Charles Foulkes (3 januari 1903 – 12 september 1969) was een Canadese militair die een centrale rol speelde tijdens de Tweede Wereldoorlog. Hij werd geboren in Stockton-on-Tees, Engeland, en was een van acht kinderen. Zijn familie verhuisde naar Canada en vestigde zich in London, Ontario, op 230 Hill Street. Hij behaalde zijn middelbareschooldiploma aan het London Collegiate Institute, dat nu bekendstaat als Central Secondary School, en studeerde later aan de University of Western Ontario.
Foulkes trad in 1926 toe tot de Canadese Militie en begon zijn militaire loopbaan met een vaste toewijding aan zijn land.
Inhouds opgave
Opleiding en Vroege Militaire Loopbaan
In 1937 volgde Foulkes een opleiding aan het Staff College in Camberley, Engeland. Tijdens deze opleiding werd hij gekenmerkt als “bekwaam en vastberaden”, wat zijn latere snelle promoties en militaire prestaties ondersteunde.
Bij het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 had hij de rang van majoor en was hij verbonden aan de 3rd Canadian Infantry Brigade van de 1st Canadian Infantry Division. Hierna bekleedde hij de functie van General Staff Officer bij de 3rd Canadian Infantry Division. Zijn snelle stijging in rang kan worden toegeschreven aan zijn leiderschap en strategische inzichten, wat hem uiteindelijk de positie van brigadecommandant in 1942 opleverde.
Bijdragen aan de Tweede Wereldoorlog
Normandië en de Opmars naar Duitsland
In januari 1944 werd Foulkes benoemd tot bevelhebber van de 2nd Canadian Infantry Division. Hij leidde de divisie tijdens de geallieerde invasie van Normandië, een beslissende operatie waarbij Canadese troepen hielpen bij de bevrijding van Frankrijk. Na zijn succesvolle inzet in Normandië werd hij in november 1944 aangesteld als bevelhebber van het I Canadian Corps in Italië. Hierna keerde dit korps terug naar Noordwest-Europa om deel te nemen aan de laatste fasen van de strijd tegen Duitsland.
Zijn promotie tot luitenant-generaal in 1944 weerspiegelt de cruciale rol die hij speelde in verschillende gevechtscampagnes en zijn vermogen om grote militaire operaties te coördineren.
De Overgave in Wageningen
Een van de meest gedenkwaardige momenten uit Foulkes’ carrière vond plaats op 5 mei 1945 in Hotel de Wereld in Wageningen. Hier ontmoette hij de Duitse generaal Johannes Blaskowitz om de overgave van de Duitse troepen in Nederland te bespreken. Prins Bernhard, opperbevelhebber van de Binnenlandse Strijdkrachten, was ook aanwezig bij dit historische moment. Hoewel er logistieke uitdagingen waren – er was bijvoorbeeld geen typemachine beschikbaar voor het officiële document – werd de overgave op 6 mei 1945 geformaliseerd.
Deze gebeurtenis markeerde een belangrijk keerpunt in de bevrijding van Nederland en luidde het einde van de gevechten in West-Europa in.
Na de Oorlog: Carrière en Invloed
Hoofd van de Generale Staf
Na de oorlog werd Foulkes benoemd tot Chief of the General Staff, de hoogste militaire positie binnen de Canadese strijdkrachten. In 1951 werd hij bevorderd tot generaal en bekleedde hij de functie van voorzitter van het Chiefs of Staff Committee, waar hij een cruciale rol speelde in de strategische samenwerking binnen de NAVO.
Tijdens zijn ambtsperiode voerde hij belangrijke debatten over de positionering van Canadese troepen in West-Duitsland. Hij pleitte aanvankelijk voor stationering met Amerikaanse troepen in Zuid-Duitsland om de banden met de Verenigde Staten te versterken. Uiteindelijk kreeg zijn rivaal, Guy Simonds, de voorkeur vanwege de historische samenwerking met de Britse troepen. Toch wist Foulkes te bewerkstelligen dat de Royal Canadian Air Force met de Amerikaanse luchtmacht opereerde.
Onderscheidingen en Latere Jaren
Foulkes ontving verschillende onderscheidingen, waaronder zijn benoeming tot Companion of the Order of Canada in 1968. Zijn academische bijdragen waren eveneens van belang; in 1968 en 1969 doceerde hij aan Carleton University. Hij ontving een eredoctoraat in de rechten van de University of Western Ontario in 1947.
Hij overleed in 1969 in Ottawa, maar zijn nalatenschap leeft voort in de tentoonstellingen van zijn persoonlijke bezittingen en medailles in het Royal Canadian Regiment Museum in London, Ontario.
Conclusie
Charles Foulkes was een belangrijke militaire leider die gedurende zijn loopbaan aanzienlijke bijdragen leverde aan de Canadese krijgsmacht. Van zijn rol in de gevechten tijdens de Tweede Wereldoorlog tot zijn strategische beslissingen binnen de NAVO na de oorlog, Foulkes’ nalatenschap weerspiegelt een leven van dienstbaarheid en toewijding aan zijn land.
Bronnen en meer informatie
- Afbeelding: Snikkers / Anefo, CC0, via Wikimedia Commons
- Delaney, Douglas E. (2011). Corps Commanders: Five British and Canadian Generals at War, 1939–45. Vancouver: UBC Press. ISBN 978-0-7748-2090-5.
- Granatstein, Jack (2005). The Generals: The Canadian Army’s Senior Commanders in the Second World War. University of Calgary Press. ISBN 978-1-55238-176-2.
- Ryan, Mark (2000). Warrior Chiefs: Perspectives on Senior Canadian Military Leaders. Dundurn Press. ISBN 978-1-55002-351-0.
- Bronnen en mei1940
.jpg){kind=link}