Ten Seconds To Hell (ook uitgebracht in het Verenigd Koninkrijk als The Phoenix) is een Britse, Amerikaanse en Duitse film uit 1959 geregisseerd door Robert Aldrich en gebaseerd op lawrence P. Bachmann’s roman, The Phoenix. De hoofdrollen worden vertolkt door Jack Palance, Jeff Chandler en Martine Carol.
De film speelt zich af in de nasleep van de Tweede Wereldoorlog en richt zich op een half dozijn Duitse krijgsgevangenen die terugkeren naar een verwoest Berlijn en werk vinden als een bomopruimingsteam, belast met het opruimen van de stad van niet-ontplofte geallieerde bommen. Hun fatalistische plichten leiden ertoe dat ze een macaber pact vormen; ze doneren een deel van hun individuele salaris in een zwembad dat degenen die na drie maanden nog overleven het geld verdelen. Uiteindelijk blijven er nog maar twee mannen over en zijn ze allebei verliefd op dezelfde vrouw.
De regie van Robert Aldrich staat bekend om zijn nauwgezette aandacht voor de technieken van het deactiveren en verwijderen van bommen
Verhaal
In het naoorlogse Berlijn rekruteert de Britse Major Haven (Wattis) leden van een terugkerende Duitse sloopeenheid, Hans Globke (Goodman), Peter Tillig (Willock), Wolfgang Sulke (Addy), Franz Loeffler (Cornthwaite), Karl Wirtz (Chandler) en Eric Koertner (Palance), om niet-ontplofte geallieerde bommen verspreid over de stad onschadelijk te maken.
Karl is verrukt over de goedbetaalde positie en wedt Eric dat hij hem zal overleven. Hoewel aanvankelijk verrast door de weddenschap, zijn de andere mannen het er al snel over eens dat de helft van hun salaris over drie maanden naar de overlevenden van de gevaarlijke missie zal gaan. De Britten voorzien de mannen van nieuwe uniformen en uitrusting en wijzen Frau Bauer (Baker) aan als hun liaison. Karl biedt zich aan om de eenheid te leiden, maar de mannen stemmen in plaats daarvan op de onwillige Eric.
Later betrekken Karl en Eric een door de geallieerden goedgekeurd pension dat wordt gerund door de mooie jonge weduwe Margot Hoefler (Carol), een Franse vrouw wiens Duitse man tijdens de oorlog is omgekomen.
Er gaan enkele weken voorbij waarin de mannen met succes en veilig talloze bommen onschadelijk maken; dan zijn de mannen verbijsterd als de jonge Globke wordt gedood tijdens het onschadelijk maken van een Britse bom van 1000 pond. Eric vermoedt dat de bom dubbele lonten heeft en vraagt Haven om informatie op te vragen bij Britse wapens over het ontwerp. In het pension flirt Karl voortdurend met Margot, tot ergernis van Eric. Op een avond, wanneer Margot luidkeels protesteert tegen Karls dronken avances, stormt Eric de kamer van Margot binnen om haar te helpen en Karl trekt zich terug en maakt Eric belachelijk om zijn motieven. Margot leidt af dat Eric haar gedrag afkeurt en legt uit dat haar ongemakkelijke situatie als verrader van de Fransen en buitenstaander van de Duitsers haar afgemat heeft achtergelaten en bereid is om geluk te nemen waar ze het maar kan vinden. Wanneer Eric kritisch blijft, beschuldigt Margot hem ervan zijn eigen verlangens te ontkennen.
Een paar dagen later krijgt Frau Bauer een bericht dat Tillig door de gedeeltelijke instorting van een verwoest gebouw onder een levende bom is bekneld geraakt. Terwijl de andere mannen weg zijn, racen Eric en Karl naar de site en inspecteren ondanks Tilligs protesten de bom. Nadat Eric de bom veilig onschadelijk heeft gemaakt, arriveert er een arts en bij onderzoek verklaart Tillig dat er geen kans is op zijn overleving. Eric weigert de uitspraak te accepteren en haast zich naar buiten om apparatuur te vragen om de bom op te tillen, maar terwijl Karl zijn twijfels uit, stort het gebouw in op Tillig en de dokter. Radeloos keert Eric terug naar het pension waar hij troost zoekt bij Margot. De volgende dag neemt Eric Margot mee naar een ander verwoest deel van de stad en onthult dat hij voor de oorlog architect was. Eric heeft moeite om zijn groeiende gevoelens voor Margot te verbergen en geeft toe dat hij in de war is over het feit dat hij romantisch betrokken raakt terwijl zijn leven dagelijks in gevaar is.
Terug op het hoofdkwartier vertelt Haven eric dat ze door de naoorlogse chaos geen informatie hebben kunnen verzamelen over de duizend pond bommen. Wanneer Haven onthult dat hij op de hoogte is van Erics vroegere beroep, spreekt Karl, niet wetende dat zijn collega een gewaardeerd architect was, zijn verbazing uit. Eric vertelt Haven dat hij gedwongen werd tot sloop toen hij in ongenade viel voor het maken van anti-nazi politieke uitspraken. Karl en de andere mannen werden allemaal tot vernielingen gedwongen als straf voor enige indiscretie en zwoeren allemaal alles te doen wat ze konden om de oorlog te overleven. Karl drijft de spot met Erics groeiende angst en dringt er bij hem op aan om de eenheid te verlaten en de weddenschap op te geven, maar Eric weigert.
Een maand voor de deadline van de weddenschap wordt Sulke gedood terwijl hij een bom onschadelijk maakt. Eric, Loeffler en de mannen komen overeen om zich aan de voorwaarden van de weddenschap te houden, maar bespreken het geven van de salarissen aan Sulke’s weduwe en kind. Wanneer Eric het voorstel aan Karl voorlegt, spot hij met de suggestie en legt uit dat zijn motto altijd is geweest om voor zichzelf te zorgen. De volgende dag wordt Loeffler opgeroepen om een bom die in een kanaal is gevonden onschadelijk te maken. Later hoort Eric dat Loeffler is verdronken bij de aanslag. Die middag, wanneer Margot Eric aanspoort om de weddenschap op te geven en de eenheid te verlaten, legt Eric uit dat hij moet weten of hij karls hebzucht en egoïsme kan overwinnen.
Een paar dagen later krijgt Karl de opdracht om een bom van duizend pond onschadelijk te maken en Eric vergezelt hem op de site om een inspectie uit te voeren. De mannen bespreken een strategie om de mogelijke tweede zekering te vermijden, waarna Eric vertrekt, maar angstig in de buurt zweeft. Na het verwijderen van de bovenkant van de bom, pakt Karl voorzichtig de dop vast en roept dan abrupt om hulp, bewerend dat de ontstekerpen is gegleden. Eric snelt naar binnen en geeft een potlood, dat hij aanbiedt om in plaats van de pin te houden terwijl Karl zijn gereedschap van de landing haalt. Even later is Eric stomverbaasd als het touw dat Karl eerder gebruikte om de bovenkant te verwijderen strak over zijn hand trekt, waardoor hij gedwongen wordt het potlood los te laten. De bom ontploft echter niet en Eric beseft dat Karl heeft geprobeerd hem te doden. Eric slaat Karl in het gezicht voordat hij hem koudweg beveelt om de bom onschadelijk te maken. Als Eric wegloopt, ontploft de bom, waarbij Karl om het leven komt.
De film sluit na het begroeten van de inspanningen van de munitieverwijderingsteams, die Berlijn hebben laten herbouwen.
