HMS Urge was een Britse U-klasse onderzeeër, gebouwd door Vickers Armstrong in Barrow-in-Furness. Ze maakte deel uit van de tweede generatie van deze klasse en speelde een cruciale rol in de operaties van de Royal Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar carrière in de Middellandse Zee was kort maar indrukwekkend, waarbij ze vijandelijke schepen tot zinken bracht, speciale operaties uitvoerde en uiteindelijk haar bemanning en passagiers verloor tijdens een fatale missie in 1942.
Inhouds opgave
Historische Context en Bouw
Ontwerp en Constructie
HMS Urge werd op 30 oktober 1939 te water gelaten en op 12 december 1940 officieel in dienst genomen. Deze U-klasse onderzeeërs waren compact en wendbaar, ontworpen voor operaties in kustwateren. Urge had een standaard waterverplaatsing van 540 ton aan de oppervlakte en 730 ton onder water. Ze was uitgerust met vier boegtorpedobuizen en een 12-ponder kanon, waardoor ze effectief was tegen zowel oppervlakteschepen als landdoelen.
De 10e Onderzeebootflottille
Vanaf 1941 maakte HMS Urge deel uit van de 10e Onderzeebootflottille, gestationeerd op Malta. Deze strategische locatie bood toegang tot de belangrijkste scheepvaartroutes in de Middellandse Zee, waardoor de onderzeeërs een cruciale rol speelden in het verstoren van vijandelijke bevoorradingslijnen. Ondanks de zware Duitse en Italiaanse luchtaanvallen op Malta bleef de 10e flottille opereren totdat het vanwege intensieve bombardementen in 1942 moest worden verplaatst.
Carrière in de Middellandse Zee
Eerste Successen
In april 1941 behaalde HMS Urge haar eerste overwinning door de Italiaanse tanker Franco Martelli (10.750 ton) tot zinken te brengen in de Golf van Biskaje. Kort daarna beschadigde ze de Italiaanse koopvaardijschip Aquitania, dat ternauwernood zijn thuisbasis bereikte.
Tijdens de zomer van 1941 voerde Urge ook speciale operaties uit, waaronder het inzetten van commando’s voor sabotagemissies aan de kust. Deze acties waren vaak riskant, maar droegen bij aan de ontwikkeling van tactieken die later werden gebruikt door de Special Boat Service.
Hoogtepunten: Aanvallen op Italiaanse Oorlogsschepen
Op 14 december 1941 beschadigde HMS Urge het Italiaanse slagschip Vittorio Veneto tijdens operaties rond de Eerste Slag bij Sirte. Dit was een van de belangrijkste wapenfeiten van de onderzeeër, die de geallieerde controle over de Middellandse Zee versterkte. Enkele maanden later, op 1 april 1942, bracht ze de Italiaanse kruiser Giovanni delle Bande Nere tot zinken. Deze aanval, uitgevoerd op een afstand van 5.000 meter, veroorzaakte twee torpedotreffers die het schip in tweeën braken.
Laatste Missie en Verlies
Vertrek uit Malta
Als gevolg van de toenemende dreiging door vijandelijke bombardementen en mijnen rond Malta, werd besloten om HMS Urge naar Alexandrië, Egypte, te verplaatsen. Op 27 april 1942 vertrok ze met 32 bemanningsleden, 11 marinepassagiers en een oorlogscorrespondent aan boord.
Fatale Ontmoeting met een Mijn
Kort na vertrek uit de Grote Haven van Malta raakte de onderzeeër een Duitse mijn. De explosie scheidde de boeg van de rest van het schip, dat snel zonk. Er waren geen overlevenden. Tot aan de ontdekking van het wrak in 2019 bleef de exacte locatie van de ramp onbekend.
De Ontdekking van het Wrak
Jaren van Onzekerheid
Na de verdwijning van HMS Urge op 27 april 1942 werd aangenomen dat de onderzeeër was verloren door een mijnexplosie nabij Malta. Hoewel Duitse en Italiaanse troepen geen aanspraak maakten op de vernietiging van een Britse onderzeeër in die periode, kon het gebrek aan fysieke bewijzen de exacte toedracht van het verlies niet bevestigen.
In de decennia na de oorlog bleven alternatieve theorieën circuleren, waaronder de mogelijkheid dat HMS Urge zou zijn aangevallen door een vijandelijk schip of dat ze verloren was geraakt nabij de Libische kust. Deze speculaties werden aangewakkerd door sonaropnames en claims over wrakken in de regio, maar deze konden nooit definitief worden gekoppeld aan de onderzeeër.
De Doorbraak in 2019
In oktober 2019 bracht een gezamenlijk team van onderzoekers onder leiding van professor Timmy Gambin van de Universiteit van Malta de waarheid aan het licht. Met gebruik van geavanceerde onderwatertechnologie werd het wrak van HMS Urge gevonden op ongeveer 130 meter diepte, slechts twee mijl uit de kust van Malta.
Het wrak vertoonde zware schade aan de boeg, consistent met een mijnexplosie. De rest van het schip bevond zich in opmerkelijk goede staat, waardoor een nauwkeurige identificatie mogelijk was. Na verificatie van de unieke kenmerken van de onderzeeër door het Britse Ministerie van Defensie (MOD) werd bevestigd dat het daadwerkelijk om HMS Urge ging.
