One of Our Aircraft is Missing is een Britse oorlogsfilm uit 1942, de vierde samenwerking tussen het Britse schrijver-regisseur-producententeam van Michael Powell en Emeric Pressburger en de eerste film die ze maakten onder de vlag van The Archers.
Hoewel beschouwd als een propagandafilm in oorlogstijd en gemaakt onder het gezag van het ministerie van Informatie als onderdeel van een reeks filmproducties die specifiek gericht waren op het moreel in het Verenigd Koninkrijk, verhief het verhaal en de productiewaarden het van de gebruikelijke jingoïstische kost. Tegenwoordig wordt One of Our Aircraft is Missing beschouwd als een van de ‘beste Britse films van het tijdperk’.
Een omkering van de plot van Powell en Pressburger’s vorige film, 49th Parallel (1941), One of Our Aircraft is Missing laat de Britten proberen te ontsnappen met de hulp van verschillende lokale mensen. In de 49e Breedtegraad maakten de in Canada gestrande Duitsers ruzie en vochten onderling, terwijl de Britse vliegers in deze film als team goed samenwerken.
”B for Bertie” is een RAF Vickers Wellington bommenwerper waarvan de bemanning gedwongen werd om boven Nederland bij de Zuiderzee te ontsnappen nadat een van hun motoren beschadigd was geraakt tijdens een nachtelijke aanval op Stuttgart. Vijf van de zes vliegeniers vinden elkaar; de zesde raakt vermist. De eerste Nederlanders die ze tegenkomen, onder leiding van de Engelstalige onderwijzeres Else Meertens (Pamela Brown), zijn in eerste instantie achterdochtig omdat er in Nederland geen vliegtuig zou zijn neergestort (de bommenwerper bereikt engeland voordat hij een toren raakt). Na veel discussie en wat ondervragingen stemmen de Nederlanders ermee in om te helpen, ondanks hun angst voor Duitse represailles.
De vermomde vliegeniers onder leiding van de piloten (Hugh Burden) en (Eric Portman) fietsen door het platteland naar een voetbalwedstrijd, vergezeld door veel Nederlanders, waar ze worden doorgegeven aan de plaatselijke burgemeester (Hay Petrie). Tot hun verbijstering ontdekken ze dat hun vermiste bemanningslid in een van de teams speelt. Herenigd verstoppen ze zich in een vrachtwagen met voorraden naar Jo de Vries (Googie Withers).
De Vries doet zich voor als pro-Duits en verwijt de Britten dat ze haar man hebben gedood bij een bombardement (terwijl hij eigenlijk in Engeland werkt als radio-omroeper). Ze verbergt ze in haar landhuis, ondanks dat de Duitsers daar in garnizoen zijn. Onder dekking van een luchtaanval leidt ze hen naar een roeiboot. De mannen roeien onopgemerkt naar de zee, maar een brugwacht ziet hen uiteindelijk en een schot verwondt de oudste man, Sir George Corbett (Godfrey Tearle). Toch bereiken ze de Noordzee. Ze schuilen in een Duitse reddingsboei, waar ze twee neergeschoten vijandelijke vliegeniers gevangen nemen, maar niet voordat er een een radiobericht stuurt. Bij toeval komen als eerste twee Britse boten aan. Omdat Corbett niet verplaatst kan worden, slepen ze de boei gewoon terug naar Engeland. Drie maanden later is hij volledig hersteld en gaat de bemanning aan boord van hun nieuwe viermotorige zware bommenwerper.
De houding van het Nederlandse volk ten opzichte van de nazi-bezetting wordt geïllustreerd door twee Nederlandse vrouwen die de vliegeniers helpen met groot persoonlijk risico voor zichzelf en deze verklaren waarom de Nederlanders bereid waren geallieerde vliegeniers te helpen, ook al gooiden diezelfde vliegeniers soms bommen op Nederland en doodden Nederlanders:
Else Meertens: Denkt u dat wij Hollanders die de zee uit ons land hebben gegooid, de Duitsers het zullen laten hebben? Beter de zee.
Jo de Vries: [Sprekend met de neergehaalde vliegtuigbemanning als RAF-bommenwerpers naderen]
Zie je wel. Dat is wat je voor ons doet. Hoor je ze rennen naar onderdak? Kun je begrijpen wat dat betekent voor alle bezette landen Voor tot slaaf gemaakte mensen, die het in hun oren hebben getrommeld dat de Duitsers meesters van de aarde zijn.
Die meesters zien rennen voor onderdak. Ze gehurkt zien zitten onder tafels. En avond aan avond dat gestage gezoem horen. Dat geluid dat olie is voor het brandende vuur in ons hart.
