Duitse U-boot U-66: Succes en ondergang in WOII

U-66 ontkwam aan een aanval door vliegtuigen van de USS Card, terwijl U-117 werd vernietigd tijdens een bevoorradingsoperatie in 1943.
U-66 ontkomt aan een aanval door Amerikaanse vliegtuigen, terwijl U-117 wordt vernietigd tijdens een bevoorradingsoperatie op 7 augustus 1943.

De Duitse onderzeeboot U-66, een Type IXC U-boot van de Kriegsmarine, speelde een cruciale rol in de onderzeebootcampagnes van nazi-Duitsland tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze was een van de meest succesvolle U-boten in termen van tonnage aan vijandelijke schepen die ze tot zinken bracht. Haar actieve dienstperiode strekte zich uit van 1941 tot haar ondergang in 1944, waarbij ze deelnam aan meerdere militaire operaties en wolfpacks.

Ontwerp en technische specificaties van de U-66

De U-66 was een Type IXC U-boot, een grotere variant van de oorspronkelijke Type IXB. Dit type onderzeeboot was speciaal ontworpen voor langeafstandspatrouilles en was uitgerust met geavanceerde technologie om vijandelijke schepen te onderscheppen en aan te vallen.

  • Waterverplaatsing: 1.120 ton aan de oppervlakte en 1.232 ton onder water.
  • Afmetingen: De totale lengte van de U-boot was 76,76 meter, met een drukromplengte van 58,75 meter. De breedte bedroeg 6,76 meter, de hoogte 9,60 meter, en de diepgang 4,70 meter.
  • Aandrijving: De onderzeeboot werd aangedreven door twee MAN M 9 V 40/46 supercharged dieselmotoren voor oppervlaktesnelheid, en twee Siemens-Schuckert elektrische motoren voor onderwatersnelheid.
  • Dieptecapaciteit: U-66 kon opereren op een maximale diepte van 230 meter.
  • Snelheid: Haar maximale oppervlaktesnelheid was 18,3 knopen, terwijl ze onder water een topsnelheid van 7,3 knopen kon bereiken.
  • Actieradius: Wanneer ze onder water voer, kon ze 63 zeemijlen afleggen bij een snelheid van 4 knopen. Aan de oppervlakte was haar actieradius aanzienlijk groter: 13.450 zeemijlen bij 10 knopen.
  • Bewapening: U-66 was uitgerust met zes 53,3 cm torpedobuizen (vier voorin en twee achterin), een 10,5 cm SK C/32 scheepskanon, en diverse luchtafweergeschutten. Ze kon 22 torpedo’s meenemen.
  • Bemanning: De U-boot had een bemanning van 48 man.

Operationele geschiedenis van de U-66

Na voltooiing van haar training werd U-66 in mei 1941 overgeplaatst naar de frontlijn. Gedurende haar actieve dienst voerde ze negen gevechtspatrouilles uit, waarbij ze 33 koopvaardijschepen tot zinken bracht en twee geallieerde torpedoboten beschadigde. Ze was lid van vier wolfpacks, onder andere West en Rochen. Haar indrukwekkende staat van dienst plaatste haar als de zevende meest succesvolle U-boot tijdens de Tweede Wereldoorlog.

Eerste patrouille: mei 1941

De eerste patrouille van U-66 begon kort na het uitbreken van de invasie van Frankrijk. Op 13 mei 1941 vertrok de onderzeeër vanuit Kiel onder bevel van Kapitänleutnant Richard Zapp, die later het Ridderkruis zou ontvangen voor zijn prestaties. Na een reis van 30 dagen arriveerde U-66 in haar nieuwe basis in Lorient, Frankrijk, waar ze voor de rest van haar carrière zou worden gestationeerd.

Tweede patrouille: juni 1941

Tijdens haar tweede patrouille kreeg U-66 opdracht om het konvooi SL-78, dat onderweg was naar Afrika, aan te vallen. Ze slaagde erin drie schepen tot zinken te brengen, waaronder de Griekse vrachtschepen George J. Goulandris en Kalypso Vergotti. Deze aanvallen, uitgevoerd westelijk van de Canarische Eilanden, waren een van de eerste successen van de U-boot.

