Hans–Ulrich Freiherr von Luck und Witten (15 juli 1911 – 1 augustus 1997) was een Duitse officier in de Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij diende onder meer bij de 7e en 21e Pantserdivisies en schreef later zijn memoires, getiteld Panzer Commander.
Inhouds opgave
Vroege leven en periode voor de oorlog
Geboorte en opvoeding
Hans von Luck werd geboren in Flensburg, Duitsland, in een Pruisische familie met een lange militaire traditie. Zijn vader, Otto von Luck, diende in de keizerlijke Duitse marine en stierf in juli 1918 aan de gevolgen van een griepvirus. Na de dood van zijn vader hertrouwde zijn moeder met een aalmoezenier van de Reichsmarine.
Start van zijn militaire carrière
In 1929 trad von Luck toe tot de Reichswehr, de voorloper van de Wehrmacht. Tijdens de winter van 1931-1932 volgde hij een negen maanden durende opleiding voor officieren aan de infanterieschool in Dresden, onder leiding van kapitein Erwin Rommel. Op 30 juni 1934 was zijn eenheid betrokken bij de Nacht van de Lange Messen, waarbij verschillende leden van de Sturmabteilung (SA) werden gearresteerd in Stettin.
Vooroorlogse opdrachten
Von Luck werd in 1939 toegewezen aan de 2e Lichte Divisie, waar hij diende in het gepantserde verkenningsbataljon.
Deelname aan de Tweede Wereldoorlog
Invasies van Polen en Frankrijk
Op 1 september 1939 nam de 2e Lichte Divisie, onder leiding van generaal Georg Stumme, deel aan de invasie van Polen. Von Luck diende als commandant van een compagnie in het verkenningsbataljon van de divisie. Kort daarna werd de divisie omgevormd tot de 7e Pantserdivisie, met Rommel als commandant. Von Luck leidde verkenningsoperaties en speelde een belangrijke rol in de opmars door België en Frankrijk.
Operatie Barbarossa
In 1941 nam von Luck, inmiddels gepromoveerd tot kapitein, deel aan Operatie Barbarossa, de invasie van de Sovjet-Unie. Hij diende als commandant van het verkenningsbataljon van de 7e Pantserdivisie. De divisie vormde een essentieel onderdeel van Pantsergroep 3 binnen Heeresgruppe Mitte en nam deel aan veldslagen bij Vilnius, Minsk en Smolensk. De Duitse troepen kwamen echter voor grote logistieke en weersuitdagingen te staan, die von Luck uitgebreid beschrijft in zijn memoires.
Oorlog in Noord-Afrika
Na verzoeken van Rommel werd von Luck in februari 1942 naar Noord-Afrika overgeplaatst. Hij nam het commando over het 3e Pantserverkenningsbataljon van de 21e Pantserdivisie op zich. Hij speelde een cruciale rol in de terugtocht na de Tweede Slag bij El Alamein, waar de geallieerde legers onder leiding van Montgomery de Duitse en Italiaanse troepen dwongen zich terug te trekken.
Invasie van Normandië
Voorbereidingen en eerste gevechten
In augustus 1943 werd von Luck naar Parijs gestuurd als instructeur aan een pantserverkenningsschool. In 1944 werd hij benoemd tot commandant van het 125e Pantsergrenadierregiment van de 21e Pantserdivisie, onder bevel van generaal Edgar Feuchtinger. Dit regiment was gestationeerd in de omgeving van Caen, strategisch belangrijk voor de Duitse verdediging van Normandië.
Slag om de Orne-bruggen
Tijdens D-Day op 6 juni 1944 meldde von Luck de landing van Britse parachutisten bij de Orne-rivier. Hoewel hij aanvankelijk geen toestemming kreeg om in actie te komen, leidde hij later een poging om de bruggen bij Bénouville te heroveren, wat door zwaar vuur van geallieerde marineschepen werd verhinderd. Hij moest zijn aanvallen strategisch coördineren en vocht dagenlang om de Britse opmars te vertragen.
Operatie Goodwood
Op 18 juli 1944 lanceerden de geallieerden Operatie Goodwood, een offensief gericht op het verzwakken van de Duitse pantserreserves. Von Luck was betrokken bij de verdediging van het gebied rond Caen en gebruikte zijn beperkte middelen om de Britse opmars te vertragen. Zijn memoires beschrijven hoe hij een batterij van 88mm-flakkanonnen gebruikte om vijandelijke tanks te bestrijden. Hoewel sommige historici twijfelen aan de nauwkeurigheid van deze gebeurtenis, blijft het een bekend aspect van zijn militaire loopbaan.
Falaise-pocket en de terugtocht naar Duitsland
Von Luck’s eenheid werd ingesloten in de Falaise-pocket, waar hij de taak kreeg om de westelijke uitbraakroute te beveiligen. Ondanks zware verliezen wist een deel van de Duitse troepen te ontsnappen, maar de meeste uitrusting ging verloren. Na de terugtocht leidde von Luck verschillende verdedigingseenheden bij de gevechten langs de Rijn en in de Slag om de Oder.
Na de oorlog
Gevangenschap en vrijlating
Na de Duitse overgave werd von Luck gevangengenomen door Sovjettroepen en geïnterneerd in een kamp in Georgië. Hij werd in december 1949 vrijgelaten en keerde terug naar West-Duitsland.
Activiteiten na de oorlog
Von Luck raakte betrokken bij veteranenorganisaties en gaf lezingen op militaire scholen, waaronder de Britse Staff College. Hij bouwde vriendschappen op met voormalige tegenstanders, zoals Majoor John Howard van de Britse 6e Luchtlandingsdivisie. Onder invloed van historicus Stephen Ambrose schreef hij zijn memoires, die in 1989 werden gepubliceerd.
Conclusie
Hans von Luck was een veelzijdige officier die deelnam aan belangrijke campagnes van de Tweede Wereldoorlog. Zijn bijdragen aan operaties in Polen, Frankrijk, de Sovjet-Unie, Noord-Afrika en Normandië maakten hem tot een belangrijke militaire figuur. Zijn memoires bieden een uniek inzicht in de realiteiten van de oorlog en zijn persoonlijke ervaringen.
Bronnen en meer informatie
- Ambrose, Stephen E. D-Day, June 6, 1944, The Battle for the Normandy beaches. Pocket Books, 1994.
- Afbeelding:
- Napier, Stephen. The Armoured Campaign in Normandy June-August 1944. The History Press, 2015.
- Luck, Hans von. Panzer Commander: The Memoirs of Colonel Hans von Luck. Dell Publishing, 1989.
