Fokker D.XVII: Het laatste Nederlandse dubbeldekker jachtvliegtuig

Afbeelding van de Fokker D.XVII, een Nederlands dubbeldekker jachtvliegtuig uit de jaren 1930, gebruikt voor training en gevechtsmissies.
De Fokker D.XVII, een Nederlands dubbeldekker jachtvliegtuig uit de jaren 1930, werd voornamelijk gebruikt voor training en beperkte gevechtsmissies.

De Fokker D.XVII, ook wel geschreven als Fokker D.17, was een Nederlands gevechtsvliegtuig ontwikkeld door Fokker in de jaren 1930. Het toestel was een sesquiplane, een vliegtuig met een bovenste vleugel groter dan de onderste, en het laatste dubbeldekker gevechtsvliegtuig van Fokker dat was bekleed met stof. Dit ontwerp was een voortzetting van de lange lijn van dubbeldekkers die teruggaat tot de Fokker D.VII uit de Eerste Wereldoorlog. Ondanks de technologische vooruitgang in de luchtvaart in de jaren 1930, vertegenwoordigde de Fokker D.XVII een laatste poging van Fokker om dubbeldekkers relevant te houden in de steeds sneller veranderende wereld van de luchtvaart.

Ontwikkeling en ontwerp

De ontwikkeling van de Fokker D.XVII begon als gevolg van problemen met de Armstrong Siddeley Jaguar radiale motor die was gebruikt in de voorganger, de Fokker D.XVI. Dit leidde tot de conversie van een D.XVI tot een prototype met een Curtiss Conqueror V-1570 V-twaalf motor, aangedreven door 500 pk (370 kW). Dit prototype vormde de basis voor de ontwikkeling van de D.XVII.

De productieversies van de Fokker D.XVII waren uitgerust met een krachtigere Rolls-Royce Kestrel IIS vloeistofgekoelde V-12 motor, die een vermogen leverde van 646 pk (482 kW). Daarnaast werd een exemplaar gebouwd met een Lorraine Pétrel motor van 790 pk (590 kW) en een ander met een Hispano-Suiza 12Xbrs motor van 690 pk (510 kW) voor vergelijkingsdoeleinden. Ondanks deze variaties bleef de Rolls-Royce Kestrel de standaardmotor voor de meeste Fokker D.XVII’s.

Het ontwerp van de Fokker D.XVII volgde de typische constructie van Fokker in de jaren 1920 en 1930. De romp bestond uit een gelaste staalbuisconstructie die was bedekt met doek, terwijl de vleugels bestonden uit houten liggers en ribben, bedekt met triplex. Deze traditionele bouwstijl, gecombineerd met een krachtig motortype, maakte de Fokker D.XVII tot een robuust en betrouwbaar toestel, hoewel het al snel achterhaald bleek in vergelijking met modernere monoplanen.

Specificaties van de Fokker D.XVII

Algemene kenmerken:

  • Bemanning: 1 persoon
  • Lengte: 7,20 meter
  • Spanwijdte bovenste vleugel: 9,60 meter
  • Hoogte: 3,00 meter
  • Vleugeloppervlak: 20,0 m²
  • Leeggewicht: 1.120 kg
  • Maximaal startgewicht: 1.500 kg
  • Brandstofcapaciteit: 190 liter
  • Motor: 1 × Rolls-Royce Kestrel IIS vloeistofgekoelde V-12, 646 pk (482 kW)
  • Propeller: 2-blads

Prestaties:

  • Maximale snelheid: 345 km/u
  • Kruissnelheid: 290 km/u
  • Bereik: 660 km
  • Plafond: 9.400 meter
  • Stijgvermogen:
    • 2,8 minuten tot 2.000 meter
    • 5,7 minuten tot 4.000 meter
    • 10 minuten tot 6.000 meter
    • 18 minuten tot 8.000 meter
    • 29 minuten tot 9.000 meter

Bewapening:

  • 2 × FN-Browning M.36 machinegeweren van 7,92 mm

Operationele geschiedenis

De Fokker D.XVII speelde een bescheiden, maar belangrijke rol in de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis. Op 18 januari 1935 vestigde luitenant René Wittert van Hoogland een Nederlands hoogterecord met een Fokker D.XVII door een hoogte van 10.180 meter (33.400 voet) te bereiken. Tijdens deze vlucht gebruikte hij zuurstof en hoog-octaangrade brandstof, wat bijdroeg aan het succes van zijn prestatie. Dit record benadrukte de mogelijkheden van de Fokker D.XVII, hoewel het al snel duidelijk werd dat het toestel in de praktijk snel verouderde.

