
De HMS King George V was een Brits slagschip en het vlaggenschip van de Royal Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit schip, vernoemd naar koning George V, diende in talrijke operaties over de Atlantische, Mediterrane en Pacifische Oceanen.
Inhouds opgave
Technische Specificaties van de HMS King George V
Algemene Kenmerken
- Klasse en type: King George V-klasse slagschip
- Waterverplaatsing: 42.200 ton (1941)
- Afmetingen: Lengte: 227 meter; Breedte: 31 meter; Diepgang: 9,9 meter
- Snelheid: 28 knopen (ongeveer 52 km/u)
- Bemanning: 1.314 tot 1.631 personen
Bewapening en Pantser
De HMS King George V had een krachtige bewapening die het slagschip geschikt maakte voor uiteenlopende missies:
- Hoofdgeschut: 10 × 14-inch (356 mm) kanonnen, verdeeld over twee viervoudige en één dubbele toren.
- Secundair geschut: 16 × 5.25-inch (133 mm) kanonnen.
- Anti-luchtvaartgeschut: 64 × 2-ponder “pom-poms” en andere automatische wapens.
Het schip was voorzien van uitgebreide pantsering, waaronder een hoofdpantsergordel van 15 inch (380 mm) en versterkte dekken en torentjes.
Voortstuwing
De voortstuwing werd verzorgd door vier Parsons-stoomturbines en acht Admiralty-ketels, wat een totaal vermogen van 125.000 pk opleverde. Dit stelde het schip in staat om met hoge snelheid lange afstanden af te leggen.
Refits en Moderniseringen
Tijdens haar carrière onderging de HMS King George V verschillende refits om haar prestaties en verdediging te verbeteren. Deze aanpassingen omvatten:
- Installatie van radarapparatuur zoals Type 281 en Type 285.
- Toevoeging van extra anti-luchtvaartgeschut, waaronder 40 mm Bofors-kanonnen.
- Verwijdering van verouderde bewapening en aanpassing van superstructuren voor betere gevechtscapaciteiten.
Radar en Sensoren op HMS King George V
Tijdens haar actieve dienstperiode was de HMS King George V uitgerust met geavanceerde radartechnologie, die in verschillende fasen werd geïmplementeerd en geüpgraded. Deze technologie stelde het schip in staat om vijandelijke eenheden vroegtijdig te detecteren, doelen nauwkeurig te volgen en effectief te reageren op bedreigingen, zowel vanuit de lucht als op zee.
Overzicht van de Radarapparatuur 1945
- Type 281 Radar (Vroegtijdige Waarschuwing)
- Functie: Een vroege detectieradar ontworpen om inkomende vijandelijke vliegtuigen en schepen op te sporen.
- Werkingsbereik: Tot 150 kilometer voor vliegtuigen en 30 kilometer voor schepen.
- Frequentie: Werkte op een golflengte van ongeveer 7 meter.
- Rol: Dit systeem was onmisbaar voor het beschermen van het schip tegen verrassingsaanvallen en werd vaak gebruikt om andere schepen in de vloot te waarschuwen voor vijandelijke bewegingen.
- Type 273 Radar (Oppervlakte Zoeksysteem)
- Functie: Ontworpen om oppervlakteschepen te detecteren en hun koers en snelheid te volgen.
- Kenmerken: Hoog vermogen en relatief korte golflengtes, wat resulteerde in een verbeterde nauwkeurigheid.
- Gebruik: Met dit systeem kon de bemanning vijandelijke schepen volgen, zelfs in slechte weersomstandigheden of beperkte zichtbaarheid, zoals mist.
- Type 284 Radar (Artillerie-Controle)
- Functie: Deze radar werd specifiek gebruikt om nauwkeurige schietoplossingen te bieden voor het hoofdgeschut van het schip.
- Technologie: Gebruikte smalle bundels om doelen nauwkeurig te lokaliseren en de trajecten van granaten te volgen.
- Voordeel: Het verhoogde de effectiviteit van het zware geschut aanzienlijk, vooral tijdens langeafstandsbeschietingen.
- Type 285 Radar (Luchtverdediging en Artillerie-Controle)
- Functie: Diende zowel voor de vuurleiding voor de luchtdoelartillerie als voor het volgen van vliegtuigen.
- Frequentie en bereik: Werkte op een kortere golflengte voor meer precisie en kon doelen binnen een straal van 15 kilometer detecteren.
- Toepassing: Gebruikt in combinatie met de secundaire bewapening, zoals de 5.25-inch kanonnen.
- Type 277 Radar (Hoogtebepaling)
- Functie: Ontwikkeld om de hoogte van inkomende vijandelijke vliegtuigen te bepalen, een essentiële functie voor luchtafweerverdediging.
- Nauwkeurigheid: Zorgde voor precieze gegevens die werden geïntegreerd in de luchtafweergeschutscontrole.
- Type 282 Radar (Controle voor Luchtafweergeschut)
- Functie: Deze radar was ontworpen om kleinere luchtdoelen te volgen en de effectiviteit van het lichte luchtafweergeschut, zoals de 2-ponder “pom-poms”, te verbeteren.
- Kenmerk: Hoge snelheid in doeltracking, cruciaal voor het reageren op snelle vliegtuigen of torpedobommenwerpers.
- Type 293 Radar (Lucht- en Oppervlaktebewaking)
- Functie: Een veelzijdige radar die zowel lucht- als oppervlakteschepen kon detecteren.
- Innovatie: Verhoogde het vermogen van het schip om meerdere doelen tegelijk te volgen en vijandelijke bewegingen snel te analyseren.
