
Kuniaki Koiso (小磯 國昭, Koiso Kuniaki, 22 maart 1880 – 3 november 1950) was een Japanse politicus en generaal die als premier van Japan diende van 1944 tot 1945, tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij bekleedde eerder de functies van minister van Koloniale Zaken in 1939 en 1940, en gouverneur-generaal van Korea van 1942 tot 1944. In dit artikel wordt Koiso’s leven en loopbaan beschreven, inclusief zijn militaire en politieke carrière, en zijn rol in de geschiedenis van Japan.
Inhouds opgave
Vroege Leven
Kuniaki Koiso werd geboren op 22 maart 1880 in Utsunomiya, in de prefectuur Tochigi. Hij was de oudste zoon van Koiso Susumu, een politie-inspecteur en shizoku (voormalige samoerai). Koiso volgde onderwijs op verschillende scholen en behaalde zijn diploma aan de Yamagata Middelbare School (nu Yamagata Prefectural Yamagata East High School). In 1898 werd hij toegelaten als officierskandidaat, wat het begin markeerde van zijn militaire loopbaan.
Militaire Carrière
Koiso studeerde in 1900 af aan de Keizerlijke Japanse Legeracademie. Kort daarna werd hij in juni 1901 benoemd tot tweede luitenant in het 30e Infanterieregiment. Tijdens de Russisch-Japanse Oorlog (1904–1905) diende hij als bataljonsadjunct en compagniecommandant. In juni 1905 werd hij bevorderd tot kapitein.
Na de oorlog vervolgde Koiso zijn opleiding aan het Legerstafofficierencollege, waar hij in 1910 als 33e van een klas van 55 afstudeerde. Gedurende zijn verdere militaire loopbaan diende hij op verschillende posten, waaronder als staflid van het Kwantung-leger en commandant van verschillende regimenten en divisies. In 1926 werd hij bevorderd tot generaal-majoor en in 1931 tot luitenant-generaal.
Tōseiha en Factiestrijd
Koiso sloot zich in de jaren 1920 aan bij de gematigde Tōseiha-factie, onder leiding van generaal Kazushige Ugaki. Deze groep stond in contrast met de radicalere Kōdōha-factie, die een agressiever beleid voorstond. Zijn betrokkenheid bij de Tōseiha bracht hem in contact met andere invloedrijke officieren, zoals Hideki Tōjō, Yoshijirō Umezu en Tetsuzan Nagata.
Koloniale Activiteiten en Korea
Van 1939 tot 1940 was Koiso minister van Koloniale Zaken, waarbij hij een leidende rol speelde in de administratieve controle over Japanse koloniën. Zijn meest prominente koloniale post was die van gouverneur-generaal van Korea van mei 1942 tot 1944. Tijdens zijn ambtstermijn kreeg Koiso de bijnaam “De Tijger van Korea,” vooral vanwege zijn fysieke verschijning.
Koiso handhaafde harde maatregelen in Korea, waaronder de invoering van verplichte militaire dienst voor Koreanen vanaf augustus 1943. Deze maatregelen werden zeer impopulair onder de Koreaanse bevolking en versterkten de spanningen tussen Japanse autoriteiten en Koreaanse burgers.
Premierschap (1944–1945)
Benoeming tot Premier
In juli 1944, na de geallieerde landing in Normandië en de val van Saipan, trad premier Hideki Tōjō af. Kuniaki Koiso werd gezien als een compromisfiguur en benoemd tot premier, hoewel hij niet de eerste keuze was. Zowel het leger als de marine stonden ambivalent tegenover zijn benoeming. Zijn eerdere betrokkenheid bij ultranationalistische activiteiten, zoals de Sakura Kai, riep ook weerstand op binnen de civiele regering.
Om de samenwerking tussen leger en marine te verbeteren, stelde Koiso voor een functie van “Opperste Stafchef” in te voeren, maar dit plan werd verworpen vanwege tegenstand van de marine. In plaats daarvan werd een “Opperste Raad voor Oorlogsleiding” opgericht, hoewel deze vaak de interne rivaliteit niet wist te overbruggen.
Beleidsvoering en Militaire Strategie
Koiso’s strategie richtte zich op het toebrengen van een zware slag aan de geallieerden in de Filipijnen om onderhandelingen af te dwingen. Generaal Tomoyuki Yamashita, belast met de verdediging van de Filipijnen, had echter andere opvattingen dan de planners in het Zuidoost-Aziatische Legergroep. Het gebrek aan coördinatie leidde tot grote verliezen, waaronder de slag om Leyte en de Slag in de Golf van Leyte, waarin Japan vier vliegdekschepen en drie slagschepen verloor. Ondanks deze nederlagen hield Koiso vast aan zijn strategie.
De verslechterende oorlogssituatie, met voortdurende nederlagen aan alle fronten, bracht Koiso in een kwetsbare positie. Zijn pogingen om vredesbesprekingen te beginnen via neutrale landen zoals Zwitserland en Zweden liepen op niets uit. In april 1945, na de Amerikaanse invasie van Okinawa en het zinken van de Japanse slagschip Yamato, trad Koiso af als premier.
Latere Carrière en Berechting
Na de Japanse overgave in augustus 1945 werd Koiso gearresteerd door de geallieerde bezettingsautoriteiten. Hij werd berecht door het Internationaal Militair Tribunaal voor het Verre Oosten wegens oorlogsmisdaden en schuldig bevonden op zes aanklachten, waaronder het starten van oorlogen tegen China en de geallieerden. Hoewel hij niet direct verantwoordelijk werd gehouden voor de oorlogsmisdaden van het Japanse leger, werd hem verweten dat hij geen maatregelen nam om deze te voorkomen. Koiso kreeg een levenslange gevangenisstraf opgelegd en overleed in 1950 aan slokdarmkanker in Sugamo-gevangenis.
Conclusie
Kuniaki Koiso vervulde een belangrijke positie binnen het Japanse leiderschap gedurende een turbulente periode in de wereldgeschiedenis. Zijn militaire en politieke loopbaan illustreert de complexiteit en interne tegenstellingen binnen het Japanse beleid in de aanloop naar en tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de beperkte duur van zijn premierschap markeerde het een tijd waarin Japan te maken kreeg met onafwendbare nederlagen, terwijl een vreedzame oplossing buiten bereik bleef. Zijn veroordeling als oorlogsmisdadiger benadrukt zijn rol in het beleid dat bijdroeg aan grootschalige conflicten en menselijke gevolgen.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: 共同通信 / Kyodo News, Public domain, via Wikimedia Commons
- Frank, Richard B. (2001). Downfall: The End of the Imperial Japanese Empire. Penguin. ISBN 0-14-100146-1.
- Maga, Timothy P. (2001). Judgment at Tokyo: The Japanese War Crimes Trials. University Press of Kentucky. ISBN 0-8131-2177-9.
- Pratt, Keith (2007). Everlasting Flower: A History of Korea. Reaktion Books. ISBN 978-1-86189-335-2.
- Toland, John (2003). The Rising Sun: The Decline and Fall of the Japanese Empire, 1936–1945. Modern Library. ISBN 0-8129-6858-1.
- Bronnen Mei1940