De Beretta Model 38 (Italiaans: Moschetto Automatico Beretta Modello 1938) was een Italiaanse pistoolmitrailleur die in 1938 werd geïntroduceerd en door het Koninklijk Italiaans Leger werd gebruikt tijdens de Tweede Wereldoorlog. Dit wapen, geroemd om zijn betrouwbaarheid en nauwkeurigheid, vond zijn weg naar de handen van verschillende gevechtsformaties en politie-eenheden in zowel Italië als daarbuiten.
Inhouds opgave
Ontwikkeling en eerste gebruik
De Beretta Model 38 werd ontworpen door Tullio Marengoni, de hoofdingenieur van Beretta, en is afgeleid van de eerdere Beretta Modello 18 en 18/30, die zelf beïnvloed waren door de Villar Perosa lichtmachinegeweren uit de Eerste Wereldoorlog. De Beretta Model 38 wordt algemeen beschouwd als een van de meest succesvolle Italiaanse vuurwapens van de Tweede Wereldoorlog. Ondanks de beperkte industriële capaciteit van Italië tijdens de oorlog, stond dit geen geavanceerde wapentechnologie in de weg. De productie vereiste vakmanschap, iets waarin de Italiaanse arbeiders uitblonken. Hierdoor kwam de Beretta Model 38 pas in grote hoeveelheden beschikbaar in 1943, toen de fascistische regering viel en Italië werd opgesplitst tussen de geallieerde co-belligerente krachten in het zuiden en de Duits-aligned Italiaanse Sociale Republiek in het noorden.
Eerste uitrol en acceptatie
In eerste instantie werd de Beretta Model 38 geleverd aan de Italiaanse politie-eenheden in de Afrikaanse koloniën. Het wapen bleek al snel betrouwbaar en effectief, wat leidde tot de acceptatie ervan door het Italiaanse leger voor speciale eenheden en de militaire politie. Deze acceptatie volgde na enkele aanpassingen, zoals het verwijderen van de bajonetsteun en het aanpassen van de mondingsrem. De aldus aangepaste variant, de MAB 38A, werd in verschillende oorlogstheaters gebruikt.
Gebruik door het Italiaanse leger en bondgenoten
Het Koninklijk Italiaans Leger rustte zijn elite-eenheden, zoals de Alpini “Monte Cervino” en het 10e Arditi-regiment, uit met de Beretta Model 38A. Ook de paratroopers van de 185e Infanteriedivisie “Folgore” maakten er gebruik van. De Beretta 38 werd verder toegepast door de “M”-bataljons van de Milizia Volontaria per la Sicurezza Nazionale (MVSN) en de militaire politie.
Toepassing bij de Italiaanse marine en luchtmacht
De Koninklijke Italiaanse Marine, inclusief het “San Marco”-marineregiment, gebruikte de Beretta 38 voor beveiligingsdoeleinden en offensieve operaties. De Italiaanse luchtmacht (Regia Aeronautica) voorzag zijn A.D.R.A.-regiment van het wapen, wat de veelzijdigheid en doeltreffendheid van de Beretta Model 38 onderstreepte.
Productie-uitdagingen
Hoewel het ontwerp van de Beretta Model 38 hoogwaardig was, bleven grote bestellingen uit vanwege de hoge productiekosten en de complexiteit van het productieproces. Dit leidde tot varianten zoals de MAB 38/42 en 38/44, die eenvoudiger te produceren waren zonder dat dit ten koste ging van de kwaliteit. De Beretta MAB 38/42 was uitgerust met een gefloten loop om de koeling te verbeteren, terwijl de 38/44 een vereenvoudigde grendel en een grotere terugslagveer had.
Gebruik door buitenlandse legers en de Duitse Wehrmacht
De Beretta Model 38 vond ook buiten Italië erkenning. Duitse troepen, waaronder elite-eenheden zoals de Waffen-SS en Fallschirmjäger, waardeerden het wapen om zijn betrouwbaarheid en vuurkracht. De Wehrmacht nam de MAB 38/42 op als de Maschinenpistole 738(i) en de MAB 38/44 als de MP.739. Gedurende de oorlogsjaren 1944 en 1945 produceerde Duitsland meer dan 230.000 Beretta M38’s.
