De Nakajima E8N was een Japans watervliegtuig ontworpen voor verkenning, gelanceerd vanaf schepen met behulp van een katapult. Dit tweezits biplane met een centrale drijfvlotter en ondervleugels voor stabiliteit werd ingezet in de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en kreeg tijdens de Tweede Wereldoorlog de rapporteringsnaam “Dave” van de geallieerden. Het toestel stond in het Verenigd Koninkrijk ook bekend als de Nakajima KT-95.
Inhouds opgave
Ontwerp en Ontwikkeling
De E8N werd ontwikkeld als vervanging voor de Nakajima E4N en was een doorontwikkeling van dit eerdere verkenningsvliegtuig. De aanpassingen omvatten kleinere vleugels en een verhoogd staartvlak. In maart 1934 voltooide Nakajima zeven prototypes, aangeduid als de Nakajima MS. Tijdens vergelijkende tests met concurrerende ontwerpen van Aichi en Kawanishi, bleek de E8N superieur vanwege zijn wendbaarheid en robuustheid. Dit leidde tot de selectie van het toestel voor productie.
In oktober 1935 ging het vliegtuig in serieproductie onder de aanduiding Navy Type 95 Verkenningswatervliegtuig Model 1. In totaal werden er 755 eenheden gebouwd door Nakajima en Kawanishi, tot de productie in 1940 werd beëindigd.
Operationele Geschiedenis
De Nakajima E8N werd ingezet op een groot aantal Japanse oorlogsschepen, waaronder slagschepen, kruisers en vliegdekschepen. Tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog werd het vliegtuig niet alleen gebruikt voor verkenning, maar ook voor duikbommenwerpers en artilleriewaarnemingen.
Internationale Gebruikers
Naast de Japanse marine werd één E8N in 1941 gekocht door de Duitse marineattaché in Japan. Het toestel werd verscheept naar het hulpkruiser Orion, waarmee het het enige Duitse schip tijdens de Tweede Wereldoorlog werd dat een Japans vliegtuig gebruikte.
De Koninklijke Thaise Marine bestelde in 1938 achttien toestellen, die in 1940 werden geleverd en werden geclassificeerd als BRN-1. Hoewel ze aanvankelijk niet in gevechten werden ingezet, werden ze in 1945 gebruikt tegen de geallieerden tijdens Operatie Livery. Na de oorlog bleven de vliegtuigen in dienst totdat een tekort aan reserveonderdelen leidde tot hun uitfasering.
Rol Tijdens de Pacificoorlog
Bij het uitbreken van de oorlog in de Stille Oceaan werden sommige E8N-toestellen nog steeds operationeel ingezet. Zo voerde een exemplaar verkenningen uit vanaf het slagschip Haruna tijdens de Slag bij Midway. Over het algemeen werden ze echter snel vervangen door modernere vliegtuigen, zoals de Aichi E13A en Mitsubishi F1M. Daarna kregen ze secundaire rollen toegewezen, waaronder training, communicatie en verbindingsvluchten.
Varianten
De E8N kende twee hoofdvarianten:
- E8N1: Het oorspronkelijke productiemodel met een Nakajima Kotobuki 2 Kai 1 motor van 580 pk.
- E8N2: Een verbeterde versie met een krachtigere Nakajima Kotobuki Kai 2 motor van 630 pk.
Technische Specificaties (E8N2)
- Bemanning: 2
- Lengte: 8,81 m
- Spanwijdte: 10,98 m
- Hoogte: 3,84 m
- Vleugeloppervlak: 26,5 m²
- Leeggewicht: 1.320 kg
- Maximaal gewicht: 1.900 kg
- Motor: Nakajima Kotobuki 2-KAI 2, 630 pk
- Maximale snelheid: 300 km/u
- Vliegbereik: 898 km
- Dienstplafond: 7.270 m
- Bewapening:
- Eén vaste naar voren gerichte 7,7 mm machinegeweer.
- Eén flexibele 7,7 mm machinegeweer in de achtercockpit.
- Twee bommen van elk 30 kg.
Gebruikers
De Nakajima E8N werd gebruikt door verschillende landen en marines:
- Japan: De primaire gebruiker via de Keizerlijke Japanse Marine.
- Thailand: De Koninklijke Thaise Marine, aangeduid als BRN-1.
- Duitsland: De Kriegsmarine, specifiek het hulpkruiser Orion.
Conclusie
De Nakajima E8N speelde een veelzijdige rol tijdens de Tweede Chinees-Japanse Oorlog en de vroege stadia van de Tweede Wereldoorlog. Hoewel het al snel werd vervangen door modernere vliegtuigen, diende het als een waardevolle schakel in de overgang naar efficiëntere verkennings- en ondersteuningsvliegtuigen.
Bronnen
- Afbeelding: See page for author, Public domain, via Wikimedia Commons
- Rene Francillon (1979). Japanese Aircraft of the Pacific War. London: Putnam & Company Limited. ISBN 0-370-30251-6.
- Peter Smith (2014). Combat Biplanes of World War II. United Kingdom: Pen & Sword. ISBN 978-1783400546.
- Joseph Lawrence (1945). The Observer’s Book Of Airplanes. London and New York: Frederick Warne & Co. ISBN not available.
- Bronnen Mei1940
