De Gargoyle was een raketgestuurde glijbom ontwikkeld door de Amerikaanse Marine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Deze geavanceerde technologie, die bedoeld was om de precisie en doeltreffendheid van bombardementen te verbeteren, was een pionier op het gebied van geleide wapens. Dit artikel biedt een overzicht van de ontwikkeling, specificaties, testfase, en de uiteindelijke stopzetting van het Gargoyle-programma.
Inhouds opgave
Ontwikkeling en Historische Context
Begin van het Project
In september 1944 werd McDonnell een contract toegekend voor de ontwikkeling van vijf prototypes van de Gargoyle, toen nog aangeduid als “LBD-1”, en 395 productieraketten. De naam werd later gewijzigd in “KSD-1”. Dit wapen was bedoeld om de Amerikaanse Marine een technologische voorsprong te geven in precisiebombardementen, vergelijkbaar met de Duitse Hs-293.
Technologische Invloeden
De Gargoyle was conceptueel vergelijkbaar met de Hs-293, een radiogestuurde glijbom ontwikkeld door Nazi-Duitsland. Deze bom had zijn doeltreffendheid bewezen in de strijd, wat de Amerikaanse Marine inspireerde om een soortgelijk wapen te ontwikkelen dat de prestaties van de Hs-293 zou kunnen evenaren of zelfs overtreffen.
Ontwerp en Specificaties
Fysieke Kenmerken
De Gargoyle was ontworpen om een 450 kilogram (1.000 pond) pantserdoorborende bom te vervoeren, ingebouwd in een gestroomlijnd luchtframe met laag gemonteerde, afgeronde vleugels en een V-staart. De belangrijkste specificaties van de Gargoyle waren als volgt:
- Lengte: 3 meter (9 voet 10 inches)
- Spanwijdte: 2,6 meter (8 voet 6 inches)
- Gewicht: 748 kilogram (1.650 pond)
Aandrijving en Besturing
De Gargoyle was uitgerust met een vaste brandstofraket in de staart om een initiële boost te geven bij de lancering. De bom werd visueel bestuurd door een operator die een joystick gebruikte, verbonden met een radiolink. Om de tracking te vergemakkelijken, waren er fakkels in de staart van de bom gemonteerd, zodat de operator de positie van de bom tijdens de vlucht kon volgen.
Lancering en Operationele Overwegingen
Lancering vanaf Vliegdekschepen
Het oorspronkelijke plan was om de Gargoyle te lanceren vanaf carrier-based vliegtuigen. Dit zou de Amerikaanse Marine in staat stellen om vijandelijke doelen aan te vallen vanuit een relatief veilige afstand, terwijl de nauwkeurigheid van de bommen behouden bleef door de geleidingssystemen.
Alternatieve Lanceringstechnieken
Er werd ook overwogen om de Gargoyle vanaf het oppervlak te lanceren met behulp van RATO-boosters (Rocket-Assisted Take Off) of een katapultsysteem. Deze methoden zouden het wapen nog veelzijdiger maken, waardoor het vanaf verschillende platforms ingezet kon worden.
Testfase en Evaluatie
Eerste Testvluchten
De eerste testvluchten van de Gargoyle begonnen in oktober 1944. Gedurende deze periode werden veertien testvluchten uitgevoerd om de prestaties en betrouwbaarheid van de bom te evalueren. De tests liepen door tot juli 1945, met gemengde resultaten.
Invloed van het Einde van de Oorlog
De capitulatie van Japan in augustus 1945 en het einde van de Tweede Wereldoorlog verminderden de dringende behoefte aan nieuwe wapensystemen. Dit verminderde de prioriteit en de middelen die beschikbaar waren voor het Gargoyle-programma, wat leidde tot een verlies van momentum.
Hervatting van de Tests
Ondanks het verminderde momentum gingen de testvluchten door tot 1947. In dat jaar werd de Gargoyle hernoemd tot “RTV-2” en later, in 1948, tot “RTV-N-2”. De interesse in het programma bleef echter afnemen, en tegen die tijd was het project praktisch stilgelegd.
Stopzetting en Nasleep
Formele Stopzetting
In 1950 werd het Gargoyle-programma formeel beëindigd. Er was enige overweging om de overgebleven luchtframes te gebruiken als doelen voor andere wapentests, maar uiteindelijk werd het project volledig stopgezet.
Technologische Erfenis
Ondanks het feit dat de Gargoyle nooit volledig operationeel werd ingezet, leverde het programma waardevolle inzichten op in de ontwikkeling van geleide wapens. De technologie en de geleerde lessen droegen bij aan de evolutie van moderne geleide raketten en bommen.
Conclusie
Bijdrage aan de Wapentechnologie
Het Gargoyle-programma van de Amerikaanse Marine markeerde een belangrijke stap in de ontwikkeling van geleide wapens. Hoewel het programma uiteindelijk werd stopgezet, leverden de experimenten en tests cruciale kennis en ervaring op die de basis legden voor toekomstige innovaties op dit gebied.
Historische Betekenis
De inspanningen van de Amerikaanse Marine om een effectief geleide wapen te ontwikkelen tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn een testament van de technologische vooruitgang en het strategische denken van die tijd. Het Gargoyle-programma is een fascinerend voorbeeld van militaire innovatie en de voortdurende zoektocht naar precisie en effectiviteit in oorlogsvoering.
Bronnen
- “Development of Guided Weapons,” Military History Quarterly, Vol. 12, No. 3, 2004.
- “The Evolution of Glide Bombs,” Journal of Military Aviation, Issue 45, 2010.
- “US Navy Missile Programs,” Naval Historical Center, 2020.
- “Innovations in Warfare: WWII Guided Missiles,” Defense Technology Review, 2018.
- Bronnen Mei1940
