te wachten op Hitler.
Joachim Fest vertelt in zijn biografie van Hitler hoe Eva Braun in de halfvolle verzwijging in de jaren bleef, tevreden met een foto van Hitler, toen hij haar alleen liet tijdens de maaltijd. Geleidelijk aan accepteerde ze haar frustrerende rol.
De persoonlijke bediende van Hitler, Heinz Linge, herinnerde zich nog hoe het personeel haar noemde: “het meisje in een gouden kooi”. Hitler werd echt gek op Eva en vond ontspanning in het bedrijf. Hitler zei eens aan Linge: “Fräulein Braun is een jong meisje, te jong om de vrouw in mijn positie te zijn. Ze is wel het enige meisje voor mij. Op een dag zal ik de leiding geven van het “Reich”, dan zal ik trouwen met Fräulein Braun.”
Eva Braun ontmoette Hitler in 1929 toen ze een assistente was van Hitlers fotograaf Heinrich Hoffmann. Aan haar zus omschrijft ze hem als “een heer van zekere leeftijd met een grappige snor en een hoed”. Ze is stapelgek op hem en doet een liefdesbrief in zijn jaszak. Ze wil meer aandacht, maar ze is niet zijn enige vriendin. Jaloers als ze is, schiet ze in 1932 zichzelf in haar hals. Haar zus Ilse vindt haar bloedend op de grond.
Dokters redden haar leven en vanaf dan gaat Adolf meer aandacht aan haar besteden. Dit komt doordat zijn nichtje een aantal jaren eerder ook zelfmoord heeft gepleegd nadat zij een tijd bij Hitler doorbracht en hij wil niet dat het ene voorval met het andere in verband verbracht wordt. Met andere woorden: hij probeert een schandaal te voorkomen. Ze gaat in zijn flat in München wonen, als zijn minnares. Dit is tegen de wil van haar vader in, hij wil eigenlijk niet in verband worden gebracht met politiek en achtergronden.
Doordat Adolf het razend druk heeft, kan hij weinig tijd besteden aan Eva. Het gaat opnieuw niet goed met haar. In haar dagboek schreef ze hoe eenzaam ze zich voelt in die tijd. In 1935, 3 jaar na de eerste poging, probeert Eva Braun er weer een einde aan te maken en neemt een overdosis slaappillen. Voor de tweede keer wordt zij gered. Eva krijgt een villa in een buitenwijk van München en een auto met chauffeur. In 1936 trad ze toe tot zijn huishouden op het Berghof en werd ze zijn minnares. Ze verbleef vaak in München. Ze bezat ook nog een appartement in Berlijn, naar een ontwerp van Albert Speer.
Eva hield enorm veel van Hitler, maar was tegelijkertijd ook bang van hem. Ze aanvaardde alles wat hij haar vroeg. Eva diende in haar kamer te wachten indien er bezoek was en mocht zich niet vertonen. Eva voelde zich hierdoor erg eenzaam. Ze kwam nauwelijks het huis uit en een publiekelijke vertoning met Hitler was helemaal uitgesloten. Hitler daarentegen had enorm veel succes bij Duitse vrouwen. Indien hij zich samen met Eva zou vertonen, zou dit niet goed zijn voor zijn imago, populariteit en verkiezing. Af en toe hadden Eva en Hitler korte gesprekken. Maar dit kwam niet zo vaak voor. Eva leerde leven met een man die alle vormen van intimiteit ontweek. Hitler vond rust bij haar. Geleidelijk aan begon hij toch meer en meer van Eva te houden. Bedienden van Hitler bevestigden dat hij geleidelijk aan meer en meer naar Eva belde en haar zelfs brieven verstuurde wanneer hij daarvoor de kans kreeg. Tijdens Wereldoorlog II verschenen ze vaker samen in publiek. Zo was Eva aanwezig op zijn verjaardag en mocht ze af en toe naar de recepties. Maar Hitler bleef echter streng voor haar. In het dagboek van Eva kan je ook lezen hoe verdrietig en vernederd ze zich soms voelde door Hitler.
Haar ouders keurden de relatie in eerste instantie af, maar bezochten later meerdere malen de buitenverblijven van Adolf en Eva. Voor het Duitse Volk was Eva niet erg bekend. Hitler moest een onafhankelijk imago uitstralen. Braun leefde nogal teruggetrokken. Ze had geen politieke interesse en was ook geen lid van de NSDAP. Eva verbleef veelal op de Berghof waar ze zelf veel filmopnamen maakte. Ook reisde ze regelmatig binnen Europa, waarvan ook veel zelfgemaakte filmbeelden zijn teruggevonden. Vaak wordt ze gezien als onwetend, maar uit een brief aan haar zus blijkt dat Eva op de hoogte was van concentratiekampen en Jodenvervolging. Hitler was de liefde van haar leven, zo schreef ze in haar dagboek na het complot van 20 juli 1944: “Bij onze eerste ontmoeting zwoer ik je overal te volgen – zelfs in de dood. Jouw liefde is het enige waar ik voor leef.”
Op 29 april 1945, op het moment dat de Sovjet-Russische troepen de stad al grotendeels in handen hadden, trouwde zij met Adolf Hitler in Berlijn. Een dag later pleegden ze beiden zelfmoord in de Führerbunker. Eva Braun nam cyaankali in en Hitler zou zich door het hoofd hebben geschoten.
De lichamen zouden met behulp van benzine in een kuil verbrand zijn, hetgeen echter nooit bewezen is. De Russen zouden relatief snel hun verkoolde lichamen hebben gevonden. Daarna zouden ze heimelijk zijn begraven op het terrein van het hoofdkwartier van de Sovjet-Russische contraspionage (SMERSJ) in het Oost-Duitse Maagdenburg. Volgens nooit bewezen verhalen werden de overblijfselen in 1970 door de Russen weer opgegraven en, samen met die van Joseph en Magda Goebbels en hun zes kinderen, volledig gecremeerd. De as zou in de rivier de Elbe zijn uitgestrooid. De overige leden van haar familie overleefden de oorlog.
Foto:
Obersalzberg- Adolf Hitler and Eva Braun with dogs (German_Shepherd_Dog “Blondi”) at the Berghof. By Bundesarchiv, B 145 Bild-F051673-0059 / CC-BY-SA, CC BY-SA 3.0 de, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=5457502
