Lieutenant General Sir Iven Giffard Mackay, KBE, CMG, DSO & Bar, VD (7 april 1882 – 30 september 1966) was een prominente Australische legerofficier die in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog diende. Dit artikel beschrijft zijn levensloop, militaire carrière en bijdragen aan enkele van de belangrijkste veldslagen in de moderne geschiedenis.
Inhouds opgave
Vroege leven en loopbaan
Iven Giffard Mackay werd geboren op 7 april 1882 in Grafton, New South Wales. Hij was het enige zoon van de Schotse predikant Isaac Mackay en diens Canadese vrouw Emily Frances King. Mackay ontving zijn opleiding aan de Grafton Superior Public School en het Newington College. Later studeerde hij aan de Universiteit van Sydney, waar hij in 1904 afstudeerde met een Bachelor of Arts (BA). Hij blonk niet alleen academisch uit, maar was ook een verdienstelijk sporter, die in rugby en roeien vertegenwoordigde.
Zijn vroege militaire ervaring deed hij op als lid van het cadetkorps van Newington College, waar hij de rang van sergeant bereikte. In 1911 trad hij toe tot het Cadet Corps als luitenant en in 1913 trad hij toe tot de Militia. Kort voor het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog werd hij kapitein. Naast zijn militaire verplichtingen, gaf Mackay les in fysica aan de Universiteit van Sydney en verschillende andere onderwijsinstellingen.
Eerste Wereldoorlog
Inzet in Gallipoli
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog trad Mackay toe tot de Australian Imperial Force als adjudant van het 4e Infanteriebataljon. Na een ernstig ongeval dat zijn eerste inzet vertraagde, kwam Mackay uiteindelijk aan in Gallipoli, waar hij zich snel onderscheidde door zijn moed en leiderschap tijdens de Slag om Lone Pine in augustus 1915.
Tijdens deze slag leidde Mackay zijn mannen met ongeëvenaarde moed in hevige gevechten van man-tot-man, waarbij hij persoonlijk meerdere vijanden uitschakelde. Ondanks ernstige verwondingen bleef hij op zijn post, wat zijn status als een van de belangrijkste officieren in de Australische strijdkrachten verder versterkte. Zijn acties bij Lone Pine werden opgemerkt, en hoewel hij geen Victoria Cross ontving, werd hij meerdere malen vermeld in militaire rapporten.
Het Westelijke Front
In 1916 werd Mackay naar Frankrijk gestuurd, waar hij het bevel voerde over het 4e Infanteriebataljon tijdens enkele van de bloedigste veldslagen van de Eerste Wereldoorlog, waaronder de Slag om Pozières en de Slag om Bullecourt. Zijn leiderschap en strategische inzicht werden nogmaals benadrukt toen hij succesvol weerstand bood tegen vijandelijke tegenaanvallen en belangrijke strategische punten innam.
In juni 1918 werd Mackay bevorderd tot brigadegeneraal en kreeg hij het bevel over de 1e Infanteriebrigade. Onder zijn bevel speelde de brigade een cruciale rol in de Slag bij Amiens en de aanval op de Hindenburglinie, die uiteindelijk leidde tot de ineenstorting van de Duitse verdediging.
Periode tussen de oorlogen
Na de oorlog keerde Mackay terug naar Australië, waar hij zijn academische carrière hervatte. Hij studeerde fysica aan de Universiteit van Cambridge onder de beroemde fysicus Ernest Rutherford. In 1933 werd hij benoemd tot hoofd van Cranbrook School in Sydney, een positie die hij bekleedde tot de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog. Gedurende deze periode bleef hij actief in de Militia en werd uiteindelijk bevorderd tot generaal-majoor in 1937.
Tweede Wereldoorlog
Commandant van de 6e Divisie
Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 werd Mackay benoemd tot commandant van de 6e Divisie, een van de eerste Australische eenheden die in actie kwam tijdens de oorlog. Onder zijn leiding nam de 6e Divisie deel aan de Westelijke Woestijncampagne in Libië, waar zij grote successen behaalden, waaronder de inname van Bardia en Tobruk. Deze overwinningen waren van groot strategisch belang en brachten Mackay internationale erkenning, waaronder een benoeming tot Ridder Commandeur in de Orde van het Britse Rijk (KBE).
Campagne in Griekenland
Na zijn successen in Noord-Afrika werd Mackay belast met het bevel over een geallieerde troepenmacht tijdens de Slag om Griekenland in 1941. Ondanks zware verliezen en strategische tegenslagen toonde Mackay zijn karakteristieke moed en vastberadenheid. Hij bleef zijn manschappen inspireren door zijn persoonlijke voorbeeld van onverschrokkenheid onder vuur. Tijdens deze campagne was hij de enige Australische generaal die in directe gevechten tegenover de Waffen-SS stond.
Verdediging van Australië
Na de terugtrekking uit Griekenland keerde Mackay terug naar Australië, waar hij werd aangesteld als General Officer Commanding Home Forces, verantwoordelijk voor de verdediging van het vasteland tegen een potentiële Japanse invasie. Hij ontwikkelde defensieve strategieën die gericht waren op het beschermen van de vitale gebieden in Oost- en Zuid-Australië, wat later aanleiding gaf tot de controversiële “Brisbane Line”-mythe.
Campagne in Nieuw-Guinea
In 1943 werd Mackay voor korte tijd benoemd tot commandant van de New Guinea Force, waar hij toezicht hield op belangrijke operaties zoals de Slag om Finschhafen. Hoewel hij gerespecteerd bleef om zijn ervaring en wijsheid, was er enige bezorgdheid over zijn vermogen om de intensiteit van de campagne bij te houden. Uiteindelijk werd hij in november 1943 vervangen door luitenant-generaal Sir Leslie Morshead.
Hoge Commissaris in India
In november 1943 werd Mackay benoemd tot Hoge Commissaris in India, een positie waarin hij een diplomatieke rol vervulde tijdens een cruciale periode in de geschiedenis van India, dat op het punt stond onafhankelijk te worden. Mackay speelde een rol in het bevorderen van de betrekkingen tussen Australië en India en ondersteunde de onafhankelijkheidsbeweging van India.
Leven na de oorlog
Na zijn terugkeer in Australië in 1948 trok Mackay zich terug uit het openbare leven, hoewel hij nog steeds actief bleef in verschillende gemeenschaps- en veteraneaangelegenheden. Hij werd geëerd met een eredoctoraat van de Universiteit van Sydney en bleef een gerespecteerde figuur in de Australische samenleving tot aan zijn overlijden op 30 september 1966.
Conclusie
Lieutenant General Sir Iven Giffard Mackay was een man van uitzonderlijke moed en leiderschap, wiens bijdragen aan zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog van onschatbare waarde waren voor de Australische militaire geschiedenis. Zijn leven en carrière illustreren de evolutie van een toegewijde militair en academicus tot een van de meest gerespecteerde leiders van zijn tijd.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Fisher, Thomas, CC BY-SA 4.0, via Wikimedia Commons
- Bronnen Mei1940
- Australian War Memorial: De biografie van Sir Iven Giffard Mackay is gedetailleerd beschreven op de website van het Australian War Memorial. Deze bron biedt een uitgebreide kijk op zijn militaire carrière en zijn bijdragen aan beide wereldoorlogen. Australian War Memorial: Iven Mackay
