De Sikorsky R-6, ook bekend als de Hoverfly II in dienst van de Royal Air Force (RAF) en Royal Navy, was een Amerikaanse lichte tweezitshelikopter die in de jaren 1940 werd ontwikkeld. Deze helikopter speelde een belangrijke rol tijdens de Tweede Wereldoorlog en werd door verschillende militaire takken gebruikt voor transport, observatie en medische evacuaties.
Inhouds opgave
Ontwikkeling van de Sikorsky R-6
Verbeteringen ten opzichte van de Sikorsky R-4
De Sikorsky R-6, ook wel aangeduid als de Sikorsky Model 49, was een doorontwikkeling van de eerder succesvolle Sikorsky R-4. De R-4 was de eerste in serie geproduceerde helikopter ter wereld, maar Sikorsky wilde de prestaties van deze machine verder verbeteren. Om dit te bereiken werd een nieuw, gestroomlijnd rompontwerp geïntroduceerd. Ook werd de staartboom, die de staartrotor draagt, verlengd en rechtgetrokken voor betere aerodynamica. Ondanks deze veranderingen behield de R-6 het hoofdrotor- en transmissiesysteem van de R-4 .
Een van de belangrijkste wijzigingen was de dynamische balans van de rotorbladen, wat werd uitgevoerd door Doman Helicopters Inc. Hierdoor kon de R-6 een maximumsnelheid van 160 km/h behalen, een aanzienlijke verbetering ten opzichte van de 132 km/h van de R-4 . De R-6 had dus een grotere operationele reikwijdte en betere vliegeigenschappen, wat het een effectievere militaire helikopter maakte.
Productie en Motoren
Hoewel de eerste productiemodellen door Sikorsky zelf werden gebouwd, werd het merendeel van de R-6’s geproduceerd door Nash-Kelvinator, een bedrijf dat oorspronkelijk huishoudelijke apparaten produceerde. Deze samenwerking was nodig om de productiecapaciteit van Sikorsky te vergroten. Enkele van de latere productiemodellen werden uitgerust met krachtigere motoren, wat de prestaties verder verbeterde.
De R-6 was uitgerust met een Franklin O-405-9 zuigermotor die 240 pk (180 kW) produceerde. Dit was voldoende om een maximale snelheid van 160 km/h te bereiken en een plafond van 3.000 meter te halen.
Operationele geschiedenis
De Verenigde Staten
De eerste exemplaren van de Sikorsky R-6 werden eind 1944 geleverd aan de United States Army Air Forces (USAAF). Hoewel de helikopter oorspronkelijk was bedoeld voor frontlinietaken, werd hij vaak ingezet voor secundaire rollen zoals verkenning, medische evacuatie en verbindingstaken. Het USAAF gebruik van de R-6 was echter beperkt en veel toestellen werden tegen het einde van de oorlog buiten dienst gesteld.
Na de oorlog werden de overgebleven R-6’s in 1948 herontworpen als de H-6A, in lijn met de nieuwe benaming voor militaire vliegtuigen binnen de VS. De United States Navy (USN) gebruikte ook enkele exemplaren van de R-6, die werden aangeduid als HOS-1. Oorspronkelijk was het plan om 64 helikopters over te dragen van het USAAF naar de USN, maar dit vond uiteindelijk niet plaats .
De Royal Air Force en Royal Navy
De RAF en de Royal Navy kregen ook een aantal Sikorsky R-6’s geleverd, die bekend werden als de Hoverfly II. In eerste instantie was het de bedoeling dat 150 R-6’s aan het Verenigd Koninkrijk zouden worden geleverd, maar door vertragingen in de productie, veroorzaakt door de overstap van Sikorsky naar Nash-Kelvinator, werden er uiteindelijk slechts 27 toestellen geleverd .
RAF: Proeven met samenwerking tussen leger en luchtmacht
Van de 27 geleverde Hoverfly II’s werden er 15 doorgegeven aan de Fleet Air Arm (FAA) van de Royal Navy. De overige toestellen werden toegewezen aan het 657 Squadron van de RAF. Dit squadron had als taak om proeven te doen met de inzet van helikopters in de zogenaamde Army Co-operation rol. Hierbij fungeerden helikopters als verkennings- en observatieplatforms voor de artillerie. De Hoverfly II’s werden uitgerust met externe brancards voor medische evacuatie, een functie die tijdens de oorlog van vitaal belang was .
Het 657 Squadron gebruikte de Hoverfly II’s voornamelijk als Air Observation Posts (AOP’s) om artillerievuur te coördineren. Deze helikopters bleven in dienst tot april 1951, hoewel hun actieve inzet in militaire operaties afnam na het einde van de Tweede Wereldoorlog. Een van de Hoverfly II’s van dit squadron werd tentoongesteld op de Farnborough Air Show in september 1950 .
Royal Navy: Opleiding en verbindingstaken
De Royal Navy gebruikte hun Hoverfly II’s vooral voor trainingsdoeleinden en verbindingsvluchten tussen schepen en bases. De eerste eenheid die de Hoverfly II in gebruik nam, was het 771 Squadron in december 1945. Dit werd gevolgd door 705 Squadron, dat zich voornamelijk richtte op opleiding.
Technische specificaties van de Sikorsky R-6 Hoverfly II
De Sikorsky R-6 was een tweezits helikopter met een enkele zuigermotor en een hoofdrotor met twee bladen. Hieronder volgt een overzicht van de belangrijkste technische specificaties van de Sikorsky R-6 Hoverfly II.
Algemene kenmerken
- Bemanning: Eén piloot
- Capaciteit: Eén waarnemer of gewonde in noodsituaties
- Lengte: 14,61 meter (47 ft 11 in)
- Maximaal startgewicht: 1.179 kg (2.600 lb)
- Aandrijving: 1 × Franklin O-405-9 zuigermotor, 240 pk (180 kW)
- Hoofdrotordiameter: 11,58 meter (38 ft 0 in)
Prestaties
- Maximale snelheid: 160 km/h (100 mph, 87 knopen)
- Plafond: 3.000 meter (10.000 ft)
- Bereik: Afhankelijk van de lading en weersomstandigheden, typisch 150-200 km.
Conclusie
De Sikorsky R-6, of Hoverfly II, was een belangrijke stap voorwaarts in de ontwikkeling van militaire helikopters. Hoewel het een doorontwikkeling was van de Sikorsky R-4, bracht het verbeterde prestaties en bredere inzetmogelijkheden met zich mee. De inzet door zowel de Amerikaanse als Britse strijdkrachten toonde de veelzijdigheid van de helikopter aan, variërend van medische evacuatie tot artillerieobservatie en verbindingsvluchten. De beperkte productieaantallen en de relatief korte periode van operationele inzet maakten echter dat de R-6 geen lang leven beschoren was, maar het diende als een cruciale basis voor latere helikopterontwikkelingen.
Bronnen en meer informatie
- Sikorsky R-6 Hoverfly II
- Bronnen Mei1940
- Afbeelding: See page for author, Public domain, via Wikimedia Commons
- U.S. Military Helicopter History: From R-4 to R-6