Operationele Geschiedenis van HMS King George V
De HMS King George V nam een prominente plaats in tijdens de zoektocht en vernietiging van het Duitse slagschip Bismarck. In mei 1941 braken KMS Bismarck en de zware kruiser KMS Prinz Eugen door naar de Atlantische Oceaan. Na de vernietiging van HMS Hood en de beschadiging van HMS Prince of Wales was de King George V samen met HMS Rodney belast met het stoppen van deze dreiging.
De King George V, het vlaggenschip van Admiral Sir John Tovey, nam deel aan het afsluitende gevecht op 27 mei 1941. Tijdens deze actie vuurde het schip 339 granaten van 14-inch af, waarvan meerdere zware treffers Bismarck ernstig beschadigden. Samen met andere schepen dwong het de Duitse bemanning om hun schip te laten zinken.
Mediterrane Operaties
Na de succesvolle campagne tegen de KMS Bismarck werd de HMS King George V overgeplaatst naar de Middellandse Zee om deel te nemen aan Operatie Husky, de geallieerde invasie van Sicilië in 1943. Het slagschip ondersteunde landingsoperaties door bombardementen uit te voeren op vijandelijke stellingen bij Trapani en Levanzo. Later in het jaar escorteerde het schip een deel van de overgegeven Italiaanse vloot, inclusief de slagschepen Andrea Doria en Duilio, naar Malta.
De King George V diende ook tijdens de Salerno-landingen (Operatie Avalanche) in september 1943, waar het artilleriesteun verleende aan de geallieerde troepen die de kust van Italië bestormden.
Operaties in de Stille Oceaan
In 1944 werd de HMS King George V toegevoegd aan de British Pacific Fleet en ingezet in de Stille Oceaan, een regio waar geallieerde zeemachten vochten tegen Japan. Het schip speelde een sleutelrol in verschillende bombardementen op Japanse doelen, waaronder fabrieken en luchtmachtbases op de Ryukyu-eilanden en in Hitachi.
De meest opvallende bijdrage kwam in juli 1945, toen de King George V deelnam aan nachtelijke bombardementen op Hamamatsu en Hitachi. Het slagschip vuurde honderden 14-inch granaten af op strategische industriële installaties. Dit was een van de laatste offensieve acties van de Royal Navy vóór het einde van de oorlog.
Naoorlogse Activiteiten en Ontmanteling
Training en Reserves
Na de oorlog werd de HMS King George V in 1946 ingezet als trainingsschip. In deze periode diende het ook als vlaggenschip van de Britse Home Fleet. Echter, met de afname van de behoefte aan grote slagschepen en de opkomst van luchtvaart en rakettechnologie, werd de King George V in 1950 in reserve geplaatst.
Ontmanteling
In 1957 werd besloten om het schip samen met haar zusterschepen te ontmantelen. In 1958 werd het naar een scheepssloperij in Dalmuir, Schotland, gebracht, waar het werd gesloopt.
Conclusie
De HMS King George V was een belangrijk slagschip van de Royal Navy tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het schip werd gekenmerkt door zijn innovatieve ontwerp, geavanceerde radartechnologie en indrukwekkende gevechtsvermogen. Met een actieve rol in enkele van de meest invloedrijke operaties van de oorlog, zoals de vernietiging van de Duitse Bismarck, droeg het bij aan strategische successen in zowel de Atlantische, Mediterrane als Pacifische campagnes. Hoewel de HMS King George V uiteindelijk uit dienst werd gesteld en ontmanteld, blijft het een blijvende herinnering aan de kracht en het technische vernuft van de Britse marine in een belangrijk tijdperk van wereldgeschiedenis
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: USN, Public domain, via Wikimedia Commons
- Campbell, John. (1985). Naval Weapons of World War Two. London: Conway Maritime Press. ISBN 0-87021-459-4.
- Campbell, N. J. M. (1980). “Great Britain”. In Chesneau, Roger (ed.). Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. New York: Mayflower Books. pp. 2–85. ISBN 0-8317-0303-2.
- Chesneau, Roger. (2004). Ship Craft 2: King George V Class Battleships. Chatham Publishing. ISBN 1-86176-211-9.
- Garzke, William H., Jr.; Dulin, Robert O., Jr. (1980). British, Soviet, French, and Dutch Battleships of World War II. London: Jane’s. ISBN 0-7106-0078-X.
- Hobbs, Davis (2017). The British Pacific Fleet: The Royal Navy’s Most Powerful Strike Force. Barnsley, UK: Seaforth Publishing. ISBN 978-1-5267-0283-8.
- Lenton, H.T.; Colledge, J.J. (1973). Warships of World War II (Second ed.). London: Ian Allan. ISBN 0-7110-0403-X.
- Molony, Brigadier C.J.C.; Flynn, Captain F.C. (R.N.); Davies, Major-General H.L. & Gleave, Group Captain T.P. (2004) [1st. pub. HMSO:1973]. Butler, Sir James (ed.). The Mediterranean and Middle East, Volume V: The Campaign in Sicily 1943 and The Campaign in Italy 3rd September 1943 to 31st March 1944. History of the Second World War, United Kingdom Military Series. Uckfield, UK: Naval & Military Press. ISBN 1-84574-069-6.
- Raven, Alan & Roberts, John (1976). British Battleships of World War Two: The Development and Technical History of the Royal Navy’s Battleship and Battlecruisers from 1911 to 1946. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press. ISBN 0-87021-817-4.
- Tarrant, V. E. (1991). King George V Class Battleships. London: Arms and Armour. ISBN 1-85409-026-7.
- Bronnen Mei1940