Dive Bomber is een Amerikaanse luchtvaartfilm uit 1941 onder regie van Michael Curtiz. De film is opmerkelijk voor zowel de Technicolor-fotografie van vliegtuigen van de Amerikaanse marine van voor de Tweede Wereldoorlog als als een historisch document van de VS in 1941. Dit omvat het vliegdekschip USS Enterprise, een van de bekendste Amerikaanse oorlogsschepen van de Tweede Wereldoorlog.
De film was de laatste van een samenwerking tussen regisseur Curtiz en acteur Errol Flynn, die begon in 1935 en 12 films omvatte. De cast bestaat ook uit Fred MacMurray, in bruikleen van Paramount Studios en Alexis Smith in haar eerste gecrediteerde schermprestatie. Flynn portretteert een aan Harvard opgeleide arts die betrokken is bij heroïsch medisch onderzoek naar piloten, met MacMurray als de sceptische veteraanvlieger die wordt meegesleurd in het project. De plot is niet historisch accuraat, maar afgebeeld in een bijna-documentaire stijl, bevat de film elementen van ware gebeurtenissen die betrokken waren bij historisch aeromedisch onderzoek, evenals echte hedendaagse medische apparatuur.
De levendige cinematografie leidde tot de slogan: “Het verbluffende spektakel van kleur rijdt met je mee naar de hemel!” Bert Glennon werd genomineerd voor een Oscar voor Beste Kleurencinematografie bij de 14e Academy Awards in 1942. De film is opgedragen aan de vliegchirurgen van de Amerikaanse strijdkrachten “als erkenning voor hun heldhaftige inspanningen om de immens moeilijke problemen van de luchtvaartgeneeskunde op te lossen”. De film was een grote hit aan de kassa en eindigde als de 19e meest winstgevende film van 1941.
