Generaal Alfons Hitter: Leven en Militaire Carrière

Publieke ondervraging van de Duitse generaal-majoor Alfons Hitter door Sovjetmaarschalk Aleksandr Vasilevsky na de slag bij Vitebsk.
Generaal-majoor Alfons Hitter wordt ondervraagd door Sovjetleiders Aleksandr Vasilevsky en Ivan Chernyakhovsky na Operatie Bagration.

Alfons Hitter (4 juni 1892 – 11 maart 1968) was een Duitse generaal tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij diende als commandant van de 206e Infanteriedivisie en werd onderscheiden met het Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof, een hoge militaire onderscheiding in Nazi-Duitsland. Zijn militaire loopbaan werd gekenmerkt door zowel overwinningen als nederlagen, en na de oorlog bracht hij een aantal jaren in gevangenschap door.

Vroege Leven en Militaire Carrière

Beginjaren

Alfons Hitter werd geboren op 4 juni 1892 in Hochstatt. In 1911 trad hij toe tot het Badische Fußartillerie-Regiment Nr. 14 van het Duitse leger. Hij doorliep een aantal rangen voordat hij in 1912 werd ontslagen uit actieve dienst en aan een studie begon aan de universiteiten van Straatsburg en München, waar hij geschiedenis, economie en filosofie studeerde.

Dienst tijdens de Eerste Wereldoorlog

Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog in 1914 keerde Hitter terug naar het leger. Hij diende in verschillende artillerie-eenheden en werd in 1915 bevorderd tot Leutnant der Reserve. Hij nam deel aan diverse veldslagen en voerde leiding over batterijen en afdelingen. Voor zijn diensten tijdens de oorlog ontving hij onderscheidingen zoals het IJzeren Kruis (2e en 1e klasse) en het Oostenrijks Militaire Verdienstkruis III Klasse.

Na de oorlog werd Hitter in december 1918 uit actieve dienst ontslagen, maar in 1922 hervatte hij zijn militaire carrière in de Reichswehr, het leger van de Weimarrepubliek.

Carrière in de Reichswehr en Wehrmacht

Opkomst in de Reichswehr

Hitter sloot zich in 1922 aan bij de Reichswehr, waar hij verschillende rollen vervulde in artillerieregimenten. Hij werd in 1923 bevorderd tot Oberleutnant en later tot Hauptmann. Zijn loopbaan kenmerkte zich door diverse commandoposten en detacheringen, zoals bij de Artillerieschool en op militaire oefenterreinen.

In 1937 werd Hitter bevorderd tot Oberstleutnant en kreeg hij het bevel over artillerieregimenten. Hij bleef actief in leidinggevende functies tijdens de herbewapening van Duitsland in de jaren dertig.

Tweede Wereldoorlog

Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 werd Hitter benoemd tot commandant van het Artillerieregiment 178. Zijn regiment nam deel aan de invasie van de Sovjet-Unie in 1941. Voor zijn leiding tijdens deze campagne ontving hij op 14 december 1941 het Ridderkruis van het IJzeren Kruis.

In 1942 werd hij commandant van de 206e Infanteriedivisie, waar hij in 1943 tot Generalleutnant werd bevorderd. Zijn divisie werd ingezet aan het oostfront, waar hij deel uitmaakte van grote veldslagen tegen het Rode Leger.

Operation Bagration en Gevangenschap

De Slag om Vitebsk

Tijdens de Sovjetzomeroffensief van 1944, bekend als Operatie Bagration, werd de 206e Infanteriedivisie onder Hitter’s bevel ingesloten bij Vitebsk. Ondanks pogingen om de stad te verdedigen, werd zijn divisie vernietigd, en Hitter gaf zich op 28 juni 1944 over aan Sovjettroepen.

Gevangenschap in de Sovjet-Unie

Na zijn gevangenneming werd Hitter samen met andere Duitse officieren en soldaten naar Moskou gebracht. Hij was een van de velen die werden gedwongen deel te nemen aan een propagandamars door de straten van Moskou in juli 1944. Later sloot hij zich aan bij het Nationaal Comité voor een Vrij Duitsland, een door de Sovjets gesteunde anti-Nazi-organisatie van Duitse krijgsgevangenen. Hitter ondertekende de “Oproep van 50 Generaals”, een document dat opriep tot verzet tegen het Nazi-regime.

Hitter bleef elf jaar in Sovjetgevangenschap en werd uiteindelijk in 1955 vrijgelaten.

Militaire Onderscheidingen

Hitter ontving gedurende zijn loopbaan diverse onderscheidingen, waaronder:

  • IJzeren Kruis (1914): 2e klasse (2 september 1914) en 1e klasse (5 februari 1916).
  • Clasp to the Iron Cross (1939): 2e klasse (13 mei 1940) en 1e klasse (2 juli 1940).
  • Duitse Kruis in Goud: Op 15 december 1943 als Generalleutnant en commandant van de 206e Infanteriedivisie.
  • Ridderkruis van het IJzeren Kruis met Eikenloof:
    • Ridderkruis op 14 december 1941.
    • Eikenloof op 4 juni 1944 (488e toekenning).

Naoorlogs Leven en Overlijden

Na zijn vrijlating uit gevangenschap in 1955 leidde Hitter een relatief onbekend leven in Duitsland. Hij stierf op 11 maart 1968 in Thomasberg. Zijn naam wordt vaak genoemd in de context van Operatie Bagration en de ondergang van de Heeresgruppe Mitte.

Conclusie

Alfons Hitter’s leven was nauw verbonden met de turbulente militaire en politieke gebeurtenissen van de eerste helft van de 20e eeuw. Van zijn vroege dagen in de Eerste Wereldoorlog tot zijn gevangenschap in de Sovjet-Unie, zijn carrière biedt inzicht in de complexiteit van oorlogvoering en de gevolgen ervan. Hitter’s deelname aan het Nationaal Comité voor een Vrij Duitsland toont een andere dimensie van zijn gevangenschap, waarin hij koos voor samenwerking met de Sovjets om een einde te maken aan het Nazi-regime.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding: http://www.rsva.ru/pcgi/show_img.pl?img_id=156, Public domain, via Wikimedia Commons
  2. Bradley, Dermot, Hildebrand, Karl-Friedrich, Brockmann, Markus. Die Generale des Heeres 1921–1945: Band 5: v. Haack-Hitzfeld. Biblio Verlag, 1999. ISBN 3-7648-2538-3.
  3. Fellgiebel, Walther-Peer. Die Träger des Ritterkreuzes des Eisernen Kreuzes 1939–1945. Podzun-Pallas, 2000. ISBN 978-3-7909-0284-6.
  4. Scherzer, Veit. Ritterkreuzträger 1939–1945. Scherzers Militaer-Verlag, 2007. ISBN 978-3-938845-17-2.
  5. Thomas, Franz. Die Eichenlaubträger 1939–1945 Band 1: A–K. Biblio-Verlag, 1997. ISBN 978-3-7648-2299-6.
  6. Bronnen Mei1940