De USS Alabama (BB-60) was een slagschip van de Amerikaanse marine en het vierde en laatste schip van de South Dakota-klasse. Gebouwd in de vroege jaren 1940, speelde zij een belangrijke rol in zowel de Atlantische als de Stille Oceaan tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Inhouds opgave
Historische Context
De bouw van de South Dakota-klasse, waartoe de Alabama behoorde, vond plaats in een tijd waarin internationale wapenbeheersingsovereenkomsten zoals het Washington- en Londense Vlootverdrag aan kracht verloren. Deze verdragen beperkten slagschepen tot een standaard waterverplaatsing van 35.000 ton en een bewapening van 14-inch (356 mm) kanonnen. Na het vertrek van Japan uit de verdragssystemen in 1936, besloot de Amerikaanse marine gebruik te maken van de “escalator clause” in het Tweede Londense Verdrag. Hiermee kon de waterverplaatsing worden verhoogd tot 45.000 ton en de bewapening tot 16-inch (406 mm) kanonnen. Politieke weerstand in het Congres beperkte echter de ontwerpmogelijkheden, waardoor de South Dakota-klasse ondanks grotere bewapening en bepantsering dicht bij de oorspronkelijke limiet van 35.000 ton bleef.
Bouw en Technische Specificaties
De kiel van de USS Alabama werd gelegd op 1 februari 1940 bij de Norfolk Navy Yard. Het schip werd te water gelaten op 16 februari 1942 en officieel in dienst gesteld op 16 augustus 1942. Tijdens de constructie waren er aanzienlijke technische uitdagingen om het schip aan de verdragsbeperkingen te laten voldoen, terwijl het tegelijkertijd voldoende bescherming en slagkracht moest bieden.
Algemene Specificaties
- Lengte: 210 meter
- Breedte: 32,97 meter
- Diepgang: 10,69 meter
- Waterverplaatsing:
- Standaard: 37.970 ton
- Vol beladen: 44.519 ton
- Bewapening:
- 9 × 16-inch (406 mm) kanonnen in drie geschuttorens
- 20 × 5-inch (127 mm) dubbeldoelkanonnen
- Aanvankelijk uitgerust met lichte luchtafweergeschut, later uitgebreid naar 56 × 20 mm kanonnen en 12 × 40 mm kanonnen
- Pantser:
- Gordelpantser: 310 mm
- Hoofddek: 152 mm
- Geschuttorens: 457 mm
- Snelheid: 27,5 knopen (50,9 km/u)
- Bereik: 15.000 zeemijl bij 15 knopen
Voortstuwing
De Alabama werd aangedreven door vier General Electric-stoomturbines die elk een schroefas aandreven. Acht oliegestookte Babcock & Wilcox-ketels leverden de stoom, met een totaal vermogen van 130.000 pk.
Innovaties in Radar en Luchtafweer
De USS Alabama profiteerde van technologische vooruitgang in radar en luchtafweer. Bij indienststelling was het schip uitgerust met SC-radar voor luchtdoelen en Mark 3-radars voor geschutbesturing. Later werden deze vervangen door de modernere SK- en Mark 8-systemen, waarmee de nauwkeurigheid van de hoofdbatterij aanzienlijk werd verbeterd. De secundaire bewapening kreeg Mark 37-radars en VT-fuze-granaten, die het luchtafweerpotentieel versterkten.
Modificaties tijdens de tweede wereldoorlog
Tijdens haar loopbaan onderging de Alabama verscheidene modificaties om het schip aan te passen aan de veranderende eisen van de oorlog. Deze omvatten:
- Toevoeging van extra luchtafweergeschut.
- Verbeteringen aan radarsystemen.
- Installatie van de Mark 27-microwaveradar in 1945.
Operationele Geschiedenis
Eerste Inzet in de Atlantische Oceaan
Na haar ingebruikname in augustus 1942 begon de USS Alabama met uitgebreide training en proefvaarten in Chesapeake Bay en de Atlantische Oceaan. Deze oefeningen waren gericht op het voorbereiden van de bemanning op complexe oorlogsoperaties.
Samenwerking met de Britse Home Fleet
In april 1943 werd de Alabama tijdelijk toegewezen aan de Britse Home Fleet. Dit was een strategische zet om de geallieerde konvooien naar de Sovjet-Unie te beschermen tegen Duitse dreigingen, waaronder de slagschip Tirpitz. Samen met haar zusterschip USS South Dakota arriveerde de Alabama in Scapa Flow, waar zij geïntegreerd werd in Task Force 61. Tijdens deze periode voerde de USS Alabama patrouilles en oefeningen uit met Britse slagschepen zoals de HMS Anson en HMS Duke of York.
