De USS Alden (DD-211) was een torpedobootjager van de Clemson-klasse van de Amerikaanse marine. Gedurende de Tweede Wereldoorlog diende de USS Alden trouw en is het het enige schip van de Amerikaanse marine dat genoemd is naar Schout-bij-nacht James Alden Jr. (1810–1877).
Inhouds opgave
Bouw en algemene kenmerken
Constructie van de USS Alden
De bouw van de USS Alden begon op 24 oktober 1918 en werd afgerond met de tewaterlating op 14 mei 1919 bij William Cramp & Sons. De doop van het schip werd uitgevoerd door Miss Sarah Alden Dorsey, een nicht van de overleden Schout-bij-nacht Alden. Op 24 november 1919 werd het schip officieel in dienst genomen bij de Amerikaanse marine.
Specificaties en ontwerpkenmerken
De USS Alden was een Clemson-klasse torpedobootjager, een type dat bekend stond om zijn snelheid en wendbaarheid. Deze schepen werden ontworpen in de nasleep van de Eerste Wereldoorlog om te voldoen aan de behoeften van een moderne marineoorlogsvoering.
Algemene Specificaties:
- Klasse en type: Clemson-klasse torpedobootjager
- Waterverplaatsing: 1.215 ton
- Lengte: 314 ft 5 in (95,83 m)
- Breedte: 31 ft 8 in (9,65 m)
- Diepgang: 9 ft 10 in (3,00 m)
- Voortstuwing:
- Geared turbines
- 2 schroeven
- 26.500 SHP (20 MW)
- Snelheid: 35 knopen (65 km/u)
- Bereik: 4.900 zeemijlen (9.100 km) bij 15 knopen (28 km/u)
- Bemanning: 106 officieren en matrozen
- Bewapening:
- 4 × 4-inch/50 kaliber (102 mm) kanonnen
- 1 × 3-inch (76 mm) kanon
- 12 × 21-inch (533 mm) torpedobuizen
Sensoren en technologische ontwikkelingen
Aan het begin van de Tweede Wereldoorlog waren torpedobootjagers van de Clemson-klasse, waaronder de USS Alden, uitgerust met basis sonarapparatuur. Dit waren vroege vormen van actieve sonar, zoals de QC- of SC-sonar, die geluidsgolven uitzonden om onderzeeboten te detecteren. Deze systemen hadden echter beperkte reikwijdte en nauwkeurigheid, wat hun effectiviteit in complexere gevechtssituaties beperkte.
Met de toenemende dreiging van Duitse U-boten werd het noodzakelijk om de detectie- en gevechtscapaciteiten van de Amerikaanse vloot te verbeteren. De USS Alden en andere schepen in haar klasse werden gemoderniseerd met geavanceerdere sonarapparatuur en dieptebommen. Ook werden nieuwe wapensystemen zoals de Hedgehog geïntroduceerd, die meerdere explosieven tegelijk konden afvuren om de kans op het uitschakelen van onderzeeboten te vergroten. Daarnaast werd de USS Alden uitgerust met radar, wat de detectiemogelijkheden onder moeilijke weersomstandigheden en bij beperkte zichtbaarheid verbeterde. Deze technologische upgrades maakten de USS Alden beter voorbereid op zeeoorlogsvoering.
Operationele geschiedenis van de USS Alden
Periode tussen de oorlogen (1920–1937)
1920–1923: Begin van de dienst in Europese en Aziatische wateren
Na haar inbedrijfstelling onderging de USS Alden een periode van training en aanpassingen voordat ze op 5 december 1919 koers zette naar Europa. Tijdens haar vroege diensttijd patrouilleerde de Alden in de Adriatische Zee, waar ze diende om politieke spanningen te observeren en Amerikaanse belangen te beschermen. Het schip bezocht verschillende havens, zoals Split, Gravosa, en Pula, en speelde een rol in de ondersteuning van Amerikaanse diplomatieke inspanningen in de regio.
In het voorjaar van 1921 werd de USS Alden toegewezen aan het Aziatische station, waar ze haar taken in Chinese en Filipijnse wateren hervatte. Haar operaties omvatten patrouilles en oefeningen die essentieel waren voor de handhaving van de Amerikaanse aanwezigheid in de regio tijdens een periode van politieke onrust in China. Het schip opereerde voornamelijk vanuit Cavite en Shanghai en voerde oefeningen uit met de onderzeebootdivisies van de Aziatische Vloot.
1930–1937: Reactivering en opleidingen
Na een periode van inactiviteit in de late jaren 1920, werd de USS Alden op 8 mei 1930 opnieuw in dienst genomen en toegewezen aan de Destroyer Squadrons, Battle Fleet. Het schip was gedurende deze periode voornamelijk gestationeerd in San Diego en nam deel aan een reeks jaarlijkse grote oefeningen, ook wel bekend als fleet problems, die ontworpen waren om de gevechtsgereedheid van de vloot te verbeteren.