Definitieve Bevestiging in 2021
In mei 2021 werd een duikexpeditie uitgevoerd door een team van de Universiteit van Malta en Heritage Malta. Tijdens deze missie werden cruciale details van het wrak, waaronder de letters “URGE” op de conning tower, vastgelegd. Dit leverde onomstotelijk bewijs dat het gevonden wrak inderdaad HMS Urge was.
Het wrak is nu officieel erkend als oorlogsgraf, ter nagedachtenis aan de 44 mensen die hun leven verloren aan boord van de onderzeeër.
Eerbetoon en Herdenking
De ontdekking van HMS Urge bracht hernieuwde aandacht voor de bemanning en passagiers die hun leven verloren in dienst van hun land. In april 2022, ter gelegenheid van de 80e verjaardag van haar verlies, werd een monument onthuld bij Fort St. Elmo in Valletta, Malta.
De ceremonie werd bijgewoond door de president van Malta, Dr. George Vella, en de Britse Hoge Commissaris, Katherine Ward. Nabestaanden, vertegenwoordigers van de Royal Navy Submarine Service en andere belangstellenden woonden de plechtigheid bij. Naast de onthulling van het monument werden ook een herdenkingsdienst gehouden in St. Paul’s Pro-Cathedral in Valletta en een bloemenhulde gebracht op zee.
Operaties en Bijdragen aan de Oorlogsinspanningen
Aanvallen op Vijandelijke Schepen
Tijdens haar korte maar intensieve carrière speelde HMS Urge een belangrijke rol in het verstoren van vijandelijke bevoorradingslijnen. Haar aanvallen op Italiaanse koopvaardijschepen en oorlogsschepen droegen direct bij aan de geallieerde strategie om de Asmogendheden in de Middellandse Zee te verzwakken.
In april 1941 torpedeerde en vernietigde Urge de Italiaanse tanker Franco Martelli, wat een significante impact had op de bevoorrading van brandstof aan vijandelijke eenheden. Even indrukwekkend was haar aanval op het slagschip Vittorio Veneto in december van datzelfde jaar. Hoewel het slagschip niet volledig werd vernietigd, veroorzaakten de torpedo-inslagen aanzienlijke schade en dwongen ze de vijand om middelen te herverdelen voor reparaties.
De meest gedenkwaardige overwinning van HMS Urge was het tot zinken brengen van de Italiaanse kruiser Giovanni delle Bande Nere op 1 april 1942. De aanval, uitgevoerd met precisie vanaf een afstand van 5.000 meter, toonde niet alleen de technische capaciteiten van de bemanning, maar ook hun vasthoudendheid te midden van gevaarlijke omstandigheden.
Innovatie in Speciale Operaties
Naast haar conventionele aanvallen speelde HMS Urge een pioniersrol in het ondersteunen van speciale operaties. Ze was een van de eerste Britse onderzeeërs die commando’s, waaronder leden van de Special Boat Section (de voorloper van de Special Boat Service), vervoerde en inzette.
In de zomer van 1941 voerde Urge succesvolle missies uit waarbij commando’s vijandelijke infrastructuur, zoals spoorlijnen, saboteerden. Hoewel deze operaties gevaarlijk waren, legden ze de basis voor tactieken die in latere conflicten werden gebruikt.
Problemen en Technische Uitdagingen
Net als andere Royal Navy-onderzeeërs in die tijd ondervond HMS Urge technische problemen met haar torpedo’s. Storingen, zoals defecte gyroscopen en onbetrouwbare explosieven, leidden tot gemiste kansen tijdens aanvallen op vijandelijke schepen. Deze tekortkomingen waren een bekend probleem binnen de Royal Navy en benadrukten de uitdagingen waarmee de bemanningen werden geconfronteerd. Ondanks deze obstakels bleef Urge succesvol en toonde ze opmerkelijke veerkracht.
Conclusie
HMS Urge staat symbool voor de moed en vastberadenheid van de Royal Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar bijdrage aan het geallieerde succes in de Middellandse Zee was onmiskenbaar, en haar bemanning speelde een cruciale rol in het uitvoeren van complexe en gevaarlijke missies.
De ontdekking van haar wrak in 2019 bracht een einde aan decennia van onzekerheid en bood nabestaanden de mogelijkheid om hun dierbaren te herdenken. De ceremonies en gedenktekens die sindsdien zijn gehouden, benadrukken het blijvende respect en de waardering voor de offers die aan boord van HMS Urge zijn gebracht.
HMS Urge blijft een bron van inspiratie en een herinnering aan de complexiteit en opofferingen van oorlog. Haar verhaal is een integraal onderdeel van de geschiedenis van de Royal Navy en biedt waardevolle lessen over moed, innovatie en vastberadenheid.
Bronnen en meer informatie
- Colledge, J. J.; Warlow, Ben. Ships of the Royal Navy: The Complete Record of all Fighting Ships of the Royal Navy (Rev. ed.). Londen: Chatham Publishing, 2006. ISBN 978-1-86176-281-8.
- Hutchinson, Robert. Jane’s Submarines: War Beneath the Waves from 1776 to the Present Day. Londen: HarperCollins, 2001. ISBN 978-0-00-710558-8.
- “Maritime mystery put to rest with submarine memorial unveiling.” Royal Navy. 29 april 2022. Beschikbaar hier.
- Afbeelding: Royal Navy official photographer, Public domain, via Wikimedia Commons
- Bronnen Mei1940