Operatie Governor
De Alabama nam deel aan Operatie Governor, een afleidingsmanoeuvre bedoeld om Duitse troepen weg te lokken van de invasie van Sicilië. Hoewel de operatie de Tirpitz niet uit haar Noorse fjord lokte, was de deelname van de Alabama een belangrijke oefening in gezamenlijke geallieerde operaties.
Overplaatsing naar de Stille Oceaan
In augustus 1943 werd de USS Alabama overgeplaatst naar de Stille Oceaan om deel te nemen aan de campagne tegen Japan. Ze arriveerde in de regio via het Panamakanaal en bereikte Efate in september 1943.
Gilbert- en Marshalleilanden Campagne
De eerste grote operatie van de Alabama in de Stille Oceaan was haar deelname aan de Gilbert- en Marshalleilanden Campagne. In november 1943 ondersteunde zij luchtaanvallen op Japanse bases en bood bescherming aan vliegdekschepen tijdens de invasie van Tarawa en Makin. Haar primaire taak was het afweren van Japanse luchtaanvallen op de geallieerde vloot.
Op 8 december 1943 nam de Alabama deel aan een bombardement op het eiland Nauru, een belangrijke bron van fosfaat voor Japan. Daarna keerde zij terug naar Efate voor herstel en voorbereiding op verdere operaties.
Operatie Flintlock
In januari 1944 was de USS Alabama betrokken bij Operatie Flintlock, de invasie van de Marshalleilanden. Samen met andere slagschepen bombardeerde zij doelen op Kwajalein en Roi-Namur. Haar rol was zowel offensief, met bombardementen, als defensief, door vliegdekschepen te beschermen tegen Japanse aanvallen.
Campagnes in de Centrale en Westelijke Stille Oceaan
Operatie Hailstone
In februari 1944 nam de USS Alabama deel aan Operatie Hailstone, een grote aanval op de Japanse basis op Truk. Deze aanval vernietigde een groot deel van de Japanse scheepsmacht en versterkte de Amerikaanse dominantie in de regio.
Mariana- en Palau-eilanden Campagne
Vanaf juni 1944 nam de USS Alabama deel aan de Mariana- en Palau-eilanden Campagne. Dit omvatte de invasies van Saipan, Guam en Tinian. De Alabama bood ondersteuning aan vliegdekschepen tijdens de Slag in de Filipijnenzee in juni 1944, waar ze hielp bij het afslaan van Japanse luchtaanvallen. Haar radarcapaciteiten speelden een essentiële rol bij de tijdige detectie van inkomende vliegtuigen, waardoor de vloot effectief kon reageren.
Slag in de Golf van Leyte
De USS Alabama speelde een ondersteunende rol in de Slag in de Golf van Leyte in oktober 1944, een van de grootste zeeslagen in de geschiedenis. Hoewel haar Task Force 34 niet op tijd arriveerde om de Japanse Centrale Strijdmacht te onderscheppen, bleef de Alabama de vliegdekschepen beschermen en voerde ze aanvallen uit op Japanse schepen en luchtdoelen.
Operatie tegen Luzon en Mindoro
In de daaropvolgende maanden bleef de Alabama actief in de Filipijnen. Ze ondersteunde luchtaanvallen op Luzon en bood dekking aan troepen die landingen uitvoerden op Mindoro. Tijdens deze operaties bleef de USS Alabama een essentieel onderdeel van de geallieerde marine-activiteiten, waarbij haar luchtafweer en geschut een belangrijke rol speelden.
Voorbereidingen op Operaties in Japan
Aan het begin van 1945 onderging de USS Alabama een grote refit in Puget Sound Naval Shipyard. Na uitgebreide aanpassingen en training keerde zij terug naar de Stille Oceaan om deel te nemen aan de laatste operaties van de oorlog, waaronder de invasie van Okinawa en bombardementen op Japanse industriële faciliteiten.
De Slag om Okinawa en Operaties Tegen Japan
Ondersteuning bij Okinawa
In mei 1945 sloot de USS Alabama zich aan bij de Amerikaanse vloot voor de Slag om Okinawa. Dit was een van de zwaarste en langstdurende campagnes in de Stille Oceaan, waarin Japan massale kamikaze-aanvallen uitvoerde op geallieerde schepen. De Alabama speelde een sleutelrol in de verdediging van vliegdekschepen en vuurde haar luchtafweergeschut af op vijandelijke vliegtuigen. Tijdens deze operaties schoot zij meerdere Japanse toestellen neer en voorkwam schade aan andere schepen in haar groep.
Bombardementen op de Japanse Eilanden
Na de strijd om Okinawa werd de Alabama ingezet bij bombardementen op industriële en militaire doelen in Japan. In juli 1945 voerde zij, samen met andere slagschepen en kruisers, nachtelijke beschietingen uit op fabrieken en infrastructuur in de buurt van Tokyo. Dit was bedoeld om de Japanse oorlogsproductie verder te verzwakken.