Tijdens de jaren 1930 werden de politieke spanningen in Azië steeds hoger. De USS Alden werd regelmatig ingezet in Chinese wateren en maakte deel uit van een goodwill-cruise naar Vladivostok, USSR, in 1937, kort voor de uitbraak van vijandelijkheden tussen China en Japan. Deze missie benadrukte de strategische rol van de Amerikaanse marine in het handhaven van stabiliteit en het beschermen van Amerikaanse burgers in een onstabiele regio.
Incident met de SS President Hoover
Een van de opmerkelijke gebeurtenissen in de carrière van de USS Alden vond plaats in december 1937, toen het schip werd opgeroepen om te assisteren bij de reddingsoperatie van de SS President Hoover, een oceaanlijner die in een tyfoon op de rotsen liep nabij Kasho-to, ten oosten van Formosa. Ondanks uitdagende omstandigheden en het ontbreken van een deel van de bemanning, inclusief haar kapitein, zette de USS Alden koers naar het rampgebied.
Bij aankomst ter plaatse werkte de USS Alden samen met de USS Barker en de Japanse kruiser Ashigara om de passagiers en bemanning van de President Hoover in veiligheid te brengen. De betrokkenheid van de USS Alden bij deze reddingsoperatie was een duidelijk voorbeeld van de samenwerking tussen Amerikaanse en Japanse eenheden, ondanks de toenemende spanningen na het incident met het Amerikaanse kanonneerboot Panay dat kort daarvoor door Japanse vliegtuigen was aangevallen.
Tijdens de reddingsoperatie, onder moeilijke omstandigheden, moest de bemanning van de USS Alden de orde handhaven nadat enkele leden van de bemanning van de President Hoover zich misdroegen. Het schip bleef stand-by tot Japanse autoriteiten het wrak overnamen en de operaties overnamen. Deze gebeurtenis versterkte de reputatie van de USS Alden en haar bemanning voor moed en vastberadenheid onder zware omstandigheden.
Tweede Wereldoorlog: inzet en operaties
Vroege oorlogsperiode en modernisering (1939–1942)
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 was de USS Alden actief in de Aziatische wateren als onderdeel van de Aziatische Vloot van de Verenigde Staten. De spanningen in de regio escaleerden na de Japanse aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941. De Alden, toen gestationeerd in de Filipijnen, werd ingezet om deel te nemen aan de verdediging van het gebied tegen de oprukkende Japanse strijdkrachten.
Gedurende deze vroege oorlogsjaren werd de Alden gemoderniseerd om beter bestand te zijn tegen de dreiging van Japanse onderzeeërs en vliegtuigen. Het schip kreeg verbeterde sonar- en radarapparatuur om de detectiemogelijkheden te vergroten. De toevoeging van de Hedgehog-onderzeebootverdedigingssystemen maakte haar nog effectiever in het opsporen en vernietigen van vijandelijke onderzeeërs. Bovendien werden er nieuwe luchtafweergeschut geïnstalleerd om het schip beter te beschermen tegen luchtaanvallen, wat essentieel was gezien de toenemende luchtoverheersing van de Japanse Keizerlijke Marine.
Slag om Java Zee en escapades naar Australië (1942)
Een van de belangrijkste episodes in de oorlogsgeschiedenis van de USS Alden vond plaats tijdens de Slag in de Java Zee in februari 1942. Deze slag was een groot geallieerd offensief in de poging om de opmars van Japanse troepen in Zuidoost-Azië te stoppen. De Alden maakte deel uit van de gecombineerde Amerikaans-Brits-Nederlands-Australische (ABDA) vloot die tegenover een veel grotere en beter uitgeruste Japanse strijdmacht stond.
Tijdens deze slag opereerde de USS Alden onder gevaarlijke omstandigheden, voortdurend onder bedreiging van vijandelijke lucht- en zeestrijdkrachten. Ondanks de moedige inspanningen van de geallieerde schepen, was de slag een zware nederlaag, waarbij veel geallieerde eenheden werden vernietigd of beschadigd. De Alden wist, samen met enkele andere schepen, te ontsnappen aan vernietiging en trok zich terug naar Australië. Deze ontsnapping was cruciaal om een deel van de geallieerde zeestrijdkrachten te behouden voor toekomstige operaties in de Stille Oceaan.
Operaties in de Zuidelijke Stille Oceaan (1942–1945)
Na haar ontsnapping naar Australië in 1942, werd de USS Alden toegewezen aan operaties in de Zuidelijke Stille Oceaan. In deze periode speelde de Alden een belangrijke rol in verschillende escortemissies, waarbij ze geallieerde konvooien beschermde tegen vijandelijke onderzeeboot- en luchtbedreigingen. Deze konvooien waren essentieel voor de bevoorrading en versterking van geallieerde posities op eilanden zoals Guadalcanal, waar intense gevechten plaatsvonden tussen geallieerde en Japanse troepen.