Tegen mei 1939 was de Fokker D.XVII verouderd en de overgebleven toestellen werden overgedragen aan de Luchtvaartafdeeling (LVA) voor de training van jachtvliegers. Desondanks zag het toestel nog enige actie tijdens de Slag om Nederland in mei 1940, waarbij het werd ingezet als escortevliegtuig voor de Fokker C.V en C.X verkennings- en bommenwerpers. Ondanks de beperkingen van het ontwerp, speelde de D.XVII een ondersteunende rol bij bombardementen op Duitse stellingen.

Na de capitulatie van Nederland op 15 mei 1940, werden de overgebleven Fokker D.XVII’s door de Nederlanders zelf vernietigd om te voorkomen dat ze in handen van de Duitse bezetter zouden vallen.

Internationale interesse en licentieovereenkomsten

Hoewel de Fokker D.XVII voornamelijk in Nederland werd gebruikt, was er ook buitenlandse interesse in het toestel. Airspeed Ltd., een Britse luchtvaartmaatschappij, verwierf een licentie om Fokker-vliegtuigen in het Verenigd Koninkrijk te bouwen. Er werd zelfs overwogen om de Fokker D.XVII voor Griekenland te produceren onder de naam Airspeed AS.17. Echter, vanwege monetaire beperkingen en ongunstige economische omstandigheden, werd deze deal uiteindelijk niet gesloten. Nevil Shute, een vertegenwoordiger van Airspeed, en een Fokker-afgevaardigde brachten drie weken door in Athene om te onderhandelen, maar zonder succes.

Het einde van een tijdperk: dubbeldekkers in de jaren 1930

De Fokker D.XVII markeerde het einde van het dubbeldekker-tijdperk voor Fokker en de Nederlandse luchtmacht. Ondanks de relatieve prestaties van het toestel in de jaren 1930, werd de D.XVII al snel ingehaald door de technologische vooruitgang van eendekkers, die sneller, wendbaarder en beter bewapend waren. Het gebruik van stofbeklede vleugels en traditionele bouwmaterialen maakte de Fokker D.XVII kwetsbaar in vergelijking met moderne metalen gevechtsvliegtuigen zoals de Britse Supermarine Spitfire en de Duitse Messerschmitt Bf 109.

Toch blijft de Fokker D.XVII een belangrijk onderdeel van de Nederlandse luchtvaartgeschiedenis, en het toestel is een voorbeeld van de innovatieve geest van Anthony Fokker, die altijd streefde naar vooruitgang, zelfs in een tijd waarin zijn ontwerpen steeds minder relevant werden.

Conclusie

De Fokker D.XVII was een van de laatste dubbeldekkers die werd ontwikkeld door Fokker, en hoewel het toestel zijn beperkingen had, speelde het een belangrijke rol in de training van Nederlandse jachtvliegers en zag het actie tijdens de vroege dagen van de Tweede Wereldoorlog. Ondanks dat het snel verouderd raakte, blijft de D.XVII een symbool van de overgangsperiode tussen de traditionele en moderne luchtvaart.

Met zijn relatief bescheiden productieniveau en korte operationele geschiedenis is de Fokker D.XVII vandaag de dag vooral bekend als een interessant voetnoot in de luchtvaartgeschiedenis. Het toestel weerspiegelt zowel de kracht als de beperkingen van luchtvaarttechnologieën in het interbellum, en het blijft een belangrijk onderdeel van de Nederlandse luchtvaarttraditie.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding: Collectie Van Beek, CC0, via Wikimedia Commons
  2. Nationaal Militair Museum – Het Nationaal Militair Museum biedt diepgaande informatie over de Nederlandse luchtvaart en de vliegtuigen van Fokker, waaronder de Fokker D.XVII. Ze geven technische specificaties en een overzicht van de rol van dit vliegtuig in de Nederlandse luchtmacht. nmm.nl – Fokker D.XVII
  3. Jane’s All the World’s Aircraft – Deze gerenommeerde luchtvaartencyclopedie bevat diepgaande technische specificaties en de ontwikkeling van militaire vliegtuigen zoals de Fokker D.XVII. Janes.com – Fokker D.XVII
  4. Bronnen Mei1940