De Yermolayev Yer-2 (Russisch: Ермолаев Ер-2) was een langeafstandsbommenwerper die door de Sovjet-Unie werd ingezet tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ontwikkeld vanuit het Bartini Stal-7 prototype, een lijnvliegtuig, speelde de Yer-2 een belangrijke rol in de vroege fasen van de oorlog. Deze bommenwerper werd ingezet voor bombardementen op Berlijn vanuit luchtbases in Estland na het begin van Operatie Barbarossa in 1941. De productie van het toestel werd in augustus 1941 stopgezet om plaats te maken voor de productie van de meer urgente Ilyushin Il-2 grondaanvalsvliegtuigen. Later, in 1943, werd de productie hervat met verbeterde dieselmotoren.
Inhouds opgave
Ontwikkeling van de Yer-2
De ontwikkeling van de Yer-2 begon met het Bartini Stal-7 passagiersvliegtuig, ontworpen door de Italiaans-Sovjet-ingenieur Roberto Bartini. Het Stal-7 toestel viel op door zijn uitzonderlijke prestaties, vooral wat betreft het draagvermogen. Bij een testvlucht in 1938 crashte het toestel echter, wat leidde tot de arrestatie van Bartini en zijn overplaatsing naar een Siberische Goelag. Het ontwerp van het vliegtuig bleef echter behouden, en werd later door Vladimir Yermolaev, na Bartini’s arrestatie, aangepast tot een langeafstandsbommenwerper genaamd de DB-240.
In augustus 1939 maakte het Stal-7 nog een recordbrekende non-stopvlucht van Moskou naar Sevastopol en terug, over een afstand van meer dan 5000 kilometer. Deze vlucht vormde een belangrijk succes voor de ontwikkeling van de toekomstige Yer-2.
Eerste ontwerp en productie
Het eerste ontwerp van de bommenwerperversie, de DB-240, werd in 1939 afgerond. Het toestel onderging significante aanpassingen om het geschikt te maken voor militaire doeleinden. De cockpit werd verschoven om het zicht voor de piloot te verbeteren, en er werd een bommenruim toegevoegd dat plaats bood aan een aanzienlijke bommenlast. De DB-240 was oorspronkelijk bedoeld om te worden uitgerust met Klimov M-106 motoren, maar door een tekort aan deze motoren werd er gekozen voor de minder krachtige Klimov M-105 motoren.
Het eerste prototype van de DB-240 vloog op 14 mei 1940. Tijdens de tests bleek dat het toestel zijn verwachte prestaties niet kon halen, mede door de zwakkere motoren. Ondanks deze tekortkomingen werd het toestel in productie genomen als de Yermolayev Yer-2.
Specificaties en prestaties van de Yer-2
De Yer-2 had de volgende technische specificaties:
- Bemanning: 4
- Lengte: 16,42 meter
- Spanwijdte: 23 meter
- Hoogte: 4,82 meter
- Vleugeloppervlak: 79 m²
- Leeggewicht: 10.455 kg
- Maximaal gewicht: 18.580 kg
- Aandrijving: 2 × Charomskiy ACh-30B dieselmotoren van elk 1.500 pk
- Maximale snelheid: 420 km/h
- Vliegbereik: 5.500 km
- Plafond: 7.200 meter
- Bewapening: Verschillende machinegeweren en kanonnen, maximaal 5.000 kg aan bommen.
Operationele inzet
De Yer-2 werd na de voltooiing van de eerste productiemodellen in 1941 snel ingezet bij de 420e en 421e Langeafstands Bommenwerper Regimenten (DBAP). Deze regimenten vlogen hun eerste missies later dat jaar, waarbij ze deelnamen aan bombardementen op Duitse steden zoals Berlijn en Königsberg. Tijdens een missie op 10 augustus 1941 wisten twee van de drie Yer-2 toestellen Berlijn te bereiken en te bombarderen. De zware verliezen tijdens deze missies toonden echter aan dat het toestel kwetsbaar was bij lage hoogte-aanvallen.
In de herfst van 1941 werden Yer-2’s gebruikt tijdens de Slag om Moskou, waarbij ze werden ingezet voor tactische aanvallen op Duitse grondtroepen. De verliezen waren zwaar, met name doordat de toestellen gedwongen werden op lage hoogtes te vliegen waar ze kwetsbaar waren voor luchtafweer en gevechtsvliegtuigen.
Productie en verdere ontwikkeling
In augustus 1941 werd de productie van de Yer-2 stopgezet om de fabriek in Voronezh vrij te maken voor de productie van de Ilyushin Il-2, een cruciaal toestel voor de Sovjet-oorlogsvoering. Tot dat moment waren er slechts 128 Yer-2’s gebouwd. Toch bleef de ontwikkeling van het toestel doorgaan, met nieuwe versies die werden uitgerust met verschillende motoren, zoals de Mikulin AM-37 en de dieselmotoren van Charomskiy.
In 1943 werd de productie van de Yer-2 hervat, ditmaal met de Charomskiy ACh-30B dieselmotoren. Deze motoren boden een verbeterd vliegbereik en een lager brandstofverbruik, wat de operationele effectiviteit van het toestel vergrootte. De bewapening werd eveneens aangepast, waarbij zwaardere wapens werden geïnstalleerd, zoals de ShVAK 20 mm kanonnen. Ondanks deze verbeteringen bleef het toestel kwetsbaar en werden de productiecijfers relatief laag gehouden.
Laatste inzet en vervanging
Hoewel de Yer-2 tijdens de oorlog op verschillende fronten werd ingezet, bleef het aantal toestellen beperkt. Tegen januari 1945 waren er slechts 42 toestellen operationeel. Tijdens de laatste maanden van de oorlog namen Yer-2’s deel aan bombardementen op Duitse steden, waaronder een aanval op Königsberg in april 1945.
Na de oorlog bleef de Yer-2 korte tijd in dienst bij de Sovjet Langeafstandsluchtmacht, maar het toestel werd al snel vervangen door de nieuwere Tupolev Tu-4 bommenwerpers aan het einde van de jaren veertig.
Varianten
Enkele latere versies van de Yer-2, zoals de Yer-4 en Yer-6, worden in sommige bronnen vermeld. Deze versies verschilden vooral in motorisering en bewapening, maar hun inzet was beperkt en ze werden nooit op grote schaal geproduceerd.
Conclusie
De Yermolayev Yer-2 was een belangrijk vliegtuig voor de Sovjet-luchtmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog, ondanks zijn beperkingen en de zware verliezen die ermee werden geleden. Het toestel werd ingezet op verschillende fronten en was betrokken bij strategische bombardementen op Duitse steden. Hoewel het toestel uiteindelijk werd vervangen door nieuwere bommenwerpers, blijft de Yer-2 een voorbeeld van Sovjet-innovatie en aanpassingsvermogen tijdens de uitdagende oorlogsjaren.
Bronnen en meer informatie
- Gordon, Yefim; Komissarov, Dmitry (2006). Soviet Heavy Bombers. London: Midland Publishing.
- Green, William; Swanborough, Gordon (1994). The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark.
- Gunston, Bill (1995). The Osprey Encyclopaedia of Russian Aircraft 1875–1995. London: Osprey Aerospace.
- Zaloga, Steven J.; Ness, Leland S. (1998). Red Army Handbook 1939-1945. Sutton Publishing.
- Bronnen Mei1940
- Afbeelding: Yermolayev Yer-2 Public Domain Wiki Commens
