Kakuji Kakuta: Admiraal van de Japanse Marine WOII

Imperial Japanese Navy Rear Admiral Kakuji Kakuta, notable commander during pivotal Pacific campaigns in World War II.
Kakuji Kakuta, viceadmiraal in de Keizerlijke Japanse Marine, leidde cruciale luchtoperaties in de Pacificoorlog.

Kakuji Kakuta (角田 覚治, Kakuta Kakuji, 23 september 1890 – 2 augustus 1944) was een viceadmiraal in de Keizerlijke Japanse Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij speelde een belangrijke rol in de leiding over Japanse luchtvaartdivisies in de Pacificoorlog en stond bekend om zijn strategische betrokkenheid bij verschillende cruciale campagnes.

Vroege Leven en Carrière

Kakuta werd geboren in Minamikanbara, een landelijke regio in de prefectuur Niigata, Japan. In 1911 studeerde hij af aan de Keizerlijke Japanse Marineacademie als 45e van een klas van 145 cadetten. Zijn vroege carrière omvatte dienst aan boord van diverse schepen, waaronder de kruisers Aso en Ibuki. Na zijn benoeming tot vaandrig diende hij op de kruiser Chiyoda. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij onder meer gestationeerd op het slagschip Settsu en de kruiser Azuma.

Vanaf de jaren 1920 bekleedde Kakuta verschillende functies binnen de marine. Hij was bewapeningsofficier op de kruiser Yubari en studeerde af aan de Marine Stafschool. Zijn eerste commando, de kruiser Kiso, begon in 1934. Later volgden bevelhebbersposities op de kruisers Furutaka en Iwate, evenals de slagschepen Yamashiro en Nagato. Op 15 november 1939 werd hij bevorderd tot schout-bij-nacht.

Rol in de Tweede Wereldoorlog

Begin van de Pacificoorlog

Bij het uitbreken van de oorlog in december 1941 had Kakuta het bevel over Carrier Division 4, bestaande uit het vliegdekschip Ryūjō. Deze divisie bood luchtsteun aan Japanse landingen in de Filipijnen. Begin 1942 nam hij deel aan de Indiase Oceaan-aanval, gericht op Britse bases in India en Ceylon.

Slag om Midway en de Aleoeten

Tijdens de Slag om Midway in juni 1942 leidde Kakuta een taakgroep met de vliegdekschepen Ryūjō en Jun’yō, die luchtaanvallen uitvoerden op Dutch Harbor in Alaska. Deze operatie maakte deel uit van de Aleoeten-campagne en diende als afleidingsmanoeuvre voor de hoofdaanval op Midway.

Zuidelijke Campagnes

Als commandant van de Tweede Carrier Striking Force voerde Kakuta aanvallen uit tijdens de Slag bij de Santa Cruz-eilanden en de Zeeslag bij Guadalcanal. Zijn eenheden, waaronder de vliegdekschepen Jun’yō en Zuikaku, vochten tegen Amerikaanse zeestrijdkrachten in hevige lucht- en zeeslagen.

Promotie en Laatste Jaren

In november 1942 werd Kakuta bevorderd tot viceadmiraal. Onder leiding van Mineichi Koga, de nieuwe bevelhebber van de gecombineerde vloot na de dood van admiraal Isoroku Yamamoto, werd de Japanse marine gereorganiseerd naar het model van Amerikaanse carrier-taskforces. Kakuta kreeg het bevel over de Eerste Luchtvloot, die alle landgestationeerde marinevliegtuigen omvatte in de Filipijnen en de centrale Stille Oceaan.

Slag om de Filipijnse Zee

In juni 1944 speelde Kakuta een rol in de Slag om de Filipijnse Zee. Ondanks zijn inspanningen leden zijn squadrons zware verliezen tegen de superieure luchtmacht van de Amerikanen, waardoor de Japanse luchtmacht aanzienlijk verzwakt werd.

Laatste Dagen op Tinian

Kakuta was gestationeerd op Tinian toen Amerikaanse troepen het eiland naderden. Als hoogste militaire officier op het eiland probeerde hij met zijn staf te ontsnappen via vooraf afgesproken ontmoetingen met Japanse onderzeeërs. Na meerdere mislukte pogingen trok hij zich terug in een grot aan de oostkust van Tinian. Zijn exacte dood is onbekend, maar men neemt aan dat hij zelfmoord pleegde kort na de Amerikaanse landing. Zijn stoffelijk overschot werd vermoedelijk begraven door zijn staf.

Conclusie

Kakuji Kakuta speelt een belangrijke rol in de geschiedenis van de Japanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn loopbaan weerspiegelt de complexe uitdagingen en strategische keuzes waarmee de Keizerlijke Japanse Marine werd geconfronteerd in een steeds intensiever conflict. Van de Aleoeten tot de Filipijnen markeren zijn operaties een periode van zowel vooruitgang als verlies, met blijvende gevolgen voor de militaire geschiedenis van Japan.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding:
  2. Fuller, Richard (1992). Shokan: Hirohito’s Samurai. London: Arms and Armour Press. ISBN 1-85409-151-4.
  3. D’Albas, Andrieu (1965). Death of a Navy: Japanese Naval Action in World War II. Devin-Adair Pub. ISBN 0-8159-5302-X.
  4. Dull, Paul S. (1978). A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941–1945. Naval Institute Press. ISBN 0-87021-097-1.
  5. Frank, Richard B. (1990). Guadalcanal: The Definitive Account of the Landmark Battle. New York: Penguin Group. ISBN 0-14-016561-4.
  6. Hammel, Eric (1999). Carrier Strike: The Battle of the Santa Cruz Islands, October 1942. Pacifica Press. ISBN 0-7603-2128-0.
  7. Hara, Tameichi (1961). Japanese Destroyer Captain. New York & Toronto: Ballantine Books. ISBN 0-345-27894-1.
  8. Lundstrom, John B. (2005). First Team And the Guadalcanal Campaign: Naval Fighter Combat from August to November 1942. Naval Institute Press. ISBN 1-59114-472-8.
  9. Morison, Samuel Eliot (1958). The Struggle for Guadalcanal, August 1942 – February 1943. Boston: Little, Brown and Company. ISBN 0-316-58305-7.
  10. Bronnen Mei1940