De Beretta Model 38 werd ook gebruikt door Roemeense en Argentijnse eenheden en werd door geallieerde troepen soms buitgemaakt en gebruikt vanwege zijn superieure eigenschappen ten opzichte van andere mitrailleurs uit die tijd, zoals de Britse Sten.
Technische specificaties en ontwerpkenmerken
De Beretta Model 38 had een traditioneel terugslagmechanisme met enkele innovatieve kenmerken. Een zwevende slagpen en een automatische veiligheid voor het schieten vanaf een open grendel behoorden tot de unieke aspecten van het ontwerp. Het wapen had een houten kolf, een lengte van ongeveer 800 mm en een gewicht van ongeveer 5 kg. Het schoot 9×19mm Parabellum-munitie met een vuursnelheid van 600 schoten per minuut en had een effectief bereik van 200 meter.
Mechanismen en bediening
De Beretta Model 38 was voorzien van twee trekkers: de voorste trekker voor semiautomatisch vuur en de achterste trekker voor automatisch vuur. Dit ontwerp maakte snelle aanpassingen in het schietpatroon mogelijk zonder dat schakelen tussen verschillende standen nodig was. Latere modellen, zoals de 38/42 en 38/44, werden gestroomlijnd om de productie te versnellen, wat resulteerde in het verwijderen van de complexe veiligheidsmechanismen en verstelbare vizieren.
Varianten van de Beretta Model 38
De oorspronkelijke MAB 38 was uitgerust met een machinaal bewerkte stalen loopmantel en een bajonetsteun. Later werden deze kenmerken weggelaten in de MAB 38A, die een eenvoudiger mondingsrem had en geen bajonetsteun. De modellen 38/42 en 38/44 introduceerden nog verdere vereenvoudigingen, zoals een vaste slagpen en het weglaten van koelelementen om de productie te vergemakkelijken.
Beretta Model 38/42 en 38/44
De MAB 38/42 had een fluted loop voor betere koeling en was lichter dan zijn voorgangers. De MAB 38/44 werd aangepast met een grotere terugslagveer en eenvoudiger interne mechanismen. Deze veranderingen maakten de wapens goedkoper en sneller te produceren zonder al te veel aan prestaties in te boeten. Duitse versies van de 38/42 en 38/44 werden voorzien van Duitse acceptatiemerken en de aanduiding MP.738 en MP.739.
Latere ontwikkelingen en de nalatenschap van de Beretta Model 38
Na de Tweede Wereldoorlog bleef de Beretta Model 38 in gebruik en werden verdere aanpassingen doorgevoerd in de 38/49-serie, die tot 1961 werd geproduceerd. De varianten Model 1, Model 2 en Model 3 introduceerden inklapbare kolven en een vereenvoudigde veiligheidsknop, terwijl de Model 5 werd ontworpen met een nieuwe veiligheidsknop in de greep.
Conclusie
De Beretta Model 38 was een van de meest geavanceerde en betrouwbare mitrailleurs van zijn tijd. Het werd door verschillende legers tijdens en na de Tweede Wereldoorlog gebruikt en speelde een cruciale rol in de gevechten waarin het werd ingezet. Het ontwerp combineerde vakmanschap met praktische innovaties, wat bijdroeg aan zijn populariteit onder zowel Italiaanse als buitenlandse troepen. Door zijn robuustheid en veelzijdigheid blijft de Beretta Model 38 een iconisch wapen in de geschiedenis van militaire vuurwapens.
Bronnen en meer informatie
- “Small Arms of the World,” Stackpole Company.
- Ian V. Hogg en John Weeks, “Military Small Arms of the 20th Century.”
- Afbeelding: National Digital Archives , Public domain, via Wikimedia Commons
- Osprey Publishing, “Fighting Men of World War II: Axis Forces.”
- “Beretta A5 SMG Brochure,” Pietro Beretta S.P.A.
- Roy F. Dunlap, “Ordnance Went Up Front,” Samworth Press.
- Bronnen Mei1940
.jpg){kind=link}