
Hans Jordan (*27 december 1892, Scheuern bij Rastatt – †20 april 1975, München) was een generaal van de infanterie in de Duitse Wehrmacht tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij was vooral bekend vanwege zijn rol aan het oostfront en zijn kortstondige bevel over het 9e Leger tijdens de Sovjet-zomeroffensief van 1944.
Inhouds opgave
Biografie
Hans Jordan werd geboren op 27 december 1892 in het plaatsje Scheuern bij Rastatt, in Duitsland. Na het afronden van zijn opleiding aan het Kadettenkorps trad hij in 1912 als Fähnrich toe tot het Anhaltische Infanterie-Regiment Nr. 93 van het Pruisische leger. Hij begon zijn militaire loopbaan met een opleiding aan de Kriegsschule in Hannover, waarna hij op 16 juni 1913 werd bevorderd tot Leutnant.
Militaire Carrière
Eerste Wereldoorlog
Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 werd Jordan ingezet aan het westfront. Tijdens deze oorlogsjaren raakte hij tweemaal gewond, in 1914 en opnieuw in 1916. Hij ontving meerdere militaire onderscheidingen, waaronder het IJzeren Kruis van zowel de tweede als de eerste klasse. Tegen het einde van de oorlog bekleedde Jordan de rang van Oberleutnant en diende hij als ordonnansofficier bij de staf van de 80e Reserve-Divisie.
Interbellum
Na de Eerste Wereldoorlog ging Jordan verder in militaire dienst. Hij diende een korte tijd bij de Grenzschutz Ost en maakte ook deel uit van een Freikorps. Vervolgens werd hij opgenomen in de voorlopige Reichswehr, waarin hij diende bij de Nachrichten-Abteilung 4 van de Reichswehr-Brigade 4. In de jaren daarna vervulde hij diverse functies, waaronder die van stafsofficier bij de 6e Divisie en machinegeweer-officier.
In 1937 werd hij benoemd tot commandant van Lehrgruppe C aan de Kriegsschule in München en een jaar later tot instructeur aan de Kriegsschule Wiener Neustadt.
Tweede Wereldoorlog
Met het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog voerde Jordan het bevel over het Infanterie-Regiment 49. Tijdens de Slag om Frankrijk in 1940 onderscheidde hij zich door zijn leiderschap en ontving hij op 5 juni 1940 het Ritterkreuz van het IJzeren Kruis.
In juni 1941 nam hij met hetzelfde regiment deel aan Operatie Barbarossa, de Duitse invasie van de Sovjet-Unie. Hij werd in oktober 1941 bevorderd tot Generalmajor en kreeg het commando over de 7e Infanterie-Divisie. Een jaar later werd hij Generalleutnant en kreeg hij het bevel over het VIe Armeekorps, waarmee hij deelnam aan operaties zoals de Slag om Rzjev en de verdediging van Vitebsk.
In mei 1944 werd Jordan bevelhebber van het 9e Leger, dat strategisch gevestigd was in Wit-Rusland. Tijdens Operatie Bagration, de grootschalige Sovjet-offensief dat op 22 juni 1944 begon, waren de verdedigingslinies van het 9e Leger niet opgewassen tegen de overmacht van het Rode Leger. Bobruisk, een belangrijk bolwerk, werd op 27 juni omsingeld, waarna Jordan op bevel van Adolf Hitler werd vervangen door General der Panzertruppe Nikolaus von Vormann.
Na zijn ontslag werd Jordan overgeplaatst naar de Führerreserve. In 1945 vervulde hij een stafrol aan het Italiaanse front, waar hij tegen het einde van de oorlog in geallieerde krijgsgevangenschap terechtkwam. Hij werd in 1947 vrijgelaten.
Hitlerrede en Historische Betekenis
Hans Jordan is ook bekend vanwege zijn handgeschreven notities van een toespraak die Adolf Hitler op 10 februari 1939 gaf aan Wehrmacht-officieren. In deze rede sprak Hitler over geopolitieke ambities, de noodzaak van Lebensraum en de ideologische eenheid van het officierskorps. Deze notities, die later via het Instituut voor Tijdgeschiedenis in München werden gepubliceerd, bieden waardevolle inzichten in de gedachtenwereld en doelstellingen van het nationaalsocialistische regime.
Erfenis en Overlevering
Het leven en de militaire loopbaan van Hans Jordan illustreren de complexe rol van Duitse officieren in zowel de Eerste als de Tweede Wereldoorlog. Hoewel hij aanzien genoot door zijn onderscheidingen en bijdragen, blijft zijn betrokkenheid bij het nazi-regime en het oostfront onderwerp van historische discussie.
Conclusie
Hans Jordan was een generaal wiens militaire carrière zowel de pieken als de diepe dalen van de Duitse oorlogsinspanningen weerspiegelde. Zijn loopbaan biedt inzicht in de structuren en operaties van de Wehrmacht tijdens een van de meest turbulente perioden in de geschiedenis.
Bronnen
- Bradley, Dermot (Hrsg.): Die Generale des Heeres 1921–1945. Band 6. Osnabrück: Biblio-Verlag. ISBN 3-7648-2582-0.
- Scherzer, Veit (2007): Die Ritterkreuzträger 1939–1945: Die Inhaber des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939 von Heer, Luftwaffe, Kriegsmarine, Waffen-SS, Volkssturm sowie mit Deutschland verbündete Streitkräfte nach den Unterlagen des Bundesarchivs. 2. Auflage. Jena: Scherzers Militaer-Verlag. ISBN 978-3-938845-17-2.
- Thomas, Franz (1997): Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Osnabrück: Biblio-Verlag. ISBN 978-3-7648-2299-6.
- Patzwall, Klaus D.; Scherzer, Veit (2001): Das Deutsche Kreuz 1941–1945: Geschichte und Inhaber Band II. Norderstedt: Verlag Klaus D. Patzwall. ISBN 978-3-931533-45-8.
- Bronnen Mei1940