Short Singapore: Britse vliegende boot in luchtvaartgeschiedenis

Foto van de Short Singapore I (N179) prototype vliegende boot, een vroeg ontwerp van de Britse maritieme luchtvaart.
Short Singapore I (N179) prototype vliegende boot, een vroeg ontwerp gebruikt voor testen en ontwikkelingsdoeleinden in de jaren 1920.

De Short Singapore was een Britse meer-motorige dubbeldekker vliegende boot, ontwikkeld in de periode na de Eerste Wereldoorlog. Het toestel kende verschillende varianten, waarvan de meest bekende de viermotorige Singapore III was. Deze versie speelde een rol als langeafstandspatrouillevliegtuig van de Royal Air Force (RAF) in de jaren 1930 en werd gebruikt door de Royal New Zealand Air Force (RNZAF) tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Ontwerp en Ontwikkeling

Oorsprong van de Short Singapore

De Short Singapore begon als een prototype genaamd de Short S.5, ook bekend als Singapore I. Dit model was een metalen rompvariant van de houten Short Cromarty. Het vliegtuig was uitgerust met twee Rolls-Royce Condor IIIA-motoren van elk 650 pk (480 kW) en maakte zijn eerste vlucht op 17 augustus 1926 vanaf Rochester, bestuurd door testpiloot John Lankester Parker. Ondanks het innovatieve ontwerp ging het model niet in productie. Wel werd het toestel gebruikt door Sir Alan Cobham voor een onderzoeksreis rond Afrika, die duurde van november 1927 tot juni 1928.

Verdere Ontwikkelingen: Singapore II en III

De Singapore II, met vier motoren in een duw- en trekconfiguratie, was een doorontwikkeling van de Singapore I. Dit model vloog voor het eerst op 27 maart 1930. Op basis van de Singapore II ontwikkelde Short Brothers de Singapore III. Deze versie had een geheel metalen romp en stoffen beklede vleugels. De motoren waren vier Rolls-Royce Kestrel IX-motoren, eveneens in een duw- en trekconfiguratie. Het ontwerp bood plaats aan een bemanning van zes en voorzag in open posities voor machinegeweren aan de voorzijde, achterzijde en zijkanten van het vliegtuig. Het eerste exemplaar vloog op 15 juni 1934 en werd operationeel bij de RAF in januari 1935.

Operationele Geschiedenis

Vroege Inzet en Interventies

De eerste eenheid die werd uitgerust met de Singapore III was 230 Squadron RAF, dat in 1935 werd gestationeerd in Alexandrië. In 1937 werden toestellen van 209 en 210 Squadron ingezet in Algerije om de wapenhandel tijdens de Spaanse Burgeroorlog te beperken. Hoewel de Singapore III al als verouderd werd beschouwd bij de ingebruikname, profiteerde het toestel van de wapenwedloop in de late jaren 1930.

Tweede Wereldoorlog

Met de introductie van de meer geavanceerde Short Sunderland werd de Singapore III geleidelijk vervangen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de overgebleven toestellen vooral gebruikt voor training. Een aantal toestellen van 205 Squadron RAF werd echter overgedragen aan de RNZAF en ingezet in Fiji. Hier voerden ze patrouilles uit tegen Duitse raiders en waren ze betrokken bij zoek- en reddingsacties. Een opmerkelijke missie was de succesvolle aanval op een Japanse onderzeeër. De Singapore III werd in 1943 vervangen door de Consolidated Catalina.

Varianten en Operators

Varianten

  • Short S.5 / Singapore I: Eerste ontwerp met twee Rolls-Royce Condor IIIA-motoren. Eén exemplaar gebouwd.
  • Short S.12 / Singapore II: Doorontwikkeling met vier motoren in een duw- en trekconfiguratie. Eén exemplaar gebouwd.
  • Short S.19 / Singapore III: Definitieve versie met vier Rolls-Royce Kestrel IX-motoren en een bemanning van zes. In totaal 37 exemplaren gebouwd.

Operators

  • Verenigd Koninkrijk: Verschillende RAF-squadrons, waaronder 203, 205 en 230 Squadron.
  • Nieuw-Zeeland: RNZAF No. 5 Squadron ontving vier toestellen van 205 Squadron in 1941.

Technische Specificaties (Singapore III)

KenmerkSpecificatie
Bemanning6–7
Lengte19,56 m
Spanwijdte27,43 m
Hoogte7,16 m
Maximaal startgewicht14.692 kg
Motoren4 Rolls-Royce Kestrel IX
Maximale snelheid219 km/u
Bereik1.600 km
Bewapening3 Lewis-mitrailleurs, 500 kg bommen

Ongelukken en Incidenten

De operationele geschiedenis van de Singapore III werd overschaduwd door enkele ongelukken, waaronder een crash in Sicilië in 1935 waarbij acht RAF-personeelsleden omkwamen. Andere incidenten vonden plaats in Singapore en Alexandrië, waarbij meerdere doden en gewonden vielen.

Conclusie

De Short Singapore vertegenwoordigde een belangrijke fase in de ontwikkeling van langeafstandspatrouillevliegtuigen, ondanks zijn beperkingen en relatief korte operationele loopbaan. Het toestel was een overbrugging tussen de houten vliegtuigen van de jaren 1920 en de meer geavanceerde metalen ontwerpen van de jaren 1930 en 1940. Hoewel geen exemplaren bewaard zijn gebleven, blijft de Singapore een voorbeeld van de vroege luchtvaarttechniek en de veelzijdigheid van vliegboten in militaire operaties.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding: See page for author, Public domain, via Wikimedia Commons
  2. Barnes, C.H. (1967). Shorts Aircraft since 1900. Londen: Putnam. ISBN 978-0-85177-819-4.
  3. Green, William & Swanborough, Gordon (1989). “Singapore: Short’s Last Biplane Boat”. Air Enthusiast. ISSN 0143-5450.
  4. Darby, Charles (1978). RNZAF: The First Decade, 1937–46. Dandenong: Kookaburra Technical Publications. ISBN 978-0-85880-031-4.
  5. Jefford, C.G. (2001). RAF Squadrons: A Comprehensive Record of the Movement and Equipment of All RAF Squadrons and their Antecedents Since 1912. Shrewsbury: Airlife Publishing. ISBN 978-1-84037-141-3.
  6. London, Peter (2003). British Flying Boats. Stroud: Sutton Publishing. ISBN 978-0-7509-2695-3.
  7. Bronnen Mei1940