Michel-Joseph Maunoury was een prominente Franse commandant tijdens de vroege fasen van de Eerste Wereldoorlog. Zijn leiderschap en strategische beslissingen waren cruciaal in de Slag bij de Marne, wat resulteerde in de Duitse terugtrekking en het stoppen van hun opmars naar Parijs. Hoewel zijn actieve carrière vroegtijdig werd beëindigd door een ernstige verwonding, bleef zijn bijdrage aan de Franse militaire geschiedenis onmiskenbaar.
Inhouds opgave
Het Vroege Leven en de Carrière van Maunoury
Maunoury werd geboren op 17 december 1847 in Frankrijk. Zijn militaire carrière begon tijdens de Frans-Pruisische Oorlog (1870–1871), waar hij als luitenant werd gewond. Hij studeerde aan prestigieuze militaire instellingen zoals de École Polytechnique en de École de Guerre, waar hij zich specialiseerde in artillerie. Later werd hij instructeur aan de militaire academie van Saint-Cyr.
Carrière-hoogtepunten
- Commandeerde artilleriebrigades en later het XX Corps.
- Diende in de Conseil Supérieur de la Guerre.
- Fungeerde als Militair Gouverneur van Parijs voordat hij in 1912 met pensioen ging. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hij echter teruggeroepen.
De Eerste Wereldoorlog: Tactieken en Slagen
Het Commando in Lotharingen
Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog werd Maunoury benoemd tot commandant van het “Leger van Lotharingen”. Dit leger, samengesteld uit reservetroepen, werd opgericht om een kritieke kloof te dichten tussen het Derde en Tweede Franse Leger tijdens de Slag bij de Ardennen. Ondanks beperkte middelen voerde Maunoury met succes vertragende acties uit en hield hij Duitse troepen vast in de regio, zoals bevolen door opperbevelhebber Joseph Joffre.
Herpositionering naar het Westen
Naarmate het Duitse Schlieffenplan zich ontvouwde, realiseerde Joffre zich dat versterking van de linkerflank essentieel was. Maunoury werd benoemd tot commandant van het nieuw gevormde Zesde Leger, dat zich richtte op het beschermen van Parijs. Zijn troepen, bestaande uit reservisten en eenheden die haastig werden overgebracht vanuit Lotharingen, speelden een cruciale rol bij het vertragen van de Duitse opmars nabij de Somme en de Avre.
De Voorbereiding op de Tegenaanval
Op 4 september 1914, na luchtverkenningen en strategische overwegingen, gaf gouverneur Joseph Gallieni bevel aan Maunoury om een offensief te plannen tegen de rechterflank van het Duitse Eerste Leger onder leiding van generaal Alexander von Kluck. Maunoury’s Zesde Leger, bestaande uit ongeveer 150.000 soldaten, begon zijn bewegingen op 5 september.
Slag bij de Ourcq
Tijdens de Slag bij de Ourcq voerde Maunoury een aanval uit op de noordelijke flank van het Duitse leger. Hoewel de gevechten zwaar waren en de Franse troepen aanzienlijke verliezen leden, slaagde het Zesde Leger erin von Kluck te dwingen zijn troepen te herpositioneren. Hierdoor ontstond een cruciale kloof in de Duitse linies, die werd benut door de geallieerde troepen, inclusief het Britse Expeditionaire Leger en het Vijfde Franse Leger.
De ‘Taxis van de Marne’
Een bijzonder moment tijdens deze slag was het gebruik van Parijse taxi’s om reserve-eenheden naar het front te vervoeren. Dit geïmproviseerde transport hielp bij het stabiliseren van de Franse linies en droeg bij aan de uiteindelijke Duitse terugtocht.
De Latere Jaren van de Oorlog
Na de Slag bij de Marne bleef Maunoury actief in het Zesde Leger, dat betrokken was bij diverse offensieven, waaronder die bij Soissons in 1915. Tijdens een inspectie aan het front in maart 1915 werd Maunoury ernstig gewond door een Duitse sluipschutter, waardoor hij gedeeltelijk blind werd en zijn actieve militaire carrière moest beëindigen. In 1923 werd hij postuum geëerd met de titel Maarschalk van Frankrijk.
Conclusie
Michel-Joseph Maunoury speelde een sleutelrol in de kritieke beginfase van de Eerste Wereldoorlog. Zijn strategisch inzicht en leiderschap droegen aanzienlijk bij aan de Slag bij de Marne, een keerpunt dat de Duitse opmars naar Parijs stopte. Ondanks zijn vervroegde pensionering vanwege verwondingen, blijft zijn nalatenschap voortleven als een van de meest opmerkelijke militaire leiders van zijn tijd.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Unknown (Bain News Service, publisher), Public domain, via Wikimedia Commons
- Brécard, Général C. T. (1937). Le Maréchal Maunoury 1847–1923 (in het Frans). Parijs: Editions Berger-Levrault. OCLC 12483293.
- Clayton, Anthony (2003). Paths of Glory. Londen: Cassell. ISBN 0-304-35949-1.
- Doughty, R. A. (2005). Pyrrhic Victory. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 978-0-674-02726-8.
- Bronnen Mei1940
- Evans, M. M. (2004). Battles of World War I. Select Editions. ISBN 1-84193-226-4.
- Greenhalgh, Elizabeth (2014). The French Army and the First World War. Cambridge University Press. ISBN 978-1-107-60568-8.
- Herwig, Holger (2009). The Marne. Random House. ISBN 978-0-8129-7829-2.
- Klein, C. A. (1989). Maréchal Maunoury Le Soldat exemplaire. Parijs: Hugues de Froberville (in het Frans). ISBN 978-2-907659-02-4.
- Philpott, W. (2009). Bloody Victory: The Sacrifice on the Somme and the Making of the Twentieth Century. Londen: Little, Brown. ISBN 978-1-4087-0108-9.
- Spears, Major General Sir Edward (1999) [1930]. Liaison 1914. Eyre & Spottiswood. ISBN 978-0-304-35228-9.
- Tuchman, Barbara (1962). August 1914. Constable & Co. ISBN 978-0-333-30516-4.
