The War Lover is een Britse zwart-wit oorlogsfilm uit 1962, geregisseerd door Philip Leacock en geschreven door Howard Koch, losjes gebaseerd op de roman The War Lover uit 1959 van John Hersey, waarbij de namen van personages en gebeurtenissen worden gewijzigd, maar het basiskader behouden blijft. De hoofdrollen worden vertolkt door Steve McQueen, Robert Wagner, Shirley Anne Field, Ed Bishop en een jonge Michael Crawford.
De oorlog zelf is niet het belangrijkste element van de film. In plaats daarvan richt het zich op het karakter van Captain Buzz Rickson gespeeld door McQueen en zijn vastberadenheid om zichzelf te dienen en te krijgen wat hij wil – in het proces dat iedereen tegenwerkt.
In 1943 is kapitein Buzz Rickson (Steve McQueen) een arrogante piloot die het bevel voert over een Boeing B-17 Flying Fortress bommenwerper met de bijnaam The Body. Terwijl hij tijdens de Tweede Wereldoorlog in Engeland is gestationeerd, wordt een van de bombardementsmissies afgebroken omdat wolken alle potentiële doelen verduisteren, maar Rickson negeert het bevel om zich om te draaien en duikt onder de wolken. Hij voltooit de missie, ten koste van een van de bommenwerpers in zijn squadron en zijn hele bemanning. Rickson zwelgt in de gevechten en vernietiging; als hij op een latere missie propagandafolders moet droppen, laat hij zijn ongenoegen voelen door het vliegveld te zoemen. Zijn bevelhebber tolereert zijn herhaalde insubordinatie omdat hij de beste piloot in de bommenwerpersgroep is. Toch, wanneer hij de vliegchirurg naar zijn mening vraagt, is deze onzeker of Rickson een held of een psychopaat is. Ricksons bemanning, vooral zijn co-piloot, eerste luitenant Ed Bolland (Robert Wagner), vertrouwt echter op zijn grote vliegvaardigheid.
Tussen de missies door ontmoeten Rickson en Bolland een jonge Engelse vrouw, Daphne Caldwell (Shirley Anne Field). Hoewel ze zich aangetrokken voelt tot beide piloten, komt ze er al snel achter wat voor man Rickson is en kiest ze voor Bolland. Ze beginnen al snel samen te slapen. Ze wordt verliefd op hem, hoewel ze vermoedt dat hij haar achterlaat en aan het einde van zijn tour of duty terugkeert naar Amerika.
Ondertussen raakt Bolland steeds meer gedesillusioneerd over Rickson en zijn arrogantie en zijn hardvochtigheid. Rickson zet zijn navigator, kapitein Marty Lynch (Gary Cockrell), onder druk om over te stappen naar een andere bemanning, omdat hij zijn bevelen en gedrag in twijfel trekt. Lynch zegt zelfs dat Rickson het soort man is dat aan beide kanten zou hebben gevochten. Kort daarna sneuvelt familieman Lynch. Zijn vriend Bolland neemt het hard op en geeft Rickson de schuld.
Rickson ontmoet een prostituee maar doet niet meer dan haar geld geven om een jurk te kopen, mits ze in de spiegel kijkt en zichzelf “Daphne” noemt. Wanneer de bemanning bijna aan het einde is van de vereiste 25 missies om een tour te voltooien en terug naar huis te draaien, maakt Rickson een beweging op Daphne en bezoekt haar in haar flat nadat Bolland is teruggekeerd naar de basis. Rickson is van plan om aan een tweede tour of duty te beginnen, terwijl zijn rivaal naar huis gaat. Daphne wijst zijn krachtige avances af en vertelt hem dat ze van Bolland houdt, maar Rickson probeert Bolland anders te laten denken. [Noot 1]
Ten slotte, op een langeafstandsbombardementsmissie naar Leipzig, wordt kolonel Emmet (Jerry Stovin) B-17 neergeschoten tijdens de aanval waardoor Rickson het bevel voert, sergeant Bragliani (George Sperdakos) een van de tailleschutters raakt gewond tijdens de Messerschmitt-aanvalsrun en wordt in de hand geraakt maar hij kan nog steeds schieten, Rickson’s B-17 bereikt Leiprig en de B-17’s dropbommen tijdens de aanval, Rickson’s B-17 wordt zwaar beschoten en een bemanningslid, de schutter van de kogelkoepel, Sergeant Sailen (Michael Crawford) – bekend als “Junior” – sterft aan zijn verwondingen. De B-17 hinkt terug over het Kanaal, de deuren van het bommenruim bleven steken in de open positie en een gewapende bom bleef nog gedeeltelijk vastzitten op zijn rek in de baai. Bij het naderen van de Britse kustlijn bij Dover wordt contact opgenomen met de lucht-zeeredding en de rest van de bemanning (behalve sergeant Prien, die buiten beeld werd gedood) redt zich. Terwijl de laatste twee bemanningsleden ontsnappen, wacht Bolland om met Rickson uit het open bommenruim te springen, wanneer hij merkt dat Rickson zijn parachute niet draagt. Rickson schopt vervolgens de nietsvermoedende Bolland uit het bommenruim van de B-17, keert terug naar de cockpit en probeert de bommenwerper in zijn eentje terug naar de basis te brengen, om vervolgens tegen de witte kliffen aan de kust van Kent te crashen.
Bolland meldt ricksons dood aan Daphne in Cambridge, die zegt: “Het is wat hij altijd al wilde.” Het tweetal geliefden loopt samen weg.