Operation Drumbeat: januari 1942

De U-66 nam deel aan de Duitse operatie Paukenschlag, oftewel Operation Drumbeat, die gericht was op het verstoren van Amerikaanse konvooien langs de oostkust van de Verenigde Staten. Deze operatie bleek uiterst succesvol voor de U-boot. Tijdens haar patrouille in januari 1942 bracht ze meerdere schepen tot zinken, waaronder de Amerikaanse stoomtanker Allan Jackson en de Canadese passagiersschip RMS Lady Hawkins. De grootschalige verliezen aan geallieerde schepen markeerden een hoogtepunt in de U-bootcampagnes aan de Amerikaanse oostkust.

Succesvolle patrouilles in de Caribische Zee: maart-april 1942

U-66’s vijfde patrouille in het Caribisch gebied was haar meest succesvolle. Tijdens deze periode bracht ze verschillende schepen tot zinken, waaronder de Griekse stoomboot Korthion en de Nederlandse tanker Amsterdam. In totaal vernietigde ze tijdens deze patrouille schepen met een gezamenlijke tonnage van meer dan 43.000 ton. Deze patrouilles hadden verwoestende effecten op de geallieerde bevoorradingslijnen.

Wisseling van het commando

Na de vijfde patrouille werd Kapitänleutnant Richard Zapp vervangen door Kapitänleutnant Friedrich Markworth, die het commando overnam. Markworth leidde U-66 door nog eens vier patrouilles, die varieerden van aanvallen op geallieerde schepen in de Atlantische Oceaan tot operaties langs de Braziliaanse kust.

Laatste patrouille en ondergang: januari-mei 1944

De laatste patrouille van U-66 begon op 16 januari 1944 onder het bevel van Oberleutnant zur See Gerhard Seehausen. Gedurende deze patrouille bracht U-66 verschillende schepen tot zinken, waaronder de Britse Silvermaple en de Franse St. Louis. Echter, op 6 mei 1944, tijdens een gevecht met Amerikaanse oorlogsschepen en vliegtuigen van de escortcarrier USS Block Island, werd U-66 zwaar beschadigd. Na een intensieve strijd, waarin het Amerikaanse schip USS Buckley de U-boot ramde, werd U-66 uiteindelijk tot zinken gebracht. Van de 60-koppige bemanning overleefden slechts 36 zeelieden, die door de Amerikanen gevangen werden genomen.

De tactische rol van wolfpacks

Gedurende haar actieve dienst nam U-66 deel aan vier wolfpacks, een tactiek waarbij meerdere U-boten gezamenlijk operaties uitvoerden om vijandelijke konvooien aan te vallen. Deze tactiek was bijzonder effectief in de vroege jaren van de oorlog, vooral in de Atlantische Oceaan. De U-66 nam deel aan de volgende wolfpacks:

  • West (24 mei – 5 juni 1941)
  • Rochen (27 januari – 1 maart 1943)
  • Tümmler (1 – 17 maart 1943)
  • Aufnahme (5 – 10 mei 1943)

De deelname van U-66 aan deze operaties droeg bij aan haar indrukwekkende staat van dienst en haar bijdrage aan de blokkade van geallieerde bevoorradingslijnen.

Samenvatting van de successen van U-66

Tijdens haar actieve periode bracht U-66 33 schepen tot zinken en beschadigde ze twee geallieerde schepen. De meeste slachtoffers vielen tijdens haar operaties langs de Amerikaanse en Caribische kusten. U-66 was verantwoordelijk voor het zinken van een totaal van 200.021 bruto registerton (BRT) aan vijandelijke schepen, wat haar een van de meest succesvolle U-boten maakte van de Tweede Wereldoorlog.

Conclusie

De U-66 speelde een cruciale rol in de Duitse onderzeebootcampagnes van de Tweede Wereldoorlog. Ondanks haar uiteindelijke ondergang, was ze verantwoordelijk voor het veroorzaken van aanzienlijke verliezen aan de geallieerde scheepvaart. De geschiedenis van U-66 biedt inzicht in de technische capaciteiten en gevechtsprestaties van de Duitse U-boten tijdens de oorlog, evenals de meedogenloze tactieken die werden toegepast in de onderzeebootoorlog. Haar operaties onderstrepen het belang van de Atlantische slag en de voortdurende strijd om de controle over de vitale bevoorradingslijnen tijdens het conflict.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding USN, Public domain, via Wikimedia Commons
  2. Blair, Clay. Hitler’s U-Boat War: The Hunters, 1939-1942. New York: Random House, 1996.
  3. Gröner, Erich. German Warships: 1815–1945. Annapolis: Naval Institute Press, 1990.
  4. Kemp, Paul. U-Boats Destroyed: German Submarine Losses in the World Wars. London: Arms & Armour, 1997.
  5. Bronnen Mei1940