Karl Richard Ruoff (18 augustus 1883 – 30 maart 1967) was een Duitse generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog, vooral actief aan het Oostfront. Hij diende in verschillende belangrijke functies binnen de Wehrmacht en speelde een rol in campagnes zoals de Slag om de Kaukasus. Zijn militaire loopbaan strekte zich uit over beide wereldoorlogen, waarin hij talloze onderscheidingen ontving.
Inhouds opgave
Vroege Leven en Militaire Loopbaan
Karl Ruoff werd geboren op 18 augustus 1883 in Heilbronn, gelegen in het toenmalige Koninkrijk Württemberg. Na zijn middelbare opleiding aan het Gymnasium trad hij op 15 april 1903 toe tot het 10e Württembergse Infanterieregiment nr. 180 van het Württembergse leger in Tübingen als vaandrig. Hij werd op 18 augustus 1904 bevorderd tot tweede luitenant.
Eerste Wereldoorlog
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd Ruoff gepromoveerd tot kapitein op 28 november 1914. Hij voerde het bevel over verschillende eenheden als compagniecommandant. Tijdens de oorlog vervulde hij ook stafposities, waaronder die van brigade- en divisieadjudant bij de 51e Reserve-Infanteriebrigade en de 26e Reservedivisie. Voor zijn prestaties ontving hij de volgende onderscheidingen:
- IJzeren Kruis, 1e en 2e klasse
- Ridderkruis van de Orde van Militaire Verdienste (Württemberg)
- Ridderkruis 1e klasse van de Orde van Frederik (Württemberg)
- Gewondeninsigne in Zwart
Na de oorlog bleef Ruoff actief in het Duitse leger en zette zijn carrière voort tijdens de overgang van de Reichswehr naar de Wehrmacht.
Tweede Wereldoorlog: Commandantenrol aan het Oostfront
Ruoff speelde een belangrijke rol in de militaire campagnes van nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog, met name aan het Oostfront. Hij kreeg verschillende belangrijke commando’s toegewezen.
Commandant van het V. Legerkorps
Op 1 mei 1939 nam Ruoff het bevel over het V. Legerkorps, met hoofdkwartier in Stuttgart. Bij het uitbreken van de oorlog leidde hij dit korps in de vroege campagnes van de Wehrmacht.
Bevelhebber van het 4e Pantserleger (1942)
Op 8 januari 1942 kreeg Ruoff het bevel over het 4e Pantserleger, dat deel uitmaakte van Legergroep Zuid. Tijdens de zomeraanval van 1942 werd Legergroep Zuid opgesplitst in twee formaties, waarbij Ruoff en zijn eenheden werden toegewezen aan Legergroep A. Deze reorganisatie was gericht op het bereiken van de olievelden in de Kaukasus.
Bevelhebber van het 17e Leger (1942-1943)
Vanaf 1 juni 1942 voerde Ruoff het bevel over het 17e Leger, dat ook onder Legergroep A viel. In deze periode kreeg hij tijdelijk de verantwoordelijkheid over het Italiaanse Expeditieleger in Rusland (CSIR) en de Roemeense 3e Leger, die samen de Groep Ruoff vormden.
In de zomer van 1942 begon de Duitse opmars naar de Kaukasus. Het 17e Leger, samen met andere eenheden van Legergroep A, rukte op richting de strategische olievelden. Deze campagne liep echter vast door logistieke problemen en de groeiende Sovjetweerstand. Eind 1942 werd de situatie aan het front kritiek toen het Duitse 6e Leger bij Stalingrad werd omsingeld.
Kuban-bruggenhoofd en Terugtrekking
Terwijl Legergroep B werd teruggetrokken uit Zuid-Rusland, kreeg Ruoff de opdracht om het Kuban-bruggenhoofd te verdedigen. Dit gebied diende als laatste Duitse verdedigingslinie voordat een volledige terugtrekking uit de Kaukasus plaatsvond. In juni 1943 werd Ruoff overgeplaatst naar het commandantenreserve en speelde hij geen actieve rol meer in de verdere oorlog.
Beschuldigingen van Oorlogsmisdaden
Tijdens zijn bevelvoering over het 17e Leger werd Ruoff na de oorlog geconfronteerd met beschuldigingen van betrokkenheid bij oorlogsmisdaden. Het Sovjet-militaire tribunaal in Krasnodar behandelde de zaak in 1943 en stelde ernstige beschuldigingen vast tegen zijn leger. Ondanks deze beschuldigingen werd Ruoff na de oorlog niet door de Sovjet-Unie uitgeleverd of vervolgd.
Onderscheidingen en Militaire Erkenning
Ruoff ontving gedurende zijn loopbaan verschillende onderscheidingen voor zijn militaire verdiensten:
- IJzeren Kruis (1914)
- Ridderkruis van de Orde van Militaire Verdienste (Württemberg)
- Ridderkruis, 1e klasse van de Friedrich Orde (Württemberg)
- Spange 1939 bij het IJzeren Kruis 1914, 2e en 1e klasse
- Medaille voor de Winterveldtocht in het Oosten 1941-1942
- Ridderkruis van het IJzeren Kruis op 30 juni 1941 als generaal der infanterie en commandant van het V. Legerkorps
Nalatenschap en Historische Beoordeling
Hoewel Ruoff niet dezelfde bekendheid geniet als sommige andere Duitse generaals, wordt zijn rol in de campagnes aan het Oostfront nog steeds onderzocht door historici. Zijn betrokkenheid bij de gevechten in de Kaukasus en de controverses rondom oorlogsmisdaden blijven onderwerp van discussie. Zijn loopbaan weerspiegelt de complexiteit van de Duitse militaire operaties in Oost-Europa en de gevolgen daarvan.
Conclusie
Karl Ruoff was een militair die tijdens zijn loopbaan getuige was van enkele van de meest ingrijpende gebeurtenissen van de 20e eeuw. Zijn carrière illustreert de continuïteit van militaire tradities tussen de twee wereldoorlogen, evenals de uitdagingen waarmee de Duitse Wehrmacht aan het Oostfront werd geconfronteerd. Hoewel hij zich onderscheiden heeft op het slagveld, blijft zijn nalatenschap gekleurd door de beschuldigingen van oorlogsmisdaden.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Bundesarchiv, Bild 101I-214-0342-36A / Geller / CC-BY-SA 3.0, CC BY-SA 3.0 DE, via Wikimedia Commons
- Glantz, David M.; House, Jonathan (2009). To the Gates of Stalingrad: Soviet-German Combat Operations, April-August 1942. Lawrence, Kansas: University Press of Kansas. ISBN 978-0-7006-1630-5.
- Parrish, Michael (1996). The Lesser Terror: Soviet State Security, 1939–1953. Praeger Press. ISBN 978-0-275-95113-9.
- Reichswehrministerium, ed. (1930). Rangliste des Deutschen Reichsheeres (in German). Berlin, Germany: Mittler & Sohn Verlag. OCLC 10573418.
- Scherzer, Veit (2007). Die Ritterkreuzträger 1939–1945 Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündeter Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchives (in German). Jena, Germany: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Smelser, Ronald; Davies, Edward J. (2008). The Myth of the Eastern Front: the Nazi-Soviet war in American popular culture. New York: Cambridge University Press. ISBN 9780521833653.
- Bronnen Mei1940