In augustus 1945, kort voor de Japanse capitulatie, nam de USS Alabama deel aan de laatste bombardementen op Kamaishi, een belangrijke industriestad. Haar kanonnen vernietigden staalfabrieken en andere strategische doelen.
De Japanse Overgave en Operatie Magic Carpet
Japanse Overgave
Na de Japanse capitulatie op 15 augustus 1945 bleef de Alabama voor de kust van Japan, waar zij zoektochten ondersteunde naar krijgsgevangenkampen. Op 5 september 1945 voer zij Tokyo Bay binnen om bemanningsleden die aan wal waren geweest, weer aan boord te nemen.
Repatriëring van Troepen
Als onderdeel van Operatie Magic Carpet hielp de USS Alabama bij het terugbrengen van Amerikaanse troepen naar huis. In oktober 1945 vervoerde zij ongeveer 700 militairen vanuit de voormalige oorlogsgebieden naar San Francisco. Na deze missie nam zij deel aan Navy Day-evenementen, waar duizenden bezoekers het schip konden bezichtigen.
Deactivering en Reservevloot
Na de oorlog werd de USS Alabama op 9 januari 1947 uit dienst genomen en toegevoegd aan de Pacific Reserve Fleet in Bremerton, Washington. Tijdens haar periode in de reservevloot werden plannen gemaakt voor mogelijke modernisering. Een voorstel uit de jaren 1950 om het schip om te bouwen tot een geleide-wapen-slagschip werd verworpen vanwege de hoge kosten.
In juni 1962 werd de USS Alabama geschrapt uit het Naval Vessel Register en bestemd voor ontmanteling. Dit bracht een campagne op gang om het schip te redden en als museumschip te behouden.
Transformatie tot Museumschip
Het Redden van de USS Alabama
In 1963 nam de staat Alabama het initiatief om het schip te redden van de sloop. Er werd een wet aangenomen om de “USS Alabama Battleship Commission” op te richten, met als doel geld in te zamelen om het schip aan te kopen en te behouden. Kinderen uit de hele staat doneerden samen ongeveer $100.000, en bedrijven en particulieren droegen de rest van de benodigde $800.000 bij.
Op 16 juni 1964 werd de USS Alabama officieel overgedragen aan de staat. Het schip werd vervolgens naar Mobile Bay gesleept, waar het op 9 januari 1965 werd geopend als onderdeel van Battleship Memorial Park.
Conclusie
De USS Alabama (BB-60) is een voorbeeld van de technische en strategische ontwikkelingen van de Amerikaanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Haar inzet in zowel de Atlantische als de Stille Oceaan en haar latere functie als museumschip geven inzicht in de uitdagingen en ontwikkelingen van die periode.
Als museumschip biedt de USS Alabama bezoekers de gelegenheid om de geschiedenis van de Tweede Wereldoorlog en de rol van de marine te verkennen. Het schip fungeert tevens als herinnering aan de gebeurtenissen en de betrokkenen van deze historische periode.
Bronnen
- Afbeelding 1: Naval History & Heritage Command , Public domain, via Wikimedia Commons
- Afbeelding 2: Carol M. Highsmith, Public domain, via Wikimedia Commons
- Friedman, Norman (1980). United States of America. In Gardiner, Robert & Chesneau, Roger (eds.). Conway’s All the World’s Fighting Ships 1922–1946. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-913-9.
- Friedman, Norman (1985). U.S. Battleships: An Illustrated Design History. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-0-87021-715-9.
- Morison, Samuel Eliot (1956). The Atlantic Battle Won. May 1943 – May 1945. History of United States Naval Operations in World War II. Vol. X (2001 reprint ed.). Edison: Castle Books. ISBN 978-0-7858-1311-8.
- Rohwer, Jürgen (2005). Chronology of the War at Sea, 1939–1945: The Naval History of World War Two. Annapolis: Naval Institute Press. ISBN 978-1-59114-119-8.
- Whitaker, Kent (2013). USS Alabama. Charleston: Arcadia Publishing. ISBN 978-1-4671-1021-1.
- Wilmott, H. P. (2015). The Battle of Leyte Gulf: The Last Fleet Action. Bloomington: Indiana University Press. ISBN 978-0-253-01901-1.
- Bronnen Mei1940
- “Alabama (BB-60)”. Dictionary of American Naval Fighting Ships. Naval History & Heritage Command. https://www.history.navy.mil/
- “National Register of Historic Places Inventory-Nomination: USS Alabama (BB 60)”. National Park Service. 1985. https://www.nps.gov/
- “USS Alabama (Battleship)”. National Historic Landmark summary listing. National Park Service. https://www.nps.gov/
, een slagschip uit de Tweede Wereldoorlog, illustreert technische innovatie en dient nu als museumschip.){kind=link}
_off_Norfolk_VA_in_February_1943.jpg){kind=link}