Takeshi Mori (森 赳, Mori Takeshi, 25 april 1894 – 15 augustus 1945) was een luitenant-generaal in het Japanse Keizerlijke Leger. Hij diende in verschillende functies, variërend van veldcommandant tot stafchef, en speelde een rol in de laatste dagen van de Tweede Wereldoorlog. Mori werd gedood tijdens het Kyūjō-incident, een poging tot een militaire staatsgreep die de Japanse overgave wilde voorkomen.
Inhouds opgave
Vroege Jaren en Opleiding
Geboren in de prefectuur Kōchi, begon Mori zijn militaire loopbaan aan de Keizerlijke Japanse Legeracademie, waar hij in 1916 afstudeerde als onderdeel van de 28e lichting. Hij specialiseerde zich in de cavalerie en nam deel aan verschillende administratieve en militaire functies binnen de Generale Staf van het leger. In 1927 voltooide Mori zijn opleiding aan het Legerstafcollege als lid van de 39e lichting.
Na zijn opleiding diende Mori als commandant van het 13e Cavalerie Regiment. Daarna keerde hij terug naar een rol binnen de Generale Staf, waar hij zich richtte op planning en organisatie. Zijn vroege loopbaan legde de basis voor zijn latere promoties en strategische posities.
Militaire Carrière tijdens de Tweede Wereldoorlog
Mori’s rol in het leger breidde zich uit met het uitbreken van de Tweede Chinees-Japanse Oorlog in 1937. Hij diende als stafchef bij het Japanse Eerste Leger in China tussen 1937 en 1938. In 1941 werd hij benoemd tot vice-stafchef van het Zesde Leger in Mantsjoerije. Mori klom verder op in de rangen en werd in 1942 stafchef van dit leger.
Tussen 1943 en 1944 bekleedde hij de positie van plaatsvervangend commandant van de Kempeitai, de militaire politie van het Japanse leger. In 1944 werd Mori stafchef van het 19e Leger. Zijn strategische en administratieve vaardigheden droegen bij aan zijn promotie tot luitenant-generaal in 1945.
Commandant van de Eerste Keizerlijke Garde
Op 7 april 1945 werd Mori benoemd tot commandant van de Eerste Keizerlijke Garde Divisie. Deze prestigieuze eenheid had als taak de bescherming van de keizerlijke familie te waarborgen. Mori’s aanstelling in deze functie weerspiegelde zijn reputatie binnen het leger als een competente en betrouwbare officier.
Het Kyūjō-incident en Mori’s Dood
Met de naderende nederlaag van Japan, besloot de Japanse regering zich over te geven aan de geallieerden. Deze beslissing stuitte echter op weerstand binnen het leger. In de nacht van 14 op 15 augustus 1945 bezocht een groep officieren, waaronder majoor Kenji Hatanaka, Mori in een poging hem te overtuigen hun coup te steunen. Hun plan was om de aankondiging van de Japanse overgave te voorkomen door het Keizerlijk Paleis te isoleren.
Tijdens deze ontmoeting weigerde Mori herhaaldelijk om deel te nemen aan de coup. Rond 1:30 uur ‘s nachts escaleerde de situatie. Hatanaka schoot Mori dood, terwijl kapitein Shigetaro Uehara zijn zwager, luitenant-kolonel Michinori Shiraishi, met een zwaard doodde. Mori’s persoonlijke zegel werd vervolgens gebruikt om valse bevelen uit te vaardigen die de coup moesten legitimeren.
Gevolgen van Mori’s Dood
De moord op Mori markeerde een belangrijk moment in het Kyūjō-incident. Ondanks de inspanningen van Hatanaka en zijn medestanders mislukte de coup. Keizer Hirohito’s boodschap waarin de overgave werd aangekondigd, werd zoals gepland op 15 augustus 1945 uitgezonden. Mori’s dood symboliseerde de interne verdeeldheid binnen het Japanse leger tijdens de laatste fase van de oorlog.
Conclusie
Takeshi Mori’s loopbaan weerspiegelt de complexe structuren en spanningen binnen het Japanse Keizerlijke Leger tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn weigering om deel te nemen aan de coup en zijn tragische dood illustreren de chaos en weerstand die Japan’s overgave omringden.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: See page for author, Public domain, via Wikimedia Commons
- Frank, Richard B. (1999). Downfall: The End of the Imperial Japanese Empire. Penguin Books. ISBN 0-14-100146-1.
- Fuller, Richard (1992). Shokan: Hirohito’s Samurai. London: Arms and Armor. ISBN 1-85409-151-4.
- Butow, Robert J. C. (1954). Japan’s Decision to Surrender. Stanford University Press. ISBN B000VFCC14.
- Bronnen Mei1940
