Henk Feldmeijer (Assen, 30 november 1910 – Raalte, 22 februari 1945) was een Nederlands fascistisch politicus en lid van de Waffen-SS. Hij was lid van de Nationaal-Socialistische Beweging (NSB), leider van de “Mussert-Garde” (een op de SS lijkende jongerenbeweging van de NSB) en één van de grondleggers van de Nederlandsche SS waar hij voorman van werd.
Opleiding Henk Feldmeijer
Johannes Hendrik Veldmeijer werd geboren in Assen als zoon van een sergeant-majoor, die zijn achternaam (en dus ook die van zijn zoon) in 1915 liet wijzigen in Feldmeijer. In 1928 rondde hij de hbs af en ging wis- en natuurkunde studeren aan de Rijksuniversiteit Groningen. In 1932 werd hij lid van de pas opgerichte NSB. Zijn werkzaamheden voor de NSB namen spoedig een belangrijk deel van zijn tijd in. In 1935 zakte hij voor zijn kandidaatsexamen en stopte vervolgens met zijn studie zodat hij zich volledig op zijn NSB-taken kon concentreren.
Reserve officier bij de landmacht
In 1930/31 vervulde hij zijn dienstplicht bij de luchtdoelartillerie en werd reserve-officier, maar in 1935 werd hij vanwege zijn NSB-lidmaatschap als reserve-officier ontslagen.
Tijdens de meidagen van 1940 werd Feldmeijer gearresteerd
Vlak voor de Duitse aanval op Nederland in 1940 werd Feldmeijer met nog een aantal NSB-prominenten vastgezet en tijdens de meidagen van 1940 naar Frankrijk vervoerd, waar hij op 30 mei 1940 in Calais door de Duitsers werd bevrijd.
Oprichting Nederlandse SS
Terug in Nederland kreeg hij spoedig een goede verhouding met SS-leider Hanns Albin Rauter. Op 11 september 1940 kreeg hij de opdracht om de Nederlandsche SS op te richten, dit echter zeer tegen de zin van NSB-leider Mussert, die niets zag in de SS. Dit leidde dan ook tot veel conflicten binnen de NSB, met aan de ene kant Mussert en aan de andere kant Feldmeijer en ook Rost van Tonningen. Feldmeijer stimuleerde zijn leden om actief bij te dragen aan de Duitse oorlogsinspanning.
Feldmeijer werd ingezet aan het oostfront
De Nederlandsche SS werd uiteindelijk een voorportaal voor de Waffen-SS, veel Nederlandse SS’ers namen dienst bij de Waffen-SS en werden ingezet aan het oostfront.
Feldmeijer had een achtergrond bij de luchtdoelartillerie, dit was een reden om hem in te delen bij de FLAK (Flugabwehrkanone).
Feldmeijer diende zelf twee keer aan het front: april-mei 1941 als kanonnier in de Leibstandarte Adolf Hitler in Joegoslavië en Griekenland, en juni 1942 – maart 1943 als Flak-commandant in SS- Divisie Wiking aan het Oostfront in Zuid-Rusland.
Voor zijn optreden bij de Waffen-SS ontving Feldmeijer het IJzeren Kruis 2e klasse en de Sturmabzeichen en de Verwundetenabzeichen in het zwart.
Feldmeijer had een officiersrang in de algemene en de waffen SS
In maart 1943 werd hij bevorderd tot Standartenführer (kolonel) bij de Allgemeine SS en in maart 1944, na voltooiing van een infanterieofficiers opleiding, werd hij bevorderd tot hauptsturmführer (kapitein) bij de waffen-SS. Hij was versierd met het IJzeren Kruis 2e Klasse.
De Oorlogsmisdaden van Feldmeijer
Terug in Nederland leidde hij op aangeven van Rauter het Sonderkommando-Feldmeijer, dat in 1943 actief was bij het plegen van represailles op Nederlandse burgers na aanslagen door het verzet. Dit gebeurde onder de noemer Aktion Silbertanne.
Landstorm Nederland
Ook kreeg Feldmeijer begin 1945 het bevel over een bataljon van Landstorm Nederland. Op 22 februari 1945 werd, op weg naar het front, zijn auto beschoten door een geallieerd jachtvliegtuig waarbij Feldmeijer omkwam. Filmopnamen van toespraken van Feldmeijer werden een aantal malen in de Polygoonjournaals tijdens voorprogramma’s in de Nederlandse bioscopen vertoond.
Informatie over Feldmeijer na de oorlog
Na de oorlog zijn verschillende boeken over hem geschreven, onder meer door zijn kleinzoon. In 2017 stond Feldmeijer centraal in een aflevering van de tv-serie Het was oorlog van Omroep Max.
