
Ivan Ivanovitsj Fedyuninski (Russisch: Ива́н Ива́нович Федю́нинский) werd geboren op 30 juli 1900 in een boerengezin nabij Tugulym in de Oeral. Hij voltooide de dorpsschool in 1913 en begon als leerling-schilder. In 1919 trad hij toe tot het Rode Leger.
Inhouds opgave
Militaire Carrière en de Russische Burgeroorlog
Fedyuninski vocht aan het westelijke front tijdens de Russische Burgeroorlog en raakte twee keer gewond. Op 29 juli 1921 werd hij overgeplaatst naar het 33e Reserve Regiment in Omsk. Na zijn opleiding aan de commandostafschool van het Rode Leger in Omsk werd hij in 1923 overgeplaatst naar Vladivostok, waar hij studeerde aan de infanterieschool tot 1924.
Na zijn afstuderen werd hij benoemd tot pelotonscommandant van het 107e infanterieregiment. In 1929, als commandant van de 6e compagnie van de 36e Infanteriedivisie, nam hij deel aan het conflict tussen de Sovjet-Unie en China over de Oost-Chinese spoorweg. Voor zijn moed en leiderschap tijdens deze gevechten werd hij onderscheiden met de Orde van de Rode Vlag.
De Slag bij Khalkhin Gol
In 1939 voerde Fedyuninski het bevel over het 24e Gemotoriseerde Regiment tijdens de Slag bij Khalkhin Gol. Zijn regiment, ondersteund door tanks, veroorzaakte aanzienlijke schade aan de Japanse troepen en onderbrak de logistieke verbindingen, wat leidde tot een snelle Japanse terugtrekking. Hij werd beloond met de titel Held van de Sovjet-Unie voor zijn heldhaftigheid.
De Tweede Wereldoorlog: Operatie Barbarossa en het Oostfront
Verdediging in de Beginfase
Bij het uitbreken van Operatie Barbarossa in juni 1941 voerde Fedyuninski het bevel over het 15e Infanteriekorps, dat met succes verdedigende acties uitvoerde tegen de Duitse opmars in Wit-Rusland. Hij raakte gewond tijdens deze veldslagen en werd overgebracht naar een ziekenhuis in Moskou.
De Slag om Leningrad
In september 1941, tijdens de beslissende fase van de Slag om Leningrad, werd hij door maarschalk Georgi Zjoekov benoemd tot plaatsvervangend commandant van het Leningradfront. Hij nam deel aan de succesvolle verdediging en het terugdringen van Duitse troepen tijdens de Tichvin-operatie.
Het Doorbreken van de Blokkade
Begin 1943 kreeg Fedyuninski de verantwoordelijkheid voor het doorbreken van de belegering van Leningrad. Tijdens Operatie Iskra speelde hij een centrale rol bij de doorbraak langs de Schlesselburg-Sinyavinski-sector. Voor deze prestatie ontving hij de Orde van Koetoezov, eerste klasse.
Vervolg van de Oorlogsinspanningen
Later werd Fedyuninski benoemd tot commandant van het 11e Leger en nam hij deel aan offensieven zoals de operaties bij Brjansk en Gomel-Rechitsa. In 1944 leidde hij het 2e Stootleger tijdens de doorbraak vanuit het Oranienbaum-bruggenhoofd, wat cruciaal was bij het opheffen van de blokkade van Leningrad.
Zijn leger leverde later zware gevechten bij Narva en nam deel aan de offensieven in Estland en Oost-Pruisen. Tijdens de Slag om Berlijn in 1945 speelde hij wederom een leidende rol.
Na de Oorlog
Commandoposten en Militaire Districten
Na de Tweede Wereldoorlog bekleedde Fedyuninski hoge posities, waaronder plaatsvervangend commandant van de Groep van Sovjettroepen in Duitsland (1951-1954) en commandant van de militaire districten Transkaukasië en Turkestan. Hij werd in 1955 gepromoveerd tot generaal van het leger.
Adviseur en Inspecteur
Vanaf 1965 was hij inspecteur en adviseur van het Sovjetministerie van Defensie. Daarnaast was hij afgevaardigde in de Opperste Sovjet. Hij stierf op 17 oktober 1977 in Moskou en werd met militaire eer begraven op de Novodevitsji-begraafplaats.
Onderscheidingen en Eerbetoon
Sovjetonderscheidingen
Fedyuninski ontving talrijke onderscheidingen, waaronder:
- De titel Held van de Sovjet-Unie
- Vier Ordes van Lenin
- Vijf Ordes van de Rode Vlag
- Twee Ordes van Soevorov
- Twee Ordes van Koetoezov
- De Orde van de Rode Ster
Hij ontving daarnaast medailles zoals de medaille voor de verdediging van Leningrad en de overwinning op Duitsland in de Grote Vaderlandse Oorlog.
Buitenlandse Onderscheidingen
Ook internationaal werd hij geëerd, met onderscheidingen uit Mongolië, Polen, de DDR en Tsjecho-Slowakije, waaronder:
- Held van de Mongoolse Volksrepubliek
- De Orde van Soechbaatar (Mongolië)
- Het Gouden Kruis van de Virtuti Militari (Polen)
Eretitels
Fedyuninski werd benoemd tot ereburger van verschillende steden, waaronder Tallinn, Brjansk en Gomel.
Conclusie
Ivan Fedyuninski was een prominente militaire commandant die door zijn uitgebreide ervaring en leiderschap een cruciale rol speelde in de Sovjetmilitaire successen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Zijn nalatenschap leeft voort in de talloze onderscheidingen en ereposten die hij ontving.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding:
Erickson, John (1975). The Road to Stalingrad: Stalin’s War with Germany, Volume One. New York: Harper & Row. ISBN 978-0-06-011067-3.
Erickson, John (1983). The Road to Berlin: Stalin’s War with Germany, Volume Two. New York: Harper & Row. ISBN 978-0-06-011121-2.
Glantz, David M. (2002). The Battle for Leningrad, 1941-1944. Lawrence: University Press of Kansas. ISBN 978-0-7006-1208-6.
Zhukov, Georgy K. (1974). Marshal of Victory, Volume I. Pen and Sword Books Ltd. ISBN 978-1781592915.
Overy, Richard (1997). Russia’s War: Blood upon the Snow. New York: Penguin Books. ISBN 978-0-14-027169-0.
Glantz, David M. (1995). From the Don to the Dnepr: Soviet Offensive Operations, December 1942 – August 1943. London: Frank Cass Publishers. ISBN 978-0-7146-4155-9.
- Bronnen Mei1940