Tijdens de Tweede Wereldoorlog werden de soldaten van de Wehrmacht, het Duitse leger, voorzien van een gevaarlijk en verslavend middel genaamd Pervitin. Het betrof hier een vorm van methamfetamine, een stimulerend middel dat de gebruiker energie, focus en een gevoel van onoverwinnelijkheid geeft. Pervitin werd in grote hoeveelheden verstrekt aan de soldaten om hun uithoudingsvermogen te vergroten en hun prestaties te verbeteren tijdens veldslagen. Maar het gebruik van Pervitin had ernstige gevolgen voor de gezondheid van de soldaten en kan worden gezien als een van de vele voorbeelden van de menselijke kosten van oorlog.
Pervitin als prestatiebevorderend middel
Pervitin, ook bekend als methamfetamine, was een populaire drug in Duitsland in de jaren 30 en 40 van de vorige eeuw. Het werd op de markt gebracht als een middel tegen vermoeidheid en als een afslankmiddel. In 1938 werd het door het Duitse farmaceutische bedrijf Temmler als medicijn op de markt gebracht onder de naam Pervitin. Al snel werd het door de Wehrmacht ingezet als prestatiebevorderend middel voor soldaten.
Geschiedenis van Pervitin en de Wehrmacht
In 1937 werd Pervitin voor het eerst gesynthetiseerd door een Duitse chemicus, en het werd kort daarna op de markt gebracht als een middel tegen vermoeidheid en als een eetlustremmer. Tegen 1939 had Pervitin zijn weg gevonden naar de medicijnkasten van de Wehrmacht. Het middel werd op grote schaal verstrekt aan soldaten in de vorm van pillen, waardoor ze dagenlang zonder slaap konden blijven en hun uithoudingsvermogen tijdens gevechten kon worden vergroot.
Tijdens de invasie van Polen in 1939 kregen Duitse soldaten een eerste voorproefje van de effecten van Pervitin. Ze voelden zich euforisch, hadden een gevoel van onoverwinnelijkheid en waren in staat om uren achtereen te vechten zonder moe te worden. Het gebruik van Pervitin verspreidde zich snel door het leger, en in de loop van de oorlog kregen soldaten bijna dagelijks hun dosis van het stimulerende middel.
Het gebruik van Pervitin door de Wehrmacht
Het gebruik van Pervitin door de Wehrmacht was wijdverspreid en intensief. Het werd voorgeschreven aan soldaten om hen alert te houden, de vermoeidheid te verminderen en de prestaties te verbeteren. Het werd ook gebruikt als middel om de angst en pijn van gewonde soldaten te verminderen.
In het begin werden de soldaten niet gewaarschuwd voor de bijwerkingen van Pervitin. Hierdoor werd het al snel een gewild middel onder de troepen en was het op grote schaal verkrijgbaar in de legertenten. Het gebruik van Pervitin nam toe naarmate de oorlog vorderde en de Duitsers de effecten ervan begonnen te begrijpen.
Het gebruik van Pervitin in de Wehrmacht was wijdverspreid. Soldaten kregen het middel voorgeschreven om de prestaties te verbeteren en de vermoeidheid te verminderen. Het werd vooral gebruikt door soldaten die lange marsen moesten maken, zoals infanteristen en tankbemanningen. Het was ook populair onder piloten en parachutisten, omdat het hen hielp om alert te blijven en te focussen tijdens lange vluchten.
Effecten van Pervitin op de Wehrmacht
Pervitin had vele positieve effecten op de Wehrmacht. Het hield de soldaten alert en verhoogde hun uithoudingsvermogen, waardoor ze in staat waren om langer te vechten. Het verminderde ook de angst en pijn van gewonde soldaten en hielp hen zich te concentreren op hun herstel. Het gebruik van Pervitin maakte het ook mogelijk om efficiëntere militaire operaties uit te voeren.
Maar het gebruik van Pervitin had ook negatieve effecten op de Wehrmacht. Het veroorzaakte een verslaving aan het middel en leidde tot overmatig gebruik. Hierdoor ontstonden er problemen zoals paranoia, hallucinaties en agressie onder de soldaten. Het middel was ook een belangrijke factor bij het uitputten van de Duitse troepen in de latere stadia van de oorlog.
Beëindiging van het gebruik
Het gebruik van Pervitin werd uiteindelijk stopgezet door de Wehrmacht vanwege de negatieve effecten en bijwerkingen van het middel. In 1941 werden soldaten verboden om Pervitin te gebruiken zonder toestemming van hun commandant. Later in de oorlog werd het gebruik van het middel volledig verboden.
Conclusie
Pervitin was een belangrijk middel voor de Wehrmacht in de Tweede Wereldoorlog. Het had positieve effecten op de prestaties van de soldaten, maar het had ook negatieve effecten zoals verslaving en bijwerkingen. Het gebruik van Pervitin door de Wehrmacht is een bekend voorbeeld van de gevaren van het gebruik van stimulerende middelen in oorlogssituaties.