Gedurende haar operaties in de Zuidelijke Stille Oceaan bleef de Alden haar bemanning en uitrusting verbeteren. Haar sonar- en radarapparatuur werd verder verfijnd, en de training van de bemanning werd aangescherpt om snel en effectief te reageren op dreigingen. Deze verbeteringen droegen bij aan haar succes in verschillende acties, waaronder de bescherming van waardevolle troepentransporten en de vernietiging van meerdere vijandelijke onderzeeërs.
Laatste jaren van de oorlog en afbouw (1945)
In de laatste jaren van de Tweede Wereldoorlog diende de USS Alden voornamelijk als escorteschip en nam ze deel aan verschillende patrouille- en begeleidingsmissies in de Stille Oceaan. De veranderende dynamiek van de oorlog, met de geallieerde opmars richting Japan, leidde tot een verschuiving in haar operationele taken, waarbij de nadruk lag op het handhaven van de controle over de zee en het beschermen van geallieerde schepen tegen de resterende Japanse maritieme bedreigingen.
Tegen de tijd dat Japan zich in augustus 1945 overgaf, was de USS Alden een van de weinige schepen van haar klasse die nog in actieve dienst was. Haar langdurige inzet en vermogen om zich aan te passen aan veranderende omstandigheden maakten haar tot een waardevolle aanwinst voor de Amerikaanse marine gedurende de oorlogsjaren.
Einde van de dienst en conclusie
Decommissionering en laatste jaren (1945–1946)
Na het einde van de Tweede Wereldoorlog, met de Japanse overgave in augustus 1945, werd de USS Alden geleidelijk teruggetrokken uit actieve dienst. De focus van de Amerikaanse marine verschoof naar de demobilisatie van haar strijdkrachten en de ontmanteling van oudere schepen die minder geschikt waren voor de naoorlogse strategische behoeften. De Alden werd op 15 januari 1946 officieel uit dienst gesteld en verhuisde naar de reservevloot.
Het schip werd op 26 oktober 1946 uit het marinescheepsregister geschrapt en verkocht voor sloop. Dit markeerde het einde van haar bijna drie decennia lange carrière bij de Amerikaanse marine.
Legacy en historisch belang
De geschiedenis van de USS Alden weerspiegelt de evolutie van de Amerikaanse marine door de eerste helft van de 20e eeuw. Van haar rol in de tussenoorlogse periode in zowel Europese als Aziatische wateren, tot haar betrokkenheid bij de intensieve gevechten in de Stille Oceaan tijdens de Tweede Wereldoorlog, vertegenwoordigt de Alden de aanpassings- en doorzettingsvermogen van de Amerikaanse marine in tijden van conflict.
Het schip was een van de laatste van de Clemson-klasse die nog in gebruik was tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog, een getuigenis van haar robuuste ontwerp en de veelzijdigheid van haar bemanning. De moderniseringen die het schip onderging, zoals verbeterde sonar, radar en bewapening, illustreren de technologische vooruitgang en tactische innovaties die cruciaal waren voor de geallieerde overwinning op zee.
Conclusie
De USS Alden (DD-211) speelde een belangrijke rol in enkele van de meest uitdagende en beslissende momenten van de 20e-eeuwse maritieme geschiedenis. Haar dienst, zowel in vredes- als oorlogstijd, toont niet alleen de strategische waarde van torpedobootjagers van de Clemson-klasse, maar ook de moed en vindingrijkheid van haar bemanning. Door haar aanpassingsvermogen en robuustheid heeft de USS Alden haar plaats in de geschiedenis als een symbolisch voorbeeld van de kracht en vastberadenheid van de Amerikaanse marine.
Bronnen en meer informatie
- Naval History and Heritage Command. “USS John D. Edwards (DD-216).” Geraadpleegd op [datum]. Beschikbaar op https://www.history.navy.mil/.
- Friedman, N. (1982). U.S. Destroyers: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press.
- Hague, A. (2000). The Allied Convoy System 1939-1945: Its Organization, Defence, and Operation. Annapolis: Naval Institute Press.
- Morison, S.E. (2001). History of United States Naval Operations in World War II. Champaign: University of Illinois Press.
- Roscoe, T. (1953). United States Destroyer Operations in World War II. Annapolis: Naval Institute Press.
- Afbeelding: USS Alden 1942, Public domain, via Wikimedia Commons
- Bronnen Mei1940
- National Archives and Records Administration (NARA). “Operational Records of the United States Navy, World War II.” Geraadpleegd op [datum]. Beschikbaar op https://www.archives.gov/.
