Mister Roberts is een Amerikaanse Warnercolor uit 1955 onder regie van John Ford en Mervyn LeRoy met een all-star cast als Henry Fonda als Mister Roberts, James Cagney als Captain Morton, William Powell (in zijn laatste filmoptreden) als Doc en Jack Lemmon als Ensign Pulver.
In de nadagen van de Tweede Wereldoorlog zijn het Amerikaanse vrachtschip Reluctant (ook wel “The Bucket” genoemd) en haar bemanning gestationeerd in de “backwater” -gebieden van de Stille Oceaan. De executive officer/cargo chief, Luitenant (junior grade) Douglas A. “Doug” Roberts, schermt de moedeloze bemanning af tegen de harde en impopulaire kapitein, Luitenant Commandant Morton. Roberts wil graag meedoen aan de strijd en vraagt herhaaldelijk om een overplaatsing. Morton wordt door regelgeving gedwongen om zijn verzoeken door te sturen, maar weigert ze te steunen, waardoor ze worden afgewezen. Roberts deelt het kwartier met Vaandrig Frank Thurlowe Pulver, de wasserij- en moraalofficier. Pulver brengt het grootste deel van zijn tijd stationair door in zijn bed en vermijdt de kapitein, zozeer zelfs dat Morton zich er aanvankelijk niet van bewust is dat Pulver een bemanningslid is. Eenmaal ontdekt, koestert Pulver zich voor Morton, ondanks gedurfde (en nooit gerealiseerde) ideeën voor wraak die hij aan de bemanning uitdrukt.
Roberts vraagt en krijgt heimelijk vrijheid van een van Mortons superieuren, een havenkapitein die de bemanning van de Reluctant wil belonen voor het voldoen aan een moeilijk bevoorradingsschema. De vrijheid zou bij hun volgende bevoorradingsstop moeten zijn, maar wanneer het schip een idyllisch eiland in de Stille Zuidzee bereikt, annuleert Morton het broodnodige kustverlof van de bemanning. Onder vier ogen vertelt Morton Roberts dat de bemanning de vrijheid zal worden ontzegd zolang hij een overplaatsing blijft aanvragen en brieven schrijft over disharmonie aan boord van het schip, wat mortons promotiekansen schaadt. Morton sluit een deal met Roberts: in ruil voor het nooit meer aanvragen van een nieuwe transfer, zich nooit verzetten tegen Mortons regels en nooit onthullen waarom hij zijn houding heeft veranderd, zal Morton de bemanning vrijheid verlenen.
Aan wal laat de bemanning maanden van opgekropte frustratie los, waarbij velen zijn gearresteerd en door de militaire politie en de walpatrouille naar het schip zijn gebracht. De volgende ochtend wordt Morton berispt door de havenkapitein en bevolen de haven onmiddellijk te verlaten. Morton is laaiend van de zwarte vlek op zijn uitstekende record.
Ondertussen is de bemanning verbijsterd door Roberts’ nieuwe strengheid en eerbied voor de kapitein. Morton misleidt hen door te geloven dat Roberts strijdt om een promotie. Wanneer een bemanningslid Roberts informeert over een nieuw marinebeleid dat hem zou kunnen helpen een overplaatsing te ontvangen ondanks de tegenstand van de kapitein, weigert Roberts.
Het nieuws van de geallieerde overwinning in Europa drukt Roberts verder, wetende dat de oorlog binnenkort kan eindigen zonder dat hij ooit gevechten heeft gezien. Geïnspireerd door een patriottische radiotoespraak ter ere van VE Day, gooit Roberts Morton’s gewaardeerde palmboom overboord. De kapitein eist de identiteit van de dader, maar niemand stapt naar voren. Hij realiseert zich uiteindelijk dat het waarschijnlijk Roberts was en roept hem naar zijn vertrekken en beschuldigt hem van de daad. Een open microfoon stelt de bemanning in staat om hun verhitte gesprek af te luisteren en waarom Roberts veranderde.
Weken later krijgt Roberts een onverwachte transfer. “Doc”, de scheepsarts en de vriend van Roberts, vertrouwt hem toe dat de bemanning de krijgsraad riskeerde door een overdrachtsverzoek in te dienen met Mortons vervalste handtekening van goedkeuring. Voordat hij vertrekt, overhandigt de bemanning Roberts een handgemaakte medaille, de Orde van de Palm, voor ‘actie tegen de vijand’.
Enkele weken later ontvangt Pulver, die is aangesteld als vrachtofficier, verschillende brieven. De eerste is van Roberts, die enthousiast schrijft over zijn nieuwe opdracht aan boord van de torpedobootjager USS Livingston tijdens de Slag om Okinawa. Hij schrijft dat hij liever de Orde van de Palm heeft dan de Congressional Medal of Honor. De tweede brief is van Pulver’s studievriend die ook een junior marineofficier is die is toegewezen aan de Livingston. Hij onthult dat Roberts werd gedood bij een kamikaze-aanval kort nadat de eerste brief was gepost.
Verontwaardigd gooit Pulver de vervangende palmboom van de kapitein overboord, marcheert vervolgens de hut van Morton binnen en schept openlijk op dat hij verantwoordelijk is. Hij eist schaamteloos te weten waarom Morton de vertoning van een film die avond heeft geannuleerd. Morton schudt langzaam zijn hoofd en beseft dat zijn problemen niet zijn verdwenen.
