Walter Fries: Duitse generaal in de Tweede Wereldoorlog

Walter Fries (22 april 1894 in Gusternhain; † 6 augustus 1982 in Weilburg) was een generaal van de Duitse Panzertruppe tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn militaire carrière omvatte dienst in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog, en hij bekleedde verschillende hoge functies binnen de Wehrmacht.

Vroege Jaren en Eerste Wereldoorlog

Walter Fries begon zijn militaire carrière op 1 oktober 1912 als eenjarige vrijwilliger bij het Füsilier-Regiment “von Gersdorff” (Kurhessisches) Nr. 80. Hij verliet het leger op 30 september 1913 en werd naar de reserve overgeplaatst. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hij op 3 augustus 1914 gereactiveerd en toegewezen aan het 2. Nassauische Infanterie-Regiment Nr. 88.

Tijdens de oorlog nam Fries deel aan de Slag bij de Marne en diende hij later als compagniescommandant aan het oostfront. Hij bekleedde dezelfde functie in het Reserve-Infanterie-Regiment Nr. 253 en het Landwehr-Infanterie-Regiment Nr. 83. Voor zijn moed en toewijding ontving hij het IJzeren Kruis in beide klassen en het Verwundetenabzeichen in zwart. Na de wapenstilstand van Compiègne beëindigde hij zijn actieve dienst als luitenant in de reserve op 3 december 1918.

Tussenoorlogse Jaren

Na de oorlog trad Fries op 19 januari 1919 in dienst van de politie in Kassel als politiecommissaris-in-opleiding. Hij klom snel op en werd in september 1919 overgeplaatst naar de Schutzpolizei. In 1922 voltooide hij een verkorte opleiding voor toekomstige politieofficieren. Zijn loopbaan bracht hem naar verschillende plaatsen, waaronder Keulen, waar hij diende als politiehoofdofficier, en Frankfurt am Main, waar hij als adjudant van de Landespolizeiabteilung werd benoemd.

Tijdens deze periode bereidde Fries zich verder voor op hogere verantwoordelijkheden. Hij volgde een opleiding tot politie-majoor en vervulde diverse leidinggevende functies binnen de politie tot 1936, toen hij overstapte naar de Wehrmacht.

Overgang naar de Wehrmacht

Op 16 maart 1936 trad Fries toe tot het leger van de Wehrmacht als majoor. Hij werd aanvankelijk toegewezen aan de staf van de 34e Infanteriedivisie en trad later toe tot de generale staf van dezelfde eenheid. In oktober 1936 werd hij commandant van het Infanterieregiment 15 (gemotoriseerd). Met deze eenheid nam hij deel aan de invasie van Polen in 1939 en de veldtocht in het westen in 1940.

Vanaf november 1940 leidde Fries het Infanterieregiment 87 (gemotoriseerd), waarmee hij deelnam aan de invasie van de Sovjet-Unie in juni 1941. Zijn moed en strategische inzicht tijdens de Slag om Moskou leverden hem het Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 14 december 1941 op. In 1942 werd zijn regiment hernoemd tot Grenadierregiment 87, en Fries werd tijdelijk overgeplaatst naar de Führerreserve.

Tweede Wereldoorlog: Italië en het Oostfront

In maart 1943 kreeg Fries het bevel over de 29e Infanteriedivisie, die later werd omgevormd tot de 29e Panzergrenadier-Divisie. Onder zijn leiding vocht de divisie op Sicilië en in Zuid-Italië. Voor zijn leiderschap ontving hij op 29 januari 1944 de Eikenloofdecoratie bij het Ridderkruis.

In september 1944 werd Fries benoemd tot commandant van het XXXXVIe Pantserkorps. Hij leidde dit korps tijdens zware gevechten in de omgeving van Warschau. Ondanks zijn strategische beslissingen werd hij op 19 januari 1945 van zijn commando ontheven vanwege een terugtrekking die hij zonder goedkeuring had uitgevoerd. Deze beslissing leidde tot een rechtszaak voor het Reichskriegsgericht, waar hij uiteindelijk werd vrijgesproken.

Laatste Jaren en Nasleep

Na zijn vrijspraak diende Fries niet meer in actieve functies. Hij werd op 8 mei 1945 door de geallieerden gevangengenomen en op 30 juni 1947 vrijgelaten. Hij bracht zijn laatste jaren door in Weilburg, waar hij op 6 augustus 1982 overleed.

Conclusie

Walter Fries was een  militaire leider tijdens twee wereldoorlogen. Zijn loopbaan weerspiegelt de complexe uitdagingen waarmee Duitse officieren in de 20e eeuw werden geconfronteerd. Hoewel hij soms controversiële beslissingen nam, getuigen zijn onderscheidingen van zijn bekwaamheid en toewijding.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding, Walter Fries, Gebruik binnen de grenzen van fair use. Dit bestand mag uitsluitend worden gebruikt in het artikel over Walter Fries.” Beschikbaar via: mediabase1.uib.no.
  2. Bradley, Dermot, Hildebrand, Karl-Friedrich, Rövekamp, Markus. Die Generale des Heeres 1921–1945. Die militärischen Werdegänge der Generale. Biblio Verlag, 1996. ISBN: 3-7648-2488-3.
  3. Scherzer, Veit. Ritterkreuzträger 1939–1945. Scherzers Militaer-Verlag, 2007. ISBN: 978-3-938845-17-2.
  4. Bronnen Mei1940