Chuichi Nagumo: Japanse Admiraal Tweede Wereldoorlog

Viceadmiraal Chuichi Nagumo, Japanse Keizerlijke Marine, circa 1941-42, als commandant van de Eerste Luchtvloot.
Viceadmiraal Chuichi Nagumo, afgebeeld tijdens zijn commando over de Eerste Luchtvloot, rond de periode van de aanval op Pearl Harbor.

Chūichi Nagumo (南雲 忠一, Nagumo Chūichi, 25 maart 1887 – 6 juli 1944) was een admiraal in de Keizerlijke Japanse Marine (IJN) tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij leidde de hoofdmacht van de Japanse vliegdekschepen, de Kido Butai, en was betrokken bij enkele van de meest strategische zeeslagen, waaronder de aanval op Pearl Harbor in 1941 en de Slag bij Midway in 1942. Hoewel zijn leiderschap door sommigen werd bekritiseerd, speelde hij een belangrijke rol in het maritieme conflict in de Stille Oceaan.

Vroege Leven en Carrière

Jeugd en Opleiding

Chūichi Nagumo werd geboren in Yonezawa, Yamagata Prefectuur, in het noorden van Japan. In 1908 studeerde hij af aan de 36e klas van de IJN Academie, als achtste van een lichting van 191 cadetten. Hij begon zijn loopbaan als adelborst aan boord van de beschermde kruisers Soya en Niitaka en werd in 1910 bevorderd tot vaandrig.

Vroege Bevelen

Na verdere trainingen in torpedo- en marine-artilleriescholen, klom Nagumo op in rang en kreeg hij zijn eerste bevel over de torpedobootjager Kisaragi in 1917. Later specialiseerde hij zich in torpedo- en torpedobootjager-tactieken, een gebied waarin hij zich onderscheidde tijdens de vroege jaren van zijn militaire carrière.

Internationaal Onderzoek en Instructie

In de jaren 1920 vertegenwoordigde Nagumo Japan in het buitenland, waar hij tactieken en strategieën van Westerse zeemachten bestudeerde. Deze ervaring breidde zijn kennis uit, maar zijn achtergrond bleef gericht op traditionele marine-gevechtstactieken in plaats van de opkomende luchtvaartoorlogvoering.

De Weg naar de Tweede Wereldoorlog

Promoties en Bevelen

Nagumo bereikte in 1929 de rang van kapitein en leidde meerdere schepen, waaronder de zware kruiser Takao en het slagschip Yamashiro. In 1935 werd hij bevorderd tot schout-bij-nacht. Zijn betrokkenheid bij operaties in China versterkte zijn reputatie als een effectieve leider binnen de marine. Tegen 1939 werd hij viceadmiraal en diende hij als commandant van de Marineoorlogsschool.

Tweede Wereldoorlog: Het Hoogtepunt van Nagumo’s Carrière

Aanval op Pearl Harbor

Op 10 april 1941 werd Nagumo aangesteld als commandant van de Eerste Luchtvloot, de belangrijkste vliegdekschipmacht van de IJN. Hoewel hij geen achtergrond had in de luchtvaart, leidde hij de Kido Butai tijdens de aanval op Pearl Harbor op 7 december 1941. Deze aanval verlamde de Amerikaanse Pacific Fleet, hoewel het nagelaten werd om de cruciale brandstofopslagen en onderhoudsfaciliteiten te vernietigen, een strategische omissie die later kritiek opleverde.

Succesvolle Operaties in 1942

Na Pearl Harbor leidde Nagumo de Eerste Luchtvloot in operaties die de geallieerde scheepvaart in de regio verstoorden. Tijdens de Bombardementen van Darwin en de Indiase Oceaan-raid vernietigde hij geallieerde schepen en dwong hij de Britse Oostelijke Vloot zich terug te trekken naar Oost-Afrika.

De Slag bij Midway: Een Keerpunt

Het Verloop van de Slag

In juni 1942 leidde Chūichi Nagumo de Japanse aanval tijdens de Slag bij Midway, een cruciaal gevecht in de Stille Oceaan. Zijn vloot bestond uit vier vliegdekschepen: Akagi, Kaga, Sōryū, en Hiryū. De Japanse strijdkrachten werden echter verrast door Amerikaanse vliegtuigen die dankzij ontcijferde Japanse codes wisten waar en wanneer de aanval plaatsvond.

Tijdens de slag werd Nagumo geconfronteerd met een tactisch dilemma. Na een melding van vijandelijke schepen besloot hij de bewapening van zijn vliegtuigen te wijzigen van bommen (voor landdoelen) naar torpedo’s (voor scheepsdoelen). Deze wijziging vertraagde de aanval en zorgde ervoor dat zijn schepen kwetsbaar waren toen Amerikaanse duikbommenwerpers hun verrassingsaanval uitvoerden.

Verlies van de Vloot

De aanval resulteerde in de vernietiging van alle vier Japanse vliegdekschepen. Deze verliezen, samen met de dood van ervaren piloten en onderhoudspersoneel, waren een zware klap voor de Japanse marine. De nederlaag bij Midway markeerde een keerpunt in de oorlog in de Stille Oceaan, waarbij Japan het strategische initiatief verloor aan de Verenigde Staten.

Gevolgen voor Nagumo

Nagumo’s leiderschap tijdens Midway werd sterk bekritiseerd. Zijn besluiteloosheid en de tragische verliezen leidden tot een verminderd vertrouwen in zijn capaciteiten. Hoewel zijn staf hem steunde, werd hij na de slag herplaatst naar andere posities, ver van de belangrijkste frontlinies.

Latere Operaties en de Slag om Saipan

Verplaatsing naar de Thuisvloot

Na Midway werd Nagumo benoemd tot commandant van de Sasebo en later de Kure Marine Districten, waar hij verantwoordelijk was voor defensieve operaties en trainingsactiviteiten. In 1944 werd hij overgeplaatst naar de centrale Pacific als commandant van de 14e Luchtvloot, een positie die werd overschaduwd door de verslechterende militaire situatie van Japan.

De Slag om Saipan

Tijdens de Slag om Saipan, die begon op 15 juni 1944, stond Nagumo tegenover een overweldigend Amerikaanse invasie. Terwijl de Amerikaanse Vijfde Vloot Japanse lucht- en zeestrijdkrachten uitschakelde in de Slag in de Filipijnenzee, werden Nagumo en zijn troepen op Saipan zonder hulp achtergelaten. Met onvoldoende middelen en versterkingen konden de Japanse verdedigers de Amerikaanse opmars niet tegenhouden.

Dood en Nalatenschap

Zelfmoord in de Slag om Saipan

Op 6 juli 1944, na het verlies van Saipan en geconfronteerd met onvermijdelijke nederlaag, pleegde Chūichi Nagumo zelfmoord. Hij gebruikte een pistool om zichzelf te doden, een handeling die in lijn was met de tradities van de Japanse militaire erecode, bushido. Zijn lichaam werd later gevonden door Amerikaanse troepen in een grot waar hij zijn hoofdkwartier had gevestigd.

Postume Eerbewijzen

Nagumo werd postuum gepromoveerd tot admiraal en ontving de Grote Cordon van de Orde van de Gouden Wouw. Zijn graf bevindt zich in Kamakura, naast dat van zijn zoon, Susumu Nagumo, die ook omkwam tijdens de oorlog.

Conclusie

Chūichi Nagumo was een complexe militaire leider wiens carrière de hoogte- en dieptepunten van de Japanse marine tijdens de Tweede Wereldoorlog weerspiegelde. Hoewel hij cruciale operaties leidde zoals de aanval op Pearl Harbor, werden zijn beperkingen blootgelegd tijdens de Slag bij Midway. Zijn tragische einde in Saipan benadrukt de persoonlijke en nationale verliezen die Japan leed in het conflict.

Bronnen en meer informatie

  1. Afbeelding: See page for author, Public domain, via Wikimedia Commons
  2. Blair, Clay Jr. (1975). Silent Victory. Lippincott. ISBN 978-0-397-00509-4.
  3. Caravaggio, Angelo N. (2014). “WINNING” THE PACIFIC WAR: The Masterful Strategy of Commander Minoru Genda. Naval War College Review. 67 (1): 85–118. ISSN 0028-1484. JSTOR 26397439.
  4. Dull, Paul S. (1978). A Battle History of the Imperial Japanese Navy, 1941–1945. Naval Institute Press. ISBN 0-87021-097-1.
  5. Evans, David (1979). Kaigun: Strategy, Tactics, and Technology in the Imperial Japanese Navy, 1887–1941. US Naval Institute Press. ISBN 0-87021-192-7.
  6. Parshall, Jonathan; Tully, Anthony (2005). Shattered Sword: The Untold Story of the Battle of Midway. Dulles, Virginia: Potomac Books. ISBN 1-57488-923-0.
  7. Prange, Gordon W.; Goldstein, Donald M.; Dillon, Katherine V. (1982). Miracle at Midway. New York: McGraw-Hill. ISBN 0-07-050672-8.
  8. Bronnen Mei1940