
De Shiratsuyu-klasse torpedobootjagers waren een belangrijke klasse van schepen die dienst deden in de Japanse Keizerlijke Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Eén van de meest indrukwekkende schepen uit deze klasse was de Samidare (五月雨, wat “vroege zomerse regen” betekent). Dit schip werd gebouwd onder het Maru Ichi Keikaku (Circle One Program) en speelde een actieve rol in verschillende maritieme campagnes in de Stille Oceaan. Dit artikel biedt een gedetailleerd overzicht van de technische kenmerken, geschiedenis en operationele bijdragen van de Samidare tijdens de oorlogsjaren.
Inhouds opgave
Technische specificaties
De Shiratsuyu-klasse werd ontwikkeld als een verbeterde versie van de eerdere Hatsuharu-klasse. Deze schepen waren ontworpen om torpedoaanvallen uit te voeren tegen vijandelijke vlootformaties, vooral de Amerikaanse marine, die in het strategische vooruitzicht van Japan een grote bedreiging vormde. Hieronder volgen de technische kenmerken van de Samidare:
Classificatie | Shiratsuyu-klasse torpedobootjager |
---|---|
Waterverplaatsing | 1.685 long tons (1.712 ton) |
Lengte | 103,5 meter (340 voet) pp; 107,5 meter (352 voet 8 inch) over de waterlijn |
Breedte | 9,9 meter (32 voet 6 inch) |
Diepgang | 3,5 meter (11 voet 6 inch) |
Voortstuwing | 2 Kampon-turbines, 3 ketels, 42.000 pk (31.000 kW) |
Snelheid | 34 knopen (63 km/u) |
Bereik | 4.000 zeemijlen (7.400 km) bij 18 knopen (33 km/u) |
Bemanning | 226 man |
Bewapening | 5 × 12,7 cm Type 3 kanonnen, 2 × Type 93 13 mm luchtafweergeschut, 8 × torpedobuizen van 610 mm, 16 dieptebommen |
Sensoren
De Shiratsuyu-klasse torpedobootjagers van de Japanse Keizerlijke Marine hadden een tactisch voordeel dankzij de Type 22 oppervlakte-radar en Type 13 luchtdetectieradar, vooral bij nachtelijke operaties. Deze werden geïnstalleerd in de loop van 1943. Daarnaast waren ze uitgerust met Type A en Type B sonarsystemen, waarmee ze onderzeese dreigingen, zoals vijandelijke onderzeeërs, effectief konden opsporen.
Ontwerp en bewapening
De Shiratsuyu-klasse was een van de krachtigste torpedobootjager-klassen ter wereld toen ze werden voltooid. De belangrijkste wapens van de Samidare waren haar 610 mm torpedobuizen, die in staat waren om de Type 93 “Long Lance” torpedo’s af te vuren. Deze torpedo’s waren gevreesd vanwege hun lange bereik en hoge precisie. Daarnaast was de Samidare uitgerust met krachtige 12,7 cm kanonnen voor zeeslagen en luchtafweer, evenals dieptebommen voor onderzeebootbestrijding.
Geschiedenis van de bouw
De Samidare werd gebouwd door de Uraga Dock Company, een van de belangrijkste scheepswerven in Japan tijdens die tijd. Het schip werd op 19 december 1934 te water gelaten en officieel in dienst genomen op 19 januari 1937. De bouw van dit schip was onderdeel van een bredere strategische inspanning van de Keizerlijke Japanse Marine om hun vloot te versterken ter voorbereiding op de verwachte maritieme confrontaties in de Stille Oceaan.
Operationele geschiedenis van de Samidare
De Samidare speelde een belangrijke rol in meerdere campagnes en zeeslagen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hieronder volgt een chronologisch overzicht van haar activiteiten tijdens de oorlog.
Begin van de oorlog en deelname aan de aanval op Pearl Harbor
Toen Japan de Verenigde Staten aanviel op 7 december 1941 in Pearl Harbor, maakte de Samidare deel uit van Destroyer Division 2 van Destroyer Squadron 4 binnen de Japanse 2e Vloot. Samen met haar zusterschip Murasame, en de schepen Harusame en Yūdachi, voer de Samidare uit vanuit het Mako Guard District in de operatie voor de invasie van de Filipijnen (Operation M).
Slag in de Javazee
In januari 1942 nam de Samidare deel aan diverse operaties in het toenmalige Nederlands-Indië, waaronder de invasies van Tarakan, Balikpapan en Oost-Java. Een van de hoogtepunten in deze periode was haar betrokkenheid bij de Slag in de Javazee. Tijdens deze slag vochten Japanse en geallieerde marinestrijdkrachten, en de Samidare speelde een rol in de confrontatie met geallieerde torpedobootjagers en kruisers. Na deze slag keerde het schip terug naar Subic Bay in de Filipijnen om mee te helpen met de blokkade van Manila Bay en de invasie van Cebu.
Slag om Midway
Tijdens de beslissende Slag om Midway van 4–6 juni 1942 was de Samidare onderdeel van de Midway Occupation Force onder bevel van admiraal Nobutake Kondō. Deze zeeslag markeerde een keerpunt in de oorlog in de Stille Oceaan, waarbij Japan zware verliezen leed.
Operaties in de Solomonseilanden en het Indiase Oceaangebied
In de zomer van 1942 werd de Samidare ingezet in diverse operaties, waaronder verkenningsmissies in de Solomonseilanden en Santa Cruz-eilanden. In oktober van dat jaar voerde de Samidare troepentransporten uit naar Guadalcanal en nam ze deel aan de beroemde Tokyo Express, snelle bevoorradingsmissies die waren bedoeld om Japanse troepen te ondersteunen.
Eerste en tweede zeeslag bij Guadalcanal
Een van de meest intense momenten in de loopbaan van de Samidare kwam tijdens de Eerste Zeeslag bij Guadalcanal op de nacht van 12–13 november 1942. In deze confrontatie hielp ze bij het tot zinken brengen van de Amerikaanse torpedobootjager USS Monssen en het beschadigen van de kruiser USS Helena. Daarnaast redde ze meer dan 200 overlevenden van haar gezonken zusterschip Yūdachi.
Op 14–15 november nam de Samidare deel aan de Tweede Zeeslag bij Guadalcanal. Tijdens deze slag hielp ze bij het tot zinken brengen van meerdere Amerikaanse torpedobootjagers, waaronder de USS Benham, Walke en Preston, en beschadigde ze de USS Gwin.
Latere operaties en het einde van de Samidare
In 1943 bleef de Samidare actief in diverse campagnes, waaronder operaties in Nieuw-Guinea en evacuatiemissies op de Solomonseilanden. Ze nam ook deel aan de Slag bij Empress Augusta Bay op 2 november 1943, waar ze schade opliep door een botsing met haar zusterschip Shiratsuyu.
In april 1944 voerde de Samidare konvooien uit naar Saipan, en in juni nam ze deel aan de Slag in de Filipijnenzee. Het einde van de Samidare kwam in augustus 1944, toen ze aan de grond liep op het Velasco-rif nabij Palau. Op 25 augustus werd ze getorpedeerd door de Amerikaanse onderzeeër USS Batfish en brak in tweeën. Haar achtersteven zonk direct, terwijl de boeg later door de Japanners werd vernietigd om te voorkomen dat het schip in vijandelijke handen viel.
Conclusie
De Samidare was een van de vele Japanse torpedobootjagers die een cruciale rol speelde in de maritieme strategie van de Keizerlijke Japanse Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Van haar deelname aan vroege campagnes zoals de invasies in Zuidoost-Azië tot haar betrokkenheid bij de hevige gevechten in de Solomonseilanden, weerspiegelt haar geschiedenis de opkomst en ondergang van de Japanse zeemacht. Ondanks haar vele successen en een indrukwekkend ontwerp, was de Samidare uiteindelijk niet opgewassen tegen de steeds sterker wordende geallieerde tegenstand in de Stille Oceaan.
Bronnen en meer informatie
- Evans, David C. en Mark R. Peattie. Kaigun: Strategy, Tactics, and Technology in the Imperial Japanese Navy, 1887–1941. Naval Institute Press, 1997.
- Afbeelding: IJN destroyer Samidare Public domain via wiki commens
- Stille, Mark. Imperial Japanese Navy Destroyers 1919–45 (2): Asashio to Tachibana Classes. Osprey Publishing, 2013.
- Jentschura, Hansgeorg, Dieter Jung en Peter Mickel. Warships of the Imperial Japanese Navy, 1869–1945. Naval Institute Press, 1977.
- Bronnen Mei1940