Holland Smith: Generaal en Pionier van Amfibische Oorlogsvoering

Foto van Holland McTyeire Smith, generaal van het Amerikaanse Korps Mariniers, zittend achter zijn bureau in uniform tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Generaal Holland McTyeire Smith, leider van het Korps Mariniers, aan het werk achter zijn bureau tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Holland McTyeire Smith (20 april 1882 – 12 januari 1967) was een generaal in het Korps Mariniers van de Verenigde Staten en speelde een belangrijke rol tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij wordt vaak gezien als de pionier van moderne Amerikaanse amfibische oorlogsvoering. Zijn bijnaam “Howlin’ Mad” kreeg hij van zijn troepen tijdens zijn dienst in de Dominicaanse Republiek in 1916.

Vroege Levensjaren en Opleiding

Holland Smith werd geboren op 20 april 1882 in Hatchechubbee, Alabama, als zoon van John V. Smith en Cornelia Caroline McTyeire. Beide ouders waren overtuigd methodisten. In 1901 behaalde hij een Bachelor of Science aan de Auburn Universiteit (destijds Alabama Polytechnic Institute). Hoewel hij aanvankelijk een militaire carrière ambieerde, behaalde hij ook een graad in de rechten aan de Universiteit van Alabama in 1903. Kort daarna werkte hij als advocaat in Montgomery, Alabama.

Toen hij in 1905 geen militaire aanstelling in het leger kon krijgen, accepteerde hij een benoeming als tweede luitenant in het Korps Mariniers. Na zijn opleiding aan de School of Application in Annapolis, Maryland, werd hij uitgezonden naar de Filipijnen, waar hij diende tot 1908.

Militaire Carrière tot de Eerste Wereldoorlog

Tussen 1909 en 1917 vervulde Smith diverse functies binnen het Korps Mariniers, waaronder dienst op marinebases in Panama, Annapolis en Puget Sound. Zijn tijd in de Dominicaanse Republiek in 1916 bracht hem in contact met rebellengroepen, wat hem gevechtservaring opleverde. Dit bleek later van onschatbare waarde tijdens de Eerste Wereldoorlog.

Eerste Wereldoorlog en Oorlogservaring

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd Smith in juni 1917 naar Frankrijk gestuurd als commandant van de 8th Machine Gun Company van het 5e Mariniersregiment. Zijn eenheid werd tijdelijk toegevoegd aan Franse troepen, de Chasseurs Alpins, om tactieken te leren. Later werd hij benoemd tot adjunct van de 4th Marine Brigade, waar hij een sleutelrol speelde bij de logistiek en communicatie tijdens veldslagen zoals Belleau Wood.

Na verdere opleidingen in Frankrijk en de Verenigde Staten bleef hij tot na de wapenstilstand van november 1918 actief in Europa. Voor zijn bijdrage aan de gevechten ontving hij diverse onderscheidingen, waaronder het Croix de Guerre met palm van de Franse regering en een eervolle vermelding van generaal John J. Pershing.

Voorbereidingen voor de Tweede Wereldoorlog

Op de drempel van de Tweede Wereldoorlog leidde generaal Smith uitgebreide trainingsprogramma’s voor het leger, de marine en het korps mariniers op het gebied van amfibische oorlogsvoering. Deze oefeningen legden de basis voor succesvolle Amerikaanse landingen in zowel de Atlantische als de Stille Oceaan. Hij was direct betrokken bij de voorbereiding van Amerikaanse en Canadese troepen voor operaties op Kiska en Attu in de Aleoeten en voerde later het bevel over het V Amphibious Corps tijdens belangrijke veldslagen, zoals die op de Gilbert- en Marshalleilanden en in de Marianen.

Rol in de Marianen-operaties

Tijdens de Marianen-operatie had Smith niet alleen het bevel over het V Amphibious Corps, maar ook over alle expeditiemachten, inclusief de troepen die Guam heroverden. Zijn leiderschap werd verder getest in de Slag om Saipan en Tinian. Zijn strategische inzichten droegen bij aan de uiteindelijke overwinning van de geallieerden in de regio.

Tweede Wereldoorlog: Opkomst als Strategisch Leider

Met de uitbraak van de Tweede Wereldoorlog werd Holland Smith een centrale figuur in de ontwikkeling en uitvoering van amfibische operaties. Als commandant van de 1st Marine Brigade leidde hij uitgebreide trainingsprogramma’s in Guantánamo Bay, Cuba. Dit was een voorloper van de latere strategische landingen in de Pacific.

Amfibische Operaties in de Pacific

In 1942 nam Smith het bevel over het Amphibious Corps, Pacific Fleet, waar hij verantwoordelijk was voor de voorbereiding van de 2nd en 3rd Marine Divisions. Zijn leiderschap bleek cruciaal tijdens de campagnes op de Gilbert- en Marshalleilanden, waar nieuwe technieken in amfibische oorlogsvoering werden getest en geperfectioneerd.

Tijdens de Marianen-campagne in 1944 had Smith het bevel over alle geallieerde troepen die betrokken waren bij de herovering van Saipan, Tinian en Guam. Deze campagnes waren belangrijk voor de strategische verzwakking van Japanse stellingen in de Pacific en openden de weg voor de latere invasie van Japan.

Slag om Iwo Jima

Een van de meest uitdagende opdrachten in Smiths carrière was het leiden van de troepen tijdens de Slag om Iwo Jima in 1945. Als commandant van Task Force 56 coördineerde hij een gezamenlijke aanvalsmacht bestaande uit Amerikaanse mariniers, soldaten en marinepersoneel. Hoewel het een zware en kostbare overwinning was, bleek de slag een keerpunt in de oorlog.

Smith benadrukte herhaaldelijk het belang van discipline en verantwoordelijkheid binnen het Korps Mariniers. Deze waarden beschouwde hij als essentieel voor het succes van complexe operaties zoals die op Iwo Jima.

Einde van de Militaire Carrière

Na de Tweede Wereldoorlog bleef Smith actief in de militaire organisatie. Hij werd in 1945 aangesteld als commandant van het Marine Training and Replacement Command in Camp Pendleton, Californië. Kort daarna, in mei 1946, ging hij met pensioen en werd hij gepromoveerd tot de rang van generaal op de gepensioneerde lijst.

Na zijn pensionering vestigde Smith zich in La Jolla, Californië, waar hij zijn passie voor tuinieren voortzette. Zijn vrouw, Ada Wilkinson, overleed in 1962, en Smith zelf overleed op 12 januari 1967 na een langdurige ziekte. Hij werd met volledige militaire eer begraven op het Fort Rosecrans National Cemetery in San Diego, Californië.

Conclusie

Holland McTyeire Smith wordt beschouwd als een van de belangrijkste leiders in de geschiedenis van het Amerikaanse Korps Mariniers. Zijn innovatieve bijdragen aan de ontwikkeling van amfibische oorlogsvoering en zijn strategisch leiderschap tijdens cruciale campagnes in de Tweede Wereldoorlog, zoals Iwo Jima en de Marianen, hebben de basis gelegd voor moderne militaire strategieën.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding: Holland McTyeire, public domain via wiki commens
  2. Hearn, Chester G. (2007). Marines: An Illustrated History: The U.S. Marine Corps from 1775 to the 21st Century. Minneapolis: Zenith Imprint. ISBN 978-0-76033-123-6.
  3. Hastings, Max (2008). Retribution: The Battle for Japan, 1944–45. New York: Knopf Publishing Group. ISBN 978-0-307-26351-3.
  4. Venzon, Anne Cipriano (2003). From Whaleboats to Amphibious Warfare: Lt. Gen. “Howlin’ Mad” Smith and the U.S. Marine Corps. Westport: Greenwood Publishing Group. ISBN 978-0-313-32456-3.
  5. Gailey, Harry A. (1987). Howlin’ Mad Vs. the Army: Conflict in Command Saipan 1944. New York: Dell Publishing Co. ISBN 978-0-440-20458-6.
  6. Smith, Holland M. (1949). Coral and Brass. Washington, D.C.: United States Marine Corps. OCLC 5170569.
  7. Bronnen Mei1940