Letters from Iwo Jima (硫黄島からの手紙, Iōjima Kara no Tegami) is een Japans-Amerikaanse oorlogsfilm uit 2006, geregisseerd en gecoproduceerd door Clint Eastwood, met in de hoofdrollen Ken Watanabe en Kazunari Ninomiya. De film portretteert de Slag om Iwo Jima vanuit het perspectief van de Japanse soldaten en is een aanvulling op Eastwood’s Flags of Our Fathers, dat dezelfde strijd vanuit het Amerikaanse oogpunt verbeeldt; de twee films werden rug aan rug opgenomen. Letters from Iwo Jima is bijna volledig in het Japans, ondanks dat het wordt gecoproduceerd door de Amerikaanse bedrijven DreamWorks Pictures, Malpaso Productions en Amblin Entertainment.
In 2005 verkennen Japanse archeologen tunnels op Iwo Jima, waar ze iets in het vuil vinden.
De scène verandert in Iwo Jima in 1944. Privé Eerste Klas Saigo, een dienstplichtige bakker die zijn vrouw en dochter mist, graaft met zijn peloton strandloopgraven wanneer luitenant-generaal Tadamichi Kuribayashi arriveert om het bevel over het garnizoen over te nemen. Hij redt Saigo van een pak slaag van kapitein Tanida omdat hij “onpatriottisch” is, en beveelt het garnizoen om ondergrondse verdedigingswerken over het hele eiland te tunnelen.
Kuribayashi en luitenant-kolonel Baron Takeichi Nishi, een beroemde Olympische gouden medaillewinnaar springruiter, botsen met enkele van de andere officieren, die het niet eens zijn met Kuribayashi’s verdediging in diepte strategie. Kuribayashi leert dat Japan geen versterkingen kan sturen, daarom gelooft hij dat de tunnels en bergverdedigingen een betere kans maken om stand te houden. Slechte voeding en onhygiënische omstandigheden eisen hun tol en velen sterven aan dysenterie. Superior Privé Shimizu arriveert als vervanger, van wie Saigo vermoedt dat het een spion is van de Kempeitai die gestuurd is om verslag uit te brengen over ontrouwe soldaten.
Al snel bombarderen Amerikaanse vliegtuigen en oorlogsschepen het eiland. Een paar dagen later landen de Amerikaanse mariniers en lijden zware verliezen, maar ze overwinnen de strandverdediging en vallen de berg Suribachi aan. Terwijl hij een verzoek van kapitein Tanida om meer machinegeweren aflevert, hoort Saigo Kuribayashi bevelen geven om zich terug te trekken. Tanida negeert echter het bevel en laat zijn eenheid massaal zelfmoord plegen. Saigo vlucht met Shimizu en overtuigt hem om in leven te blijven en door te vechten.
De overlevenden van de berg Suribachi maken een vlucht voor vriendelijke lijnen, maar mariniers vallen in een hinderlaag en roeien ze uit, behalve Saigo en Shimizu. De twee komen in veiligheid, maar worden door luitenant Ito beschuldigd van lafheid. Ze staan op het punt geëxecuteerd te worden wanneer Kuribayashi arriveert en zijn bevel om zich terug te trekken bevestigt. Tegen Kuribayahi’s bevelen in leidt Ito een aanval op Amerikaanse posities en veel soldaten worden gedood. Kolonel Nishi berispt Ito voor zijn insubordinatie; als reactie daarop vertrekt Ito met verschillende landmijnen en is van plan zich onder een Amerikaanse tank te werpen. Shimizu onthult aan Saigo dat hij oneervol werd ontslagen uit de Kempeitai omdat hij ongehoorzaam was aan een bevel om de hond van een familie te doden. Nishi wordt uiteindelijk verblind door granaatscherven en beveelt zijn mannen zich terug te trekken voordat hij zelfmoord pleegt.
Saigo en Shimizu proberen zich over te geven, maar ze worden opgemerkt door hun meerdere en alleen Shimizu ontsnapt, die vervolgens wordt gevonden door een patrouille van de marine. Shimizu en een andere Japanse gevangene worden vervolgens doodgeschoten door hun bewaker. Saigo en de overgebleven soldaten vluchten naar Kuribayashi’s positie. Saigo raakt bevriend met Kuribayashi en er wordt een tegenaanval gepland vanwege uitgeputte voorraden. Kuribayashi beveelt Saigo om achter te blijven en alle vitale documenten te vernietigen, waardoor Saigo voor een derde keer wordt gered.
Die avond leidt Kuribayashi een laatste banzai-charge. De meeste van zijn mannen worden gedood en Kuribayashi raakt ernstig gewond, maar zijn trouwe assistent Fujita sleept hem weg. Ondertussen heeft Ito zijn suïcidale missie al lang opgegeven en wordt hij gevangengenomen door mariniers. De volgende ochtend beveelt Kuribayashi Fujita om hem te onthoofden met zijn Guntō, maar Fujita wordt doodgeschoten door een sluipschutter van de marine. Saigo arriveert, nadat hij een zak met brieven heeft begraven voordat hij het hoofdkwartier verlaat. Kuribayashi vraagt Saigo om hem te begraven waar hij niet te vinden zal zijn, trekt vervolgens zijn pistool – een M1911 die hem voor de oorlog in de VS is geschonken – en pleegt zelfmoord. Saigo begraaft hem plichtsgetrouw.
Later vindt een marinierspeloton Fujita’s lichaam. Saigo verschijnt weer en valt hen aan, woedend als hij ziet dat een luitenant Kuribayashi’s pistool heeft meegenomen. Saigo wordt in bedwang gehouden en naar het strand gebracht om samen met gewonde mariniers te herstellen. Wakker wordend op een brancard, ziet hij een glimp van de ondergaande zon en glimlacht.
Terugkerend naar 2005, voltooien de archeologen hun opgraving en onthullen ze de zak met brieven die Saigo had begraven. Terwijl de brieven uit de geopende zak komen, klinken de stemmen van de Japanse soldaten die ze hebben geschreven.
