General Giulio Douhet (30 mei 1869 – 15 februari 1930) was een Italiaanse generaal en luchtmachtstrateeg die de grondlegger wordt genoemd van de theorie over strategisch bombarderen. Zijn ideeën beïnvloedden de militaire luchtvaart en blijven relevant in hedendaagse discussies over luchtmachtstrategieën.
Inhouds opgave
Biografie
Vroege Leven en Opleiding
Giulio Douhet werd geboren in Caserta, Campanië, uit een familie van Savoye die naar Italië was gevlucht na de overdracht van Savoye aan Frankrijk. Hij volgde een opleiding aan de Militaire Academie van Modena en trad in 1882 toe tot de artillerie van het Italiaanse leger. Later studeerde hij wetenschap en techniek aan het Polytechnisch Instituut in Turijn.
Carrière en Vroege Innovaties
Na zijn aanstelling bij de Generale Staf, begon Douhet lezingen te publiceren over militaire mechanisatie. Zijn interesse in nieuwe technologieën zoals luchtschepen en vliegtuigen leidde hem ertoe om het militaire potentieel van de luchtvaart te erkennen. Samen met luchtvaartingenieur Gianni Caproni promootte hij de ontwikkeling van luchtmachtstrategieën.
Rol in de Eerste Wereldoorlog
Vroege Luchtmachtontwikkeling
Tijdens de Italiaans-Turkse oorlog (1911-1912) werd luchtvaart voor het eerst gebruikt voor verkenning, transport en bombardementen. Douhet stelde in een rapport dat hoogtevliegen de belangrijkste rol van vliegtuigen moest worden. In 1912 werd hij benoemd tot commandant van het Italiaanse luchtvaartbataljon in Turijn, waar hij doctrine ontwikkelde voor het gebruik van vliegtuigen in oorlog.
Controverses en Ballingschap
Douhet’s radicale ideeën over luchtmachtstrategieën stuitten op weerstand. Zijn ongeautoriseerde besluit om Caproni-bommenwerpers te bouwen leidde tot zijn degradatie naar de infanterie. Tijdens de Eerste Wereldoorlog riep Douhet op tot een massale productie van vliegtuigen, met een voorstel voor 500 bommenwerpers die dagelijks 125 ton bommen konden droppen. Zijn kritiek op de incompetentie van het Italiaanse leger resulteerde echter in een jaar gevangenisstraf.
Terugkeer en Exoneratie
Na de rampzalige Slag bij Caporetto in 1917 werd Douhet vrijgelaten en benoemd tot hoofd van het Centraal Luchtvaartbureau. In 1920 werd hij volledig gerehabiliteerd en bevorderd tot generaal. Zijn meesterwerk, Il dominio dell’aria (Het Bevel over de Lucht), verscheen in 1921 en legde de basis voor moderne luchtmachtstrategieën.
Theoretische Bijdragen
Luchtmacht als Revolutionaire Kracht
Douhet stelde dat luchtmacht revolutionair was vanwege de derde dimensie waarin het opereert. Vliegtuigen konden over land- en zeemachten heen vliegen, wat deze krachten tot een secundaire rol degradeerde. Hij geloofde dat het offensief de essentie van luchtmacht was, en dat luchtoverwicht de vijand tot overgave zou dwingen.
Doelgerichte Bombardementen
Douhet introduceerde het concept van strategisch bombarderen, gericht op de “vitale centra” van een land, zoals industrie, transportinfrastructuur, communicatie en de wil van het volk. Door deze doelwitten aan te vallen, zou de vijand worden gedwongen tot capitulatie zonder een langdurige grondoorlog.
Het Douhet-model
Principes van Strategisch Bombarderen
Het Douhet-model berust op de overtuiging dat massale bombardementen op burgers het moreel van een land kunnen breken, wat leidt tot sociale onrust en overgave. Dit idee, gebaseerd op het principe van totale oorlog, benadrukt de vernietiging van stedelijke centra om een oorlog snel te beëindigen.
Kritiek op Defensieve Strategieën
Douhet verwierp het idee van luchtverdediging en tactische ondersteuning aan grondtroepen. Hij pleitte voor een onafhankelijke luchtmacht met een focus op langeafstandsbommenwerpers. Hoewel hij enige escortefuncties toekende aan jagers, zag hij luchtverdediging als ineffectief.
Kritische Ontvangst
Receptie van zijn Theorieën
De initiële reactie op Douhet’s werk was gemengd. Zijn tweede editie van Il dominio dell’aria leidde tot heftige kritiek van militaire collega’s, vooral uit de marine en het leger. Hoewel zijn ideeën vaak als overdreven werden beschouwd, grepen ze de verbeelding van het publiek.
Beperkingen en Overdrijvingen
Douhet overschatte regelmatig de effecten van bombardementen en de benodigde middelen. Zijn berekeningen van 300 ton bommen om een oorlog binnen een maand te beëindigen werden later als te optimistisch beschouwd. Desondanks blijft zijn werk invloedrijk in discussies over de effectiviteit en ethiek van strategisch bombarderen.
Conclusie
General Giulio Douhet wordt herinnerd als een visionair en een pionier in de ontwikkeling van strategische luchtmacht. Hoewel zijn ideeën vaak controversieel en soms onrealistisch waren, hebben ze het denken over luchtmachtstrategieën blijvend beïnvloed. Zijn pleidooi voor een onafhankelijke luchtmacht en zijn focus op strategisch bombarderen markeren hem als een sleutelfiguur in de militaire geschiedenis.
Bronnen en meer informatie
- Douhet, Giulio. The Command of the Air. Office of Air Force History, 1983; herdruk 1993, Air Force History and Museums Program. ISBN 0-912799-10-2.
- Afbeelding: Giulio Douhet. Public domain, via Wikimedia Commons
- Hippler, Thomas. Bombing the People: Giulio Douhet and the Foundations of Air-Power Strategy, 1884–1939. Cambridge University Press, 2013. ISBN 978-1107051675.
- Meilinger, Philip S. The Paths of Heaven: The Evolution of Airpower Theory. Lancer Publishers, 2000. ISBN 978-8170622826.
- Bronnen Mei1940
