In 1932 richtte Japan de vazalstaat Mantsjoekwo op in Noord-China. De staat werd geleid door Puyi, de laatste keizer van China, en was feitelijk onder controle van Japan. Mantsjoekwo, ook bekend als Mantsjoerije, was een poging van Japan om macht en invloed uit te oefenen in het noorden van China.
De oprichting van Mantsjoekwo kwam na jaren van politieke instabiliteit en conflicten in China. Japan had zich de jaren daarvoor steeds verder ingezet in China en zag de oprichting van de vazalstaat als een manier om hun invloed en macht uit te breiden.
Tijdens de periode van Mantsjoekwo werd de economie van Noord-China sterk beïnvloed door Japan. Japanse bedrijven vestigden zich in de regio en probeerden de Chinese economie te beheersen. Ook werd er hard gewerkt aan infrastructuurprojecten, zoals spoorwegen en waterkrachtcentrales, om de economie te versterken.
Echter, de oprichting van Mantsjoekwo werd zeer verdeeld ontvangen in China en werd beschouwd als een inbreuk op de Chinese soevereiniteit. Veel Chinezen wezen de staat af en beschouwden hem als een Japans marionettenregime.
Na de Tweede Wereldoorlog en de Japanse nederlaag werd Mantsjoekwo opgeheven en keerde Noord-China terug onder controle van de centrale Chinese overheid. De periode van Mantsjoekwo blijft echter een belangrijk en controversieel deel van de Chinese geschiedenis.
Samengevat was Mantsjoekwo een vazalstaat die door Japan werd opgericht in Noord-China in 1932. De staat was een poging van Japan om macht en invloed uit te oefenen in het noorden van China, maar werd zeer verdeeld ontvangen en beschouwd als een marionettenregime. Na de Tweede Wereldoorlog werd Mantsjoekwo opgeheven en keerde Noord-China terug onder controle van de centrale Chinese overheid.